Locked between hell and heaven.

Κεφάλαιο 26.

"ΌΧΙ ΓΑΜΏΤΟ ΌΧΙ."
"ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ;"
"ΤΟ ΚΙΝΗΤΌ ΜΟΥ! ΈΣΠΑΣΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΌ ΜΟΥ!"
"Εντάξει βρε γλυκιά μου ηρέμησε, θα το φτιάξεις ή θα πάρεις καινούριο."
"ΔΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ AL, ΜΟΥ ΉΡΘΕ ΜΉΝΥΜΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΆΒΩ ΈΠΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΤΟ ΠΆΤΗΣΑΝ ΚΑΙ-"
"Ηρέμησε και πάρε ανάσα! Πριν προλάβεις τι; Τι έλεγε το μήνυμα;"
"Πρέπει να βρω τον Zayn." είπα και έφυγα τρέχοντας προς την αίθουσα Χημείας που ο Zayn είχε 1η ώρα μάθημα.
"Τι έπαθε;"
"Τι να σου πω, της ήρθε λέει ένα μήνυμα και πριν προλάβει να το διαβάσει λογικά έσπασε το κινητό της και έχει πάθει υστε- Harry; Που πήγε...;"

Τα παιδιά είχαν μπει ήδη για μάθημα. Πριν χτυπήσω την πόρτα πήρα 2 ανάσες να ηρεμήσω λίγο. Χτύπησα απαλά την πόρτα και μπήκα μέσα.

"Κυρία Ronnie συγγνώμη για την ενόχληση, θα μπορούσα 2 λεπτά να απασχολησω τον Zayn;"
"Είναι κάτι σημαντικό;"
"Ναι, αρκετά."
"Εντάξει τότε...Zayn μην αργήσεις σε παρακαλώ, θα προχωρήσω σήμερα στην ύλη."
"Εντάξει κυρία."

Βγήκαμε από την τάξη.

"Τι έγινε;" του εδειξα το κινητό μου. "Συγγνώμη το αρκετά σημαντικό ήταν ότι έσπασε το κινητό σου;"
"Όχι φυσικά. Πριν σπάσει μου ήρθε ένα μήνυμα. Ανώνυμο μήνυμα."
"Τι έλεγε;"
"Να μείνω μακριά από κάποιον. Αλλά πριν διαβάσω το όνομα έπεσα και κάποιος πάτησα το κινητό μου και έσπασε."
"Πιστεύεις πως ήταν ο ίδιος που άφηνε τα σημειώματα;"
"Είμαι σίγουρη βασικά."
"Κοίτα, πρέπει να γυρίσω στο μάθημα. Ύποπτη κίνηση στο σχολείο δεν υπάρχει οπότε είσαι ασφαλής. Ίσως είναι κάποιος που απλά κάνει μια απαίσια πλάκα, αλλά εσύ μείνε κάπου με κόσμο, όχι πολύ μόνη. Θα έρθω να σε βρω στο διάλλειμα, εντάξει;"
"Εντάξει. Καλό μάθημα."
"Επίσης μικρή."

Είχα ξεχάσει πως έτσι με φώναζε ο αδερφός μου. Γύρισα και τον κοίταξα απότομα αλλά πάλι καλά δε με είδε. Άντε να του εξηγείς μετά.

Ήρθε η ώρα του μεσημεριανού. Είμαστε στην τραπεζαρία. Έχω καθίσει με τα κορίτσια. Δεν έχω όρεξη να δω κανέναν από την ομάδα lacrosse. Τρώμε, γελάμε, συζητάμε για τις στολές, δίνουμε συμβουλές στις καινούριες. O Liam μας πλησίασε.

"Γεια σας κυρίες μου."
"Γεια σου Liam!" είπαν όλες μαζί.
"Δε μας μιλάς;" έσκυψε και με φίλησε.
"Εδώ έχεις ολόκληρο fan club" είπα και τα κορίτσια γέλασαν.
"Όλα καλά;"
"Μια χαρά, απλα κουρασμένη."
"Θα σε δω μετά την προπόνηση;"
"Δε ξέρω τι ώρα θα τελειώσω και πως θα είμαι."
"Ari, μη το καν-"
"Θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο αν είναι, εντάξει;"
"Εντάξει. Αντίο κορίτσια."
"Γεια σου Liam." είπαν ξανά όλες μαζί με τον ίδιο τόνο φωνής. Μόλις έφυγε ήρθαν όλες πιο κοντά και με κοίταξαν.
"Τι!;"
"Τι έκανε;"
"Ποιος;"
"Το ομορφόπαιδο που μόλις έριξες ουσιαστικά άκυρο ενώ τα έχετε."
"Μα δε του έριξα άκυρο."
"Aurora, δεν έχουμε προπόνηση σήμερα."
"Μάλλον θα μπερδεύτηκα."
"Ναι...μάλλον." εκείνη την ώρα είδα τον Harry να περνάει από την τραπεζαρία και να κατευθύνεται προς την αυλή. "Με συγχωρείτε, επιστρέφω αμέσως." είπα καθώς δεν τον έχασα από τα μάτια μου για να τον ακολουθήσω. Έτρεξα για να διασχίσω την τραπεζαρία μέχρι που τον έφτασα.
"Harry!"
"Α, γεια σου μικρή."
"Τι κάνεις;"
"Καλά..εσυ;"
"Εμ καλά.. "
"Ωραία..."
"Ναι.."
"Θα τα πούμε.. "
"Οκ..."