Η Ευρυδίκη κοίταξε το ρολόι της. Ήταν πέντε το πρωί. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Την είχε κυριεύσει το άγχος. Αυτές τις τελευταίες τρείς μέρες ο Στέφανος ήταν άφαντος. Κανένα μήνυμα. Η Ευρυδίκη μονάχα νοιαζόταν για αυτον. Έστελνε μηνύματα αλλά έπαιρνε ξερές απαντήσεις " Καλά " "Ναι" "Εντάξει " "Γειά " "όχι ".
Ε και στην τελευταία απάντηση που πήρε τα βρόντηξε όλα και είπε : " Εγώ άλλο δεν ξανά ασχολούμαι με αυτόν, εδώ ήταν, τελείωσε ". Ηταν η πρώτη φορά που ένιωθε πως δεν μετάνιωνε για αυτό που είπε. Ως εδώ ήταν όμως. Με αυτά και με αυτά η ώρα πήγε έξι. Σηκώθηκε, φόρεσε την ρόμπα της και είδε τις δύο μεγάλες βαλίτσες της. Η χαρά ξαναγύρισε. Πήγε στο μπάνιο, έκανε την μάσκα της ενώ έβαλε λίγο καφέ στην καφετιέρα μέχρι εκείνη να ετοιμάσει τα τελευταία πράγματα. Έφτιαξε ένα τοστ και έκατσε στον καναπέ. Καιρό είχε να δει τηλεόραση. Απο εκείνη την ημερα του τσακωμού με τον Στέφανο. Πάλι τον θυμήθηκε. Τελείωσε τον καφέ της και πήγε να πλύνει το φλιτζάνι και το πιάτο. Η ώρα είχε παει οκτώ. Αποφάσισε να κάνει ένα ντουζ. Μόλις βγήκε απο το μπάνιο ανοιξε την άδεια ντουλάπα της και στην κρεμαστρα είχε μείνει μονάχα ένα ρούχο. Ένα μπεζ αεράτο φόρεμα μέχρι το γόνατο με ανοιχτή πλάτη. Ίσιωσε τα κατακόκκινα μαλλιά της και φόρεσε μαύρα κρεμαστά σκουλαρίκια που της είχε κάνει δώρο η γιαγιά της. Φόρεσε τα μαύρα πέδιλα της. Κοιταξε την ώρα. Κιολας πήγε εννιά; Βάφτηκε ελαφρά, εβαλε ενα καφέ κραγιον και έτοιμη.
Στις δέκα η αδερφή της ήταν ήδη εκεί. Ανεβηκε στο αυτοκίνητο και ξεκίνησαν για το Ηράκλειο. Στην διαδρομή δεν είπαν πολλά. Όταν έφτασαν η Ευρυδίκη είπε στην Ανδριάνα να την περιμένει εκει. Η Ευρυδίκη μπήκε στο κτίριο και βρήκε τον χώρο υποδοχής οπου μιλησε με την υπευθυνη .
Ε: Γεια σας. Είμαι η δεσποινίς Βασιλακάκη. Εχω ραντεβού με τον..
Υ: Ξερω ξερω. Θα ανεβείτε στον 3ο και θα βρείτε το γραφείο του κυριου Νικολόπουλου. Δίπλα βρίσκεται ο καπετάνιος της γραμμής που θα δουλεψετε, εκεί θα πάτε.
Ε: Ευχαριστώ πολυ. Ποιον θα ζητήσω;
Υ: Τον κύριο Δερβετζόγλου.
Ε: Ωραία, ευχαριστώ και πάλι.
Η Ευρυδίκη ενθουσιασμένη πλέον ανεβαίνει γρήγορα τις σκάλες και βλεπει τα γραφεία. Οταν βλεπει το κατάλληλο χτυπάει την πόρτα και την ανοίγει :
Ε: Ο κύριος Δερβετζόγλου;
Α: Ευρυδίκη;
Ε: κύριε Άγγελε;
Τι εχουμε εδω;Μια συνάντηση απο τα παλια; Πως τα βλέπετε τα πραγματα; Μην ξεχνάτε το αστερακιιουυυμμμ. Σμουτςς😘😘😘
YOU ARE READING
"Θάλασσα ξελογιάστρα"
Romance" Ίσως είναι η αγάπη μου για την θάλασσα, ίσως ενα αποθημένο, ίσως κάτι ανώτερο που με κάνει να ονειρεύομαι και να γράφω αυτό το βιβλίο " Μια γυναίκα της θάλασσας που περιπλανιέται στα βαθιά νερά του Αιγαίου ερωτεύεται τον ανώτερο της ενώ είναι...
