"Θάλασσα ξελογιάστρα"

37. Οι Πρώτες Διακοπές.

     Ήταν πια καλοκαιράκι και η Ευρυδίκη με τον Στέφανο και την Ευτυχία ετοίμαζαν τις διακοπές τους που τόσο πολύ ήθελαν να πάνε. Ο Στέφανος, κρυφά από την Ευρυδίκη, έκλεισε ένα τρίκλινο δωμάτιο σε ένα τετράστερο ξενοδοχείο στην Ζάκυνθο από τις 5 έως τις 15 Ιουνίου. Μόλις έλαβε τα εισιτήρια του πλοίου και του ξενοδοχείου τα έβαλε κάτω από το μαξιλάρι της Ευρυδίκης γιατί ήθελε να της κάνει έκπληξη! Μόλις η Ευρυδίκη πήγε να αλλάξει σεντόνια και μαξιλαροθηκες σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού είδε τα εισιτήρια και ξετρελάθηκε!

Ε: Στεφανεεε! Έλα να δεις τι βρήκα!
Σ: Αναρωτιέμαι τι;
Ε: Εισητηρια γιααα...
Σ: Ζάκυνθο για 10 μέρες με ημιδιατροφή σε 4αστερο ξενοδοχείο λίγο πιο έξω από την πόλη!
Ε: Κανόνισες διακοπές!
Σ: Ναι μωρό μου! Γιατί σε αγαπώ πολύ και θέλω να περάσουμε υπέροχα!
Ε: Μου άλλαξες την ζωή επικίνδυνα!Με έκανες να σε αγαπήσω χωρίς να το καταλάβω! Πως το κάνεις αυτό;
Σ: Μυστικό! Αντε πήγαινε να ετοιμαστείς για να πάμε για τον στολισμό της εκκλησίας για την βάφτιση!
Ε: Την μικρη; Οι δικοί μου είναι όλοι  στο Ρέθυμνο.
Σ: Ε δεν πάω μέχρι την μάνα μου τώρα. Θα την αφήσουμε στον Ρενο.
Ε: Στον Ρένο; Έλα βρε Στέφανε! Έχει την κοπέλα του μέσα στο σπίτι και θα του φορτώσουμε το παιδι τώρα;
Σ: Έχει φύγει η κοπέλα του από το σπίτι. Κάτσε να τον πάρω ένα τηλέφωνο.
.....
Σ: Έλα ρε.
Ρ: Έλα.
Σ: Έχω κάτι δουλειές έξω με το μωρό. Θα κρατήσεις λίγο την μπέμπα; Δεν θα αργήσουμε.
Ρ: Μωρέ εγώ να την κρατήσω, εκείνη θα κάτσει;
Σ: Έλα ρε. Δεν μπορείς να κουμαντάρεις ένα κοριτσάκι έξι μηνων. Εδώ κουμαντάρεις κοτζάμ 30αρα.
Ρ: Καλά καλά. Φερτην.
.....
Σ: Έκλεισε
Ε: Αυτό με την 30αρα δεν το έπιασα.
Σ: Καλύτερα.
.....

    Μετά από λίγο καιρό, και αφού οι ετοιμασίες για την βάφτιση είχαν τελειώσει, οι διακοπές είχαν αρχίσει.
Ξεκίνησαν στις 10 το πρωί με το αεροπλάνο για Αθήνα και από εκεί θα έφευγαν για Κυλλήνη έτσι ώστε να πάρουν το πλοίο για Ζάκυνθο. Το ταξίδι ήταν πολύωρο και η ταλαιπωρία επίσης. Η μικρή Ευτυχία δεν ένιωθε καλά σε όλο το ταξίδι και είχε εξαντλήσει την Ευρυδίκη. Ο Στέφανος βρισκόταν σε μια κατάσταση που δεν ήξερε ποια από τις δύο γυναίκες της ζωής του να βοηθήσει. Όλοι χαλάρωσαν όμως όταν ανέβηκαν στο πλοίο Fior Di Levantes για Ζάκυνθο. Είχαν τον χώρο τους και ένιωσαν καλύτερα. Μπορεί η διαδρομή να ήταν της μιας ώρας αλλά αυτή η ώρα έφτανε για να αισθανθούν διακοπές!

Ε: Στέφανε η μικρή έχει αναγούλες. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω!
Σ: Έχει πυρετό;
Ε: Ευτυχώς όχι.
Σ: Βγαλτην μια βόλτα στο εξωτερικό κατάστρωμα να πάρει αέρα το παιδί μέχρι να πάω εγώ να χαιρετήσω τον Καπταν Μανώλη.
Ε: Παρτην μαζί σου! Σε παρακαλώ! Να... να ησυχάσω λίγο!
Σ: Να την πάρω ρε μωρό μου αλλά άμα αρχίζει να τα βγάζει στον διάδρομο;
Ε: Έχει βγάλει τα πάντα! Δεν έχει τι άλλο να βγάλει! Μόνο μην την ταρακουνάς πολύ!
Σ: Εντάξει.
Ε: Ευχαριστώ πολύ μωρό μου!
.....
Κατέβηκαν από το πλοίο και με ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο πήγαν έως το ξενοδοχείο. Ήταν 180 ευρώ η βραδιά αλλά με τον τρόπο του ο Στέφανος κατάφερε να γίνει 100 ευρώ. Μπήκαν στο δωμάτιο, τακτοποιηθηκαν και δεν ήθελαν να πάνε πουθενά. Η ώρα ήταν ήδη 10 και ήταν εξαντλημένοι. Έβαλαν για ύπνο την Ευτυχία και ξάπλωσαν στο κρεβάτι τους. Ο Στέφανος αγκάλιασε την Ευρυδίκη και συζητούσαν τι θα κάνουν τις υπόλοιπες 10 μέρες.

Σ: Λοιπόν, αύριο θα πάμε το πρωί να φάμε κάτω πρωινό, θα κατέβουμε για μπάνιο σε κάποια κοντινή θάλασσα, θα φάμε έξω μεσημεριανό, και μετά το βράδυ θα βγούμε μια βόλτα στην κεντρική πλατεία για καφέ. Τι λες;
Ε: Ωραία! Να πάμε και σε κάποιο μουσείο, σε κανένα αξιοθέατο  να βγάλουμε φωτογραφίες πολλές  να έχουμε για το άλμπουμ μας!
Σ: Ναι! Μια μέρα θα πάμε και για κανένα κοκτέιλ το βράδυ.
Ε: Με το μωρό είναι λίγο δύσκολο βέβαια.
Σ: Άμα θέλουμε όλα τα κάνουμε.
Ε: Με περισσότερα από 1;
Σ: Όπα τι;
Ε: Θελω να κάνουμε παιδάκι! Θέλω τουλάχιστον αλλά δύο!
Σ: Α δύο κιόλας!
Ε: Ε ναι! Να έχουν κοντινές ηλικίες για να παίζουν μαζί!
Σ: Από όσο θυμάμαι, εσύ δεν ήθελες πολλά παιδιά.
Ε: Εεεε!
Σ: Εεεε!? Θα κάνουμε όσα παιδάκια θες! Μωρό μου!
Ε: Ποτέ θα αρχίσουμε;;;;
Σ: Είμαι πτώμα.
Ε: Έλα που είσαι πτώμα.
Σ: Μωρό μου δεν αντέχω. Θέλω να κοιμηθώ.
Ε: Θα σε κρατήσω εγώ ξύπνιο.
Σ: Έλα κούκλα μου να κοιμηθούμε τωρα! Δεν μπορώ! Αν και αυτό το νύχτακι που φοράς δεν μπορώ να το βλέπω αλλά...
Ε: Αλλά μπορείς!!
Σ: Μπα κακό που μας βρήκε!
..........

Οι μέρες κυλουσαν ομαλά και ευχάριστα. Πήγαιναν κάθε πρωί για φαγητό, πήγαιναν για μπάνιο στην θάλασσα, μάθαιναν στην Ευτυχία να κολυμπά, έβγαιναν μετά για φαγητό σε διαφορετικά εστιατόρια, μεξικάνικα, κινέζικα, ιταλικά, έκαναν βόλτες στην πόλη, αγόραζαν ενθύμια, έβγαζαν παραπολλες φωτογραφίες, πήγαιναν νωρίς την νύχτα για κάποιο ποτό, για κάποιο κοκτέιλ, για χορό, και άκουγαν τα πρώτα λογάκια της κόρης τους.

Σιγά σιγά ήρθε η μέρα που έπρεπε να αποχωριστούν το νησί του Διονυσίου και να πάνε πίσω στην Κρήτη. Τώρα υπήρχε μεγάλο φόρτο πίσω στη μεγάλο νήσο γιατί έπρεπε να τελειοποιησουν κάποιες λεπτομέρειες της βάφτισης, να γυρίσει ο Στέφανος στην δουλειά και να απολαύσουν το υπόλοιπο καλοκαίρι!