Locked between hell and heaven.

Κεφάλαιο 2.

Zayn's POV.

Πίναμε χαλαρά το ποτό μας με τα αγόρια, όταν ξαφνικά πλήθος είδαμε να ανεβαίνει τρέχοντας και τσιριζοντας από το υπόγειο. Εγω και ο Niall σηκωθηκαμε αγχωμένοι κατευθείαν περιμένοντας να δούμε τις αδερφές μας. Ο κόσμος περνούσε και τα κορίτσια πουθενά. Τότε είδα την Deppy από την ομάδα χορού της Aurora.

"Deppy τι γίνεται;"
"Έπιασε φωτιά το υπόγειο. Πρέπει να βγούμε όλοι."
"ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ;"
Τότε εμφανίστηκε η Alexis.
"NIALL!!"
"ALEXIS, ΘΕΈ ΜΟΥ!"
"ALEXIS ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Η AURORA?"
"Zayn...ε...έμεινε πίσω."
"ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ;"
"Δε ξέρω. Πριν καταλάβω τι γίνεται με είχε αρπάξει από το χέρι με είχε οδηγήσει στην πόρτα και ένας μεγαλόσωμος τύπος με οδήγησε εδώ πάνω."
"O Big..."
"Παιδιά πρέπει να βγείτε έξω. Τώρα!"
"Kicks δεν γίνεται- "
"Malik σόρρυ φίλε αλλά πρέπει να βγείτε έξω."

Καθώς ο Kicks μας κατεύθυνε προς τα έξω, προσπαθούσα να τον σταματήσω λέγοντάς του πως η Aurora ήταν ακόμα στο υπόγειο μα δεν άκουγε.

"ZAYN ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΒΓΕΊΤΕ."
"KICKS ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ, Η AURORA-"
"ΘΑ ΈΡΘΕΙ ΤΗΝ ΆΛΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ"
"ΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ"
"ZAYN ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΦΎΓΕΤΕ ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΓΊΝΕΙ ΈΚΡΗΞΗ."
"KICKS Η ΑΔΕΡΦΉ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ ΑΚΌΜΑ ΣΤΟ ΥΠΌΓΕΙΟ!!"
"ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ;"

Aurora's POV.

 Έτρεξα να βρω τα παιδιά, τον Frankie, τον Louis και όλους τους άλλους αλλά επικρατούσε χαμός. Την στιγμή που έψαχνα και έτρεχα "FRANKIE? LOUIS?" ένιωσα ένα δυνατό χέρι να με αρπάζει και να με τραβάει "AAAAAAAHH!!"

"ΤΙ ΚΆΝΕΙΣ;"
"Ήθελες να αφήσω το ξύλο να σε πλακώσει;"
Κοιτάω το πάτωμα και βλέπω στο σημείο που στεκόμουν πριν ένα πεσμένο καρβουνιασμένο ξύλο.
"Ευχαριστώ..."
Σήκωσα το κεφάλι μου και τότε τον είδα. Το αγόρι με το οποίο πριν λίγη ώρα χόρευα, τώρα μου εσωσε την ζωή. Οι φλόγες φώτιζαν τα πράσινα μάτια του καθώς έψαχναν για την διέξοδο μας.

"Πρέπει...Πρέπει να βρω την ομάδα μου."
"Δε θα πας πουθενά."
"Μα τα παιδιά-"
"ΒΛΈΠΕΙΣ ΠΟΛΛΟΎΣ ΕΔΏ ΜΈΣΑ ΕΚΤΌΣ ΑΠΌ ΕΜΑΣ;"
"ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΦΩΝΆΖΕΙΣ."
"ΜΗ ΜΕ ΚΆΝΕΙΣ ΝΑ ΦΩΝΆΖΩ."
"Α ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΙΌΛΑΣ."
Τον έσπρωξα από μακριά μου και ξεκίνησα να περπατάω βιαστικά προς την έξοδο.
"Ε που πας; Θα σκοτωθεις μέχρι να- ΠΡΌΣΕΧΕ!"

Είπε και τρέχοντας πήδηξε πάνω μου, με έβαλε μέσα στην αγκαλιά του προστατεύοντας με από μία κολόνα που κατέρρεε. Πέσαμε στο πάτωμα και κατρακυλήσαμε μαζί.

"Πρέπει να φύγουμε. ΤΏΡΑ!"

Μου είπε και με άρπαξε από τον καρπό. Αρχίσαμε να τρέχουμε πριν μας προλάβει η φωτιά. Σκύβαμε, πηδούσαμε, κάναμε τα πάντα για να αποφύγουμε τα φλεγόμενα εμπόδια. Κάποια στιγμή τα πνευμόνια μου δεν άντεχαν άλλο. Άρχισα να βηχω. Σταμάτησα να τρέχω και έπεσα στο πάτωμα αφήνοντας το χέρι του άγνωστου αυτού που προσπαθούσε να μας βγάλει έξω.

"Όχι όχι όχι...τι επαθες;"
"Δυσκολεύομαι...να αναπνεύσω..."
Είπα παίρνοντας βαθιές ανάσες και προσπαθώντας να μην πεθάνω μέσα στους καπνούς.
"Μην αναπνέεις τόσο βαριά, εισπνέεις τον καπνό. Γαμωτο σου! Έλα εδώ!"

Είπε και με σήκωσε αγκαλιά για να βγούμε από το μαγαζί. Έβγαλε την μπλούζα του τοποθετώντας την μπροστά στην μύτη μου για να λειτουργήσει ως "φίλτρο" για τον καπνό. Ήμουν μισολυποθιμη. Το μόνο που θυμαμαι είναι φλόγες γύρω μας και αυτόν να με κρατάει σφιχτά και να τρέχει.

Zayn's POV.

"ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ; ΠΩΣ ΕΊΝΑΙ ΑΚΌΜΑ ΜΕΣΑ;"
"ZAYN ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Η AURORA?"
"LOUIS? ΔΕΝ ΕΊΣΤΕ ΜΈΣΑ?"
"ΤΙ? ΌΧΙ! Ωχ όχι.. μη μου πεις πως.."
"Η Aurora έμεινε πίσω και σας ψάχνει."
"Που το ξέρεις Alexis?"
"Την άκουσα να σας φωνάζει πριν βγείτε."

Τότε νιώσαμε μια μικρή έκρηξη να έρχεται από το υπόγειο.

"ΟΧΙΙΙΙ!!!! AURORA!"
"STORMY!"

Είχαμε μείνει όλοι κοιτάζοντας το μαγαζί το οποίο σταδιακά παραδινοταν στις φλόγες. Είχα πέσει τα γόνατα και τα μάτια μου είχαν βουρκωσει.

"Δεν γίνεται...δε το πιστεύω. Δεν γίνεται να την έχασα. Οχι έτσι...οχι και αυτήν..."
"Φίλε, η έκρηξη ήταν-"
"ΔΕΝ ΤΗΝ ΈΧΩ ΧΆΣΕΙ. ΤΟ ΞΈΡΩ."
"Zayn-"
"ΣΤΑΜΆΤΑ ALEXIS. ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΌΛΟΙ ΣΑΣ. ΕΊΝΑΙ Η ΑΔΕΡΦΉ ΜΟΥ. Η ΚΟΛΛΗΤΉ ΣΟΥ. Η ΦΊΛΗ ΣΑΣ. ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΈΨΟΥΜΕ ΈΤΣΙ ΑΠΛΆ...Δεν γίνεται..."

Άλλη μια μικρή έκρηξη. Δεν μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρια μου. Άρχισα να κλαίω. Η Alexis ήταν δίπλα μου και εκλεγε και αυτή ενώ τα αγόρια ήταν από δίπλα μας. Ξαφνικά άκουσα μια φωνή. Ήταν ο Kicks.

"ZAYN! ZAYN ΚΟΊΤΑ!"

Τότε είδαμε να βγαίνει μέσα από τις φλόγες μια ανθρώπινη σιλουέτα τρέχοντας. Αρχικά απογοητεύτηκα όταν είδα πως ήταν ανδρική. Μα καθώς πλησίαζε είδα πως κρατούσε κάτι στα χέρια του. Κάποιον. Την Aurora.

"A...aurora? AURORA?"

Τότε ο νεαρός τρέχοντας έκανε ένα μεγάλο άλμα και πήδηξε πέφτοντας στο έδαφος και κατρακυλοντας λίγα δευτερόλεπτα πριν καταστραφεί ολοσχερώς το μαγαζί.