Locked between hell and heaven.

Κεφάλαιο 11.

"Ari, γύρισες;"

Άκουσα τον Zayn να με ρωτάει και η φωνή του ερχόταν από το σαλόνι. Έσκυψα λίγο προς τα μπροστά να δω, και τον είδα να κάθεται στο σαλόνι με τον Niall, τον Liam, και κάποια ακόμα παιδιά από την ομάδα lacrosse. Στρυφογυρισα τα μάτια μου και έφυγα. Όσο περπατούσα προς τις σκάλες οι ομιλίες από το σαλόνι σταμάτησαν, άκουσα βήματα πίσω μου και την φωνή του Zayn να με πλησιάζει.

"Ari, όλα καλα; Τι έχεις; Hey, κοίτα με λίγο." είπε και με τράβηξε από το χέρι να γυρίσω. Ήταν τόσο ξαφνικό που απλώς κατέβασα γρήγορα το κεφάλι νομίζοντας πως δε θα δει τα σημάδια.

"Θεέ μου, Aurora τι έπαθες;" είπε ακουμπώντας το σημάδι στο αριστερό μέρος από το μέτωπο μου.
"Αουτς! Τι-τίποτα..."
"Τι τίποτα; Aurora είσαι γεμάτη μελανιές, γρατζουνιές και το μέτωπο σου είναι σκισμενο. Σε παρακαλώ πες μου τι έγινε. Σε χτύπησε κανείς;"
"Όχι Zayn κανείς δε με χτύπησε."
"Τότε πως έγιναν όλα αυτά;"
"Τρ- τρακαρα με την μηχανή."
"ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ;"
"Δεν έφταιγα Εγώ! Ένας βλάκας πετάχτηκε από ένα στενό και με χτύπησε."
"Πήρες τον αριθμό του αυτοκινήτου;"
"Όχι, έφυγε κατευθείαν. Ευτυχώς φορούσα κράνος."
"Τότε το μέτωπο πως σκίστικε;"
"Λογικά κατά την πτώση  θα κουνήθηκε το κράνος. Αλλά ειμαι καλά Zayn, αλήθεια."
"Γαμώτο σου ρε Aurora γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο;"
"Και να σε διακόψω από την καταπληκτική μέρα με τους φίλους σου; Σε παρακαλώ. Θα ήταν ντροπή."
"Aurora, σχετικά με αυτό-"
"Άστο Zayn. Είναι εντάξει. Είμαι εντάξει. Δεν έχω κάτι ούτε σου έχω θυμώσει."
"Έλα εδώ, πρέπει να σου βάλω λίγο ιώδιο, κάτι. LIAM ΈΛΑ ΛΊΓΟ."είπε και εγώ του έκανα νόημα να μην τον φωνάξει.
"Έλα ρε, τι εγιν- ΜΩΡΌ ΜΟΥ ΤΙ ΈΠΑΘΕΣ;"
"Την τρακαραν με την μηχανή. Κάνε μου την χάρη να την πας στο μπάνιο, φέρνω το κουτί με τις πρώτες βοήθειες."
"Ναι ναι φυσικά. Έλα αγάπη μου." με πήρε αγκαλιά.

Δεν είχα και πολλές επιλογές. Μόνη στο σπίτι με 6 αθλητές lacrosse εκ των οποίων ο ένας ήταν ο αδερφός μου, ο άλλος το αγόρι μου και ο τρίτος σαν αδερφός μου έπρεπε να κάνω ότι έλεγαν. Πήγα στο μπάνιο και κάθισα στον πάγκο του νιπτήρα.

"Πώς έγινε;"
"Ένας βλάκας πετάχτηκε από ένα στενό και με χτύπησε."
"Δε φορούσες κράνος;"
"Πάντα φοράω κράνος Liam."
"Τότε το σκίσιμο;"
"Δε ξέρω..."
"Aurora..."
"Liam, αλήθεια, είμαι καλά. Τζάμπα ανησυχείτε."
"Ήρθα. Payne θα μου επιτρέψεις να σας χωρίσω για λίγο εε;"
O Liam έκανε στην άκρη αφήνοντας τον Zayn να κάνει την δουλειά του. Εκείνη την ώρα ήρθε ο Niall.
"Τι έπαθες ρε μικρή;"
"Θεέ μου επιτέλους ένας με φυσιολογική αντιδρ- ΑΟΥΤΣ!"
"Συγγνώμη!"
"...τρακαρα με την μηχανή καθώς ερχόμουν."
"Είσαι καλά;"
"Εγώ ναι. Η μηχανή πάλι..."
"ΜΩΡΉ ΤΙ ΈΠΑΘΕ Η ΜΗΧΑΝΗ;"
"Δείτε εδώ έναν μαλακα που νοιάζεται πιο πολύ για την μηχανή της αδερφής του πάρα για την ίδια."
"Ρε Aurora έχεις μηχαναρα..."
"Τσαλακώθηκε από την αριστερή πλευρά αλλά θα την πάω για φτιάξιμο. Ήταν εκεί ένας νεαρός και προθυμοποιήθηκε να την αναλάβει."
"Καις καρδιές αδερφούλα."
"Να μαζευτεί η αδερφούλα." είπε ο Liam γεμάτος ζήλια και εμείς γελάσαμε.
"Έλα, έτοιμη είσαι. Παγο να βάλεις στο σημείο που χτύπησες πολύ για να μην πρηστει και με τον καιρό θα φύγουν."
"Ευχαριστώ Zayn. Niall μη πεις κάτι στην Alexis, θα της μιλήσω εγώ αύριο δε θέλω να ανησυχήσει άδικα."
"Εντάξει μικρή."
"Liam, θες να έρθεις λίγο να κάτσουμε...μέσα...μαζί;"
"Έλα πάμε."

Καθώς βγήκαμε από το μπάνιο το κινητό του Liam χτύπησε ειδοποιώντας τον πως έχει μήνυμα. Έβγαλε το κινητό του και μόλις διάβασε το μήνυμα έχασε το χρώμα του.

Μήνυμα: Πολύ όμορφη η μικρή μαζορέτα. Ξέρεις να διαλέγεις Payne. Πάντα ήξερες. Τα λέμε.

"Liam; Μωρό μου; Όλα καλα;"
"Ε; Τι;"
"Τι έγινε; Έχεις ασπρίσει ολόκληρος, νιώθεις καλα;"
"Ε; Ναι ναι...απλώς...Ήταν η μαμα μου, πρέπει να φύγω."
"Α...εμ οκ...θα σε δω αύριο στο- σχολείο.. ;!" δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου και είχε εξαφανιστεί. "Τι παθαίνει ώρες ώρες..."

Πεινούσα πολύ. Δεν είχα φάει από το πρωί με όλα όσα είχαν γίνει. Πήγα στην κουζίνα να μου κάνω ένα τοστ.

"Που είναι o Liam;" ρώτησε ο Zayn.
"Του έστειλε μήνυμα η μαμα του και έπρεπε να φύγει..."
"Αχά...οοκ..."
"Θα φάω, θα κάνω ένα μπάνιο και θα κοιμηθώ οπότε αν δεν σας δω, καληνύχτα παιδιά."

"Καληνύχτα Aurora." είπαν όλοι μαζί.
"Hey, μικρή."
"Ναι;"
"Σ'αγαπάω."
"Και γω σ'αγαπάω Zayn."

Ανέβηκα πάνω, έφαγα το τοστ μου, έκανα μπάνιο και αφού στέγνωσα τα μαλλιά μου κοιμήθηκα. Δυσκολεύτηκα να βολευτώ γιατί πονούσα πολύ αλλά τελικά με πήρε ο ύπνος. Το βράδυ ένιωσα σε κάποια φάση κάτι να με ακουμπάει. Ταραχθηκα και χτύπησα. Τότε είδα τον Zayn να με σκεπάζει.

"Συγγνώμη αν σε τρόμαξα."
"Μην ανησυχείς, ξέρεις πως γίνομαι παρανοϊκή με αυτά..."
"Είναι λογικό. Απλώς ήσουν ξεσπεπαστη και δεν ήθελα να κρυώσεις."
"Ευχαριστώ Zayn."
"Ar, συγγνώμη για σήμερα, απλα-"
"Καταλαβαίνω. Αλήθεια. Απλώς...μου ήρθε ξαφνικό."
"Ξέρω...λοιπόν, κοιμήσου τώρα. Απο αύριο μπαίνουμε στην ρουτίνα. Καληνύχτα."
"Καλό βράδυ."

Author: Γεια σας παιδιααα!💜 Ήθελα να σας πω...ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΥ ΣΤΗΡΊΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΆ ΜΟΥ!💜 150+ readers, σε αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα, ούτε που θα το φανταζόμουν! Ελπίζω να σας αρέσει και η συνέχεια και να μην με εγκαταλείψετε (😢😢) Ξέρω πως τα παρτ είναι λίγο μικρά αλλά μερικές τα μεγάλα ειναι και δυσανάγνωστα οπότε είπα να σας το δίνω λίγο λίγο!😁 Λοιπόν και πάλι ευχαριστώ, πάμε δυνατά για τους 200readers, τα λέμε την Παρασκευή💜