Κεφάλαιο 27.

93 15 0
                                    

Τετάρτη.

Η πιο βαρετή μέρα στο σχολείο. Ακριβώς στην μέση της βδομάδας. Δεν ξέρεις αν θες να χαρείς γιατί πλησιάζει το τέλος της βδομάδας ή να κλάψεις γιατί έχουν περάσει μόνο 2 μέρες από την αρχή. Αποφάσισα να μην μπω σε αυτό το δίλλημα και δεν πήγα σχολείο. Πέρασα όλο το πρωινό μόνη στο σπίτι. Αφού έφαγα πρωινό και είδα λίγο τηλεόραση τελείωσα τα μαθήματα μου για να έχω ελεύθερο το απόγευμα μου. Σήμερα ούτως ή άλλως είχαν ακυρωθεί οι προπονήσεις μου. Οπότε βόλευε.

Μαγείρεψα μεσημεριανό, έφαγα, άφησα για τους υπόλοιπους, κοιμήθηκα, ξύπνησα...θεέ μου πόσο βαρετά να μένεις μόνη. Ο Zayn είχε προπόνηση με την ομάδα και οι γονείς μου πολλές φορές δουλεύουν σερί. Αλλά δε το καταλαβαίνω γιατί ειμαι σχολείο, στην ομάδα, τις μαζορετες οπότε λείπουμε όλοι. Αποφάσισα να βγω για ένα καφέ μόνη. Μ'αρέσει να βγαίνω μόνη. Σκέφτομαι διάφορα και αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου.

Όσο και αν μ'αρέσουν μοδατες καφετέριες που συγκεντρώνονται παιδιά της ηλικίας μου κ.α. όσο κι αν λατρεύω τα Starbucks, όταν θέλω να περάσω λίγο χρόνο μόνη μου ένα είναι το μέρος: Diana's room.

Είναι ένα μαγαζί εδώ στην γειτονιά που το έχει μια κυρία πολύ γλυκιά. Ξέρετε είναι από αυτά που είναι ανοιχτά όλη μέρα, έχουν pancakes και πίνεις όσο καφέ θες και ο κόσμος δε το προτιμάει γιατί "είναι φτηνιαρικο." Για εμένα είναι ότι καλύτερο. Νιώθω πολύ άνετα.

Έβαλα μια γκρι φόρμα, με ένα ροζ crop top, τα λευκά μου Adidas, πήρα τα στρόγγυλα γυαλιά μου, έπιασα τα μαλλιά μου έναν κότσο, έβαλα μέσα στην τσάντα μου το βιβλίο μου, πήρα τα κλειδιά μου και έφυγα. Μοιάζω με τον Harry Potter όταν φοράω αυτά τα γυαλιά. Αλλά είναι τόσο ωραία.

Μπήκα στο μαγαζί.

"Καλησπέρα Aurora."
"Γεια σας κυρία Diana."
"Το κλασσικό;"
"Αν σας είναι εύκολο."
"Απλά θα αργήσουν λίγο γιατί έχει κόσμο σήμερα."
"Κάνε θέμα, όποτε μπορείτε."
"Μα πόσο ευγενικό κορίτσι. Παρακαλώ, πέρνα, κάθισε."

Πήγα και κάθισα στο κλασσικό γωνιακό τραπέζι δίπλα στο παράθυρο. Όταν κάθομαι σε κεντρικό νιώθω εκτεθειμένη. Αυτή η γωνίτσα...με κάνει να νιώθω ασφαλής.

Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε η κοπέλα που σερβίρει.

"Ορίστε, μια μερίδα αλμυρές pancakes και ένας ζεστός καφές με καραμέλα."
"Σε ευχαριστώ πολύ."
"Πλήρωσε μετά, δεν υπάρχει θέμα."
"Να σαι καλα."
"Καλή όρεξη."
"Ευχαριστώ."

Locked between hell and heaven.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora