Κεφάλαιο 38.

85 12 0
                                    

Κυριακή πρωί.
Χτυπάει το κινητό μου.
Πετάγομαι από τον ύπνο μου.
Ήμουν λες και είχα κάνει ναρκωτικά. Θεέ μου πόσο ήπιαμε χθες.
Έψαξα σε όλο το σαλόνι μέχρι που το βρήκα. Ήταν η μαμα.

"Καλημέρα μαμά."
"Καλημέρα κορίτσι μου. Σας ξύπνησα;"
"Μμμμ"
"Ήθελα να σας πω ότι εμείς σε 2 ώρες πετάμε για San Diego."
"Μμμ εντάξει..."
"Το σπίτι ζει;"
"Μμμ.."
"Ακόμα κοιμάσαι εε;"
"Μμμ..."
"Χαχαχαχα καλά, τα λέμε όταν γυρίσουμε."
"Μμμ.."

Έκλεισα το κινητό και ξαναξαπλωσα.

"Ποιος ήταν;" ρώτησε ο Zayn.
"Η μαμα." είπα μισό-κοιμισμένη.
"Και;"
"Σε 2 ώρες πετανε για σπίτι."
"Μμμ ωραία..."

Για λίγα λεπτά είχε ησυχία. Ξαφνικά εγώ με τον Zayn πεταχτήκαμε.

"ΤΟ ΣΠΊΤΙ!" κοιτάξαμε γύρω μας. Όλα ήταν άνω κάτω. Φαγητά, ποτά, ποτήρια, μπαλόνια παντού πεταμένα.
"Ξύπνα τους! Έχουμε δουλειά!"
"Frankie! Frankie σήκω! Πρέπει να καθαρίσουμε! Έλα Alexis! Rooby!"
"Niall σήκω μεγάλε. Payne πάρε τον κωλο σου και ελάτε στην αυλή. Έλα έλα έλα!"
"Κάτσε ρε μεγάλε χωρίς καφέ τι κάνουμε;" είπε ο Niall ενώ είναι ακόμα ξαπλωμένος.
"Πάω να φέρω με τη μηχανή. ΣΗΚΩΘΕΊΤΕ!"

Πήρα τα κλειδιά μου και πήγα στη πιο κοντινή καφετέρια να πάρω καφέδες. Γύρισα σπίτι. Τα παιδιά ήταν στην αυλή και είχαν αρχίσει να μαζεύουν.

"Τι κάνετε;"
"Μαζεύουμε."
"Έτσι όπως πάτε δε θα τελειώσουμε ούτε αύριο."
"Και τι προτίνεις ω μεγάλε διαχειριστή του χρόνου;"
"Λοιπόν είμαστε...7 άτομα. Ωραία...Zayn Alexis, από μια μαύρη σακούλα ο κάθε ένας, πιάνετε ο ένας αριστερή πλευρά ο άλλος δεξιά και μαζεύετε ότι πιάτο, ποτήρι και γω δε ξέρω τι πεταμένο βρείτε. Liam Niall, βρείτε που είχαμε φαΐ. Ότι μισοφαγωμενο ο ένας το πετάει σε μια σακούλα, ότι ανέγγιχτο ο άλλος σε ένα μπολ, κουτί και τα φέρνει στη  κουζίνα. Frankie, Rooby θέλω να βάλετε εδώ τα μπουκάλια τα γυάλινα. Τα πλαστικά τα πετάνε μαζί με όλα τα άλλα ο Zayn με την Alexis. Εγώ πάω να φέρω σκούπα, σφουγγαρίστρα και απορρυπαντικά να καθαρίσω."
"Οκ...εντυπωσιάστηκα."
"ΔΟΥΛΕΙΆ!"

Αρχίσαμε όλοι την δουλειά. Δε χάσαμε ούτε λεπτό. Μέσα σε λίγες ώρες είχαμε τελειώσει. Τα παιδιά όλα κάθισαν στο σαλόνι ενώ εγώ ακόμα τακτοποιουσα. Είχαν ανοίξει τη τηλεόραση και έβαλαν παιδικά και έβλεπαν. Ήμουν πολύ θυμωμένη με το Zayn. Είναι σπίτι του και αν δεν τον αναγκάζω εγώ ούτε τα ποτήρια δε θα πετούσε στη σακούλα. Και τώρα με άφησε να μαζέψω ολόκληρο το σπίτι. Καθώς έπλενα τις κούπες που είχαμε τους χυμούς μπήκε ο Frankie στη κουζίνα. Είχα το μαύρο μου το χαλί θα έλεγα. Φορούσα μια φόρμα με ένα ότι να'ναι μπλουζάκι από πάνω και είχα τα μαλλιά μου έναν κότσο για να μη με ενοχλούν. Ήρθε και πήρε το σφουγγάρι από τα χέρια μου.

Locked between hell and heaven.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora