Locked between hell and heaven.

Κεφάλαιο 12.

*ντριιιιιν ντριιιιν*

"Αναθεματισμένο ξυπνητήρι σκάσε."

*ντριιιιιν ντριιιιν*

"ΣΚΑΣ ΕΊΠΕΣ ΣΗΚΏΘΗΚΑ."
"Μιλάς στο ξυπνητήρι;"
"Αφού μου σπάει τα νεύρα."
"Λογική εξήγηση Aurora, Ναι."
"Είναι 7.15 το πρωί, τι θες;"

Κοιταμε Και οι δύο την πόρτα του μπάνιο. Πετάγομαι από το κρεβάτι και τρεχω να προλάβω.

"ΌΧΙ. ΈΛΑ ΡΕ ARI ΚΆΝΕΙΣ 10 ΧΡΌΝΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΣ."
"ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΣ."
"ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΏΣΩ."
"ΟΙ ΘΕΕΣ ΕΊΝΑΙ ΑΘΆΝΑΤΕΣ."
"ΚΑΙ Η ΜΑΛΆΚΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΊΔΙΟ."
"Γιατί πρέπει κάθε πρωί να μαλωνετε;"
"Καλημέρα μαμα." 
"Zayn, ξέρεις γιατί η μηχανή της αδερφής σου είναι τσαλακωμενη από την αριστερή μεριά;"
"Έλα ρε γκρίνια, ορίστε μπες τελείωσα."
"AURORA ΨΥΧΉ ΜΟΥ ΤΙ ΈΠΑΘΕ ΤΟ ΠΡΌΣΩΠΟ ΣΟΥ;"
"...εεμ..."
"ΑΑΑΑΑΑΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ Η ΜΗΧΑΝΉ ΕΊΝΑΙ ΧΤΥΠΗΜΈΝΗ ΤΣΑΚΑΡΕΣ; JAMES ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΡΆΚΑΡΕ!!"
"ΡΕ ΜΑΜΆ ΚΆΤΣΕ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΚΑΤΕΥΘΕΊΑΝ ΤΙΣ ΦΩΝΈΣ."
"ΓΙΑΤΊ ΔΕ ΒΛΈΠΩ;"
"ΜΕ ΤΡΑΚΑΡΑΝ! Εγω πήγαινα κανονικά και φορούσα και κράνος. Μην αγχώνεσαι δεν έπαθα τίποτα. Θα πάω την μηχανή για φτιάξιμο σε ένα παιδί που έχει συνεργείο και ήταν εκεί."
"Σας έχω πει να προσέχετε!! Η μηχανη θα πάει για service αλλά μέχρι τότε θα πηγαινωερχεσαι με τον Zayn."
"Αυτό δεν γίνεται."
"Συμφωνώ."
"Έχουμε διαφορετικές ώρες προπονήσεις."
"Και εγώ έχω και τις προπονήσεις στη σχολή."
"Είμαι τελειόφοιτος και έχω άλλο πρόγραμμα."
"Τα παράπονα στη κυρία από εδώ που δεν θα έχει μηχανή. Καλημέρα σας."
Ο Zayn με κοιτάει.
"Μη με κοιτάς!"
"Φεύγουμε στις 8 παρά. Ότι προλάβεις μέχρι τότε."
"Αυτό είναι σε 20 λεπτά."
"Καλύτερα να βιαστείς τότε."
"Γαμω!"

Έτρεξα να ετοιμαστώ. Έβαλα ένα μαύρο skinny jeans με μια λαδί loose μπλούζα, τα μαυρα μου τα αθλητικά και μια ζακετα. Αφήσω τα μαλλιά μου κάτω μήπως καλύπτουν τα σημάδια. Πήρα ένα μήλο μαζί μου και κατέβηκα στο αμάξι. Φτάσαμε σχολείο. Τον χαιρέτησα και πήγα να βρω την Alexis. Όπως κάθε φορά περίμενε στα ντουλαπάκια μας.

"Καλημέρα Auro- τι έπαθες;"
"Τρακαρα χθες με την μηχανή αλλά μην αγχώνεσαι, μόνο λίγα σημάδια."
"Πήγες στο νοσοκομείο;"
"Δεν χρειάζεται, είμαι καλά."
"...χθες ποιά ώρα τρακαρες με την μηχανή; Που ήσουν;"
"Αν σου πω που ημ- ΑΨΙΟΥ!!" την ώρα που φτερνιστηκα πέρασε από πίσω μου ο Harry ο οποίο γέλασε πνιχτα ξέροντας πως είχα κρυώσει.
"Σου φάνηκε κάτι αστείο;"
"Στοιχηματίζω πως χθες δεν ήσουν καλά ντυ- " σταμάτησε την πρόταση του οταν είδε το πρόσωπο μου. "Τι- τι έπαθε το πρόσωπο σου;" είπε ενώ ακούμπησε απαλά τα δάχτυλα του στο σαγόνι μου σηκώνοντας το πρόσωπο μου για να με δει καλύτερα.
"Τι...τίποτα..."
"Τουλάχιστον χθες δεν θυμάμαι μωβ σημάδια πάνω σου ή σκίσιμο στο κεφάλι."
"Δεν είναι κάτι Harry, αλήθεια."