"Θάλασσα ξελογιάστρα"

36. Ο ποιοτικός ο χρόνος.

Σ: Τι;
Ε: Μπαμπά τι λες;
Παυ: Τον Αγγελο τον Δερβετζογλου κόρη μου! Αφού τον ξέρεις γιατί ξαφνιαζεσαι τόσο;
Με: Εγώ νομίζω ότι προβληματιστηκαν.
Ανδ: Πως σου ήρθε βρε μπαμπά να διαλέξεις τον Άγγελο;
Πη: Όταν γέννησε η Ευρυδίκη, ήταν ο πρώτος που ήρθε για να την δει. Είπαμε ότι θα ήταν καλή ευκαιρία, γιατί ουσιαστικά αυτός σε ώθησε να γίνεις αυτό που είσαι!
Αν: Δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα! Γιατί δεν διαλέγετε κάποιον από δω κύριε Παύλο!
Παυ: Ο Άγγελος θα βαφτίσει την εγγονή μου! Πάει και τελείωσε! Είναι άνθρωπος με αξίες και ήθος, θα είναι ένα καλό πρότυπο για την Ευτυχία.
Σ: Μα!
Ε: Στέφανε θα το συζητήσουμε μετά. Θα τα βρούμε αγάπη μου.

Η βραδια κύλησε ομαλά και αργά το βράδυ ο καθένας πήγε σπίτι του. Μπήκαν στο σπίτι και η Ευρυδίκη έβαλε την μικρή Ευτυχία που ήδη κοιμόταν στο κρεβάτι της. Τακτοποιησαν τα δώρα των φίλων τους και ανέβηκαν και αυτοί στο κρεβάτι τους. Η Ευρυδίκη στεκόταν μπροστά στον Στέφανο ενώ εκείνος βρισκόταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι.

Ε: Πως σου φάνηκε η ημέρα μας σήμερα;
Σ: Ωραία περάσαμε! Είσαι κυρία Δασκαλάκη τώρα. Αυτό με τον Αγγελο μην πετούσε ο πατέρας σου...
Ε: Δεν μπορώ να του αλλάξω γνώμη. Πραγματικά έκανα ότι μπορούσα να τον αποφύγω αλλά όλο μπροστά μου βρίσκεται. Μου είπε ότι του μίλησε και ο Άγγελος συμφώνησε.
Σ: Σοβαρά!? Δηλαδή μια ευκαιρία είχαμε να τον αποφύγουμε και αυτή μάταιη.
Ε: Μην φωνάζεις και μην εξαπτεσαι.
Σ: Δηλαδή εσύ δεν έχεις κανένα πρόβλημα;
Ε: Εννοείται πως έχω. Εκανα ότι μπορούσα. Το έχει η μοίρα να με τυρανναει. Το έχω αποδεχτεί. Τι άλλο να κάνω. Ίσως άμα δει ότι είμαστε μια χαρά όλοι μαζί, να μας παρατήσει. Ξέρω και γω!
Σ: Ρε στα καλά καθούμενα τι πάθαμε.
Ε: Α μου είπε ότι θα τον φιλοξενήσουμε κιόλας. Βέβαια.
Σ: θα μείνει και στο σπίτι μας δηλαδή. Τέλεια.
Ε: Έλα μην στεναχωριέσαι! Έλα σήκω!
Σ: Τι;
Ε: Έχει σφηνωσει το φερμουάρ του φορέματος και δεν μπορώ να το βγάλω.
Σ: Με προκαλείς έτσι όμως;
Ε: Γιατί;
Σ: Ε τι τώρα; Αφού ξέρεις ότι δεν θα μείνω μόνο στο φερμουάρ.
Ε: Φίλησέ με.

Ο Στέφανος την φίλησε και την αγκάλιασε σφιχτά! Την έγδυσε ολοσχερώς και εκείνος συνέχιζε να την φιλά παντού. Την έκανε δική του. Αυτή ούτε το μικρό δαχτυλάκι της δεν κουνουσε. Τον άφησε να παίξει στο σώμα της. Να την κάνει ό,τι θέλει αυτός.

Την άλλη μέρα το πρωί ο Στέφανος σηκώθηκε πρώτος. Καθισμένος στο κρεβάτι του θυμήθηκε την χτεσινη συζήτηση του με την Ευρυδίκη. Ένα μπέρδεμα, ένα χάος κυριευαν το κεφάλι του. Επανήλθε στην πραγματικότητα. Πήγε στην κόρη του. Η μικρη Ευτυχία είχε ξυπνήσει και την πήρε αγκαλιά. Την άλλαξε και την έντυσε. Η ώρα ήταν 8 και ήταν Κυριακή, δεν ήθελε να πάει για δουλειά, αλλά να κάτσει στο σπίτι . Είπε να αφήσει την Ευρυδίκη να κοιμηθεί λίγο παραπάνω, και να ασχοληθεί αυτός με κάποιες καθημερινές "αγκαριες". Έπλυνε λίγα πιάτα, έβαλε μια σκούπα, λίγα ρούχα στο πλυντήριο και αφοσιωσε τον χρόνο του στην Ευτυχία.

Σ: Λοιπόν Ευτυχουλα μου. Όταν θα μεγαλώσεις και μάθεις ποιος είναι ο μπαμπάς σου, μην με παρατήσεις, εγώ θα σε μεγαλώσω, θα σε φροντίσω, θα σου βάλω τα θεμέλια για την ζωή σου, και θα σε βοηθήσω να γίνεις μια σωστή κυρία στην κοινωνία. Είσαι το μικρό μου κοριτσάκι και θα είσαι για πάντα η μικρή μου πριγκιπισσουλα. Αν η μαμά σου κάνει άλλο ένα κοριτσάκι θα έχω άλλη μια πριγκιπισσουλα.
Ε: Εγώ;
Σ: Εσύ είσαι η βασίλισσα μου!
Ε: Τι του λες βρε του παιδιού!?
Σ: Τις σκεψεις μου! Δεν μπορώ να μιλήσω με την κόρη μου;
Ε: Μίλα μίλα! Πες όσα θες!
Σ: Ετσι μπράβο.
Ε: Δεν μου λες; Θα πάμε διακοπές φέτος; Παλιά πάντα πηγαίναμε!
Σ: Θα ορίσω αρμοδιότητες στην εταιρία και θα σου πω πότε μπορώ. Γιατί θα πάμε! Θα είναι οι πρώτες διακοπές της Ευτυχίας μου!
Ε: Ωραία! Αντε πήγαινε στην δουλειά σου τώρα να κάτσω εγώ εδώ.
Σ: Τι; Όχι!
Ε: Πήγαινε βρε μωρό μου στην εταιρία. Θα χάσουν τον μπούσουλα εκεί μέσα!
Σ: Ξέρεις τι; Γιατί δεν πας εσύ; Να ησυχάσω και εγώ λίγο, να χαλαρώσω.
Ε: Το λες σοβαρά;
Σ: Ναι. Το μόνο που θα κάνεις είναι να ρωτήσεις την γραμματέα μου τι νέα υπάρχουν, και απλά να επιβλέπεις τις μεταφορές. Αυτό. Γιατί είναι Κυριακή και υπάρχουν μόνο 5 δρομολόγια, οπότε δεν θα κουραστείς καθόλου. Έλα σε εμπιστεύομαι ετοιμάσου!
Ε: Ποπό! Σε ευχαριστώ πολύ άντρα μου!
Σ: Φτάνει φτάνει μας φιλήσες αντε! Πήγαινε!

Η Ευρυδίκη ήταν υπερενθουσιασμένη και γρήγορα γρήγορα ετοιμάστηκε να πάει στο γραφείο του άντρα της. Ξέφυγε λίγο απο το σπίτι της και από την ρουτίνα και μπόρεσε να ξαναδουλεψει έστω και από την στεριά. Μπήκε στο γραφείο και όλοι την χαιρετισαν, της χαμογέλασαν, και την υποδέχτηκαν όλοι όπως έπρεπε.

Είχε λίγο ελεύθερο χρόνο, και πήρε τηλέφωνο στο σπίτι να δει τι γίνεται.

Ε: Έλα αγάπη τι γίνεται στο σπίτι;
Σ: Μωρό μου τι να φτιάξω για φαγητό; Ε: Πες στην μάνα μου να κατεβάσει τίποτα. Μην καθίσεις να μαγειρέψεις τώρα.
Σ: Πες τι θες να φτιάξω ρε κούκλα μου! Θα το κάνω ότι και να θες!
Ε: Ρε αγάπη μου άστο σου λέω, ασχολήσου με το μωρό, άσε το φαγητό.
Σ: Έχω πάει την Ευτυχία στη μάνα μου. Ήθελα να κάτσουμε μαζί να φάμε σήμερα.
Ε: Αα ε πες το ντε! Αντε φτιάξε κανένα κοτόπουλο με πατατουλες, έχω στην συντήρηση κοτόπουλο, βάλτο και...
Σ: Ξέρω ξέρω.
Ε: Οκευ! Σε καμία ώρα θα είμαι πίσω!
......
Ε: Κουκλε μου γύρισα!
Σ: Καλως το μωρό μου! Έλα κατσε.
Ε: Ααα! Ωραία θα φάμε!
Σ: Ναι ναι! Αντε πήγαινε να αλλάξεις και έλα!

Το ζευγάρι έφαγε και αργότερα είδαν μια ταινία μαζί. Πέρασαν ποιοτικό χρόνο και μιλησαν για την κόρη τους και για τα όνειρα τους. Ήταν μια από τις πολλές στιγμές που η Ευρυδίκη ευγνωμονούσε που τον ξαναέβαλε στην ζωή της αυτόν τον άνδρα.

Γειά και πάλι! Μόλις έγραψα και αυτό το κεφάλαιο για εσάς! Στα επόμενα κεφάλαια θα ακολουθήσουν οι διακοπές τους, τα βαφτίσια της μικρής και μια ημέρα μετά από λίγα χρόνια. Οπότε σιγά σιγά τελειώνει αυτό το βιβλίο. Θέλω να αλληλεπιδράτς στα σχόλια και να εκφράζεστε! Σας φιλώ! Σμουτςςς😘😘😘