İYİ OKUMALAR...💜"Hala şaşkınım Yoongi. Ne ara Yu Jin'le bu kadar yakın oldunuz siz."
"Olduk işte."
Duyduklarımla ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Buradan hemen çıkmam lazımdı. Hızla Jimin'in omzuna dokundum.
"Benim gitmem lazım."
Jimin'in ne diyecegini beklemeden hemen kafeden çıktım. Hızlı adımlarla yürürken kolumdan tutulmasıyla yürümem engellendi. Ah Jimin şimdi sormanın hiç zamanı değil hızla arkamı döndüm.
"Jimin..."
"Keşke Jimin'i durdurmasaydım da o gelseydi yanına."
Yoongi'nin peşimden geleceğini hiç beklemezdim. Şuan yüzümün ne halde olduğunu merak ediyorum. Kolumu Yoongi'den sıyırıp ona baktım.
"Niye durdurdun o zaman."
"Keşke durdurmasaydım ama neden böyle yaptığına anlamıyorum."
"Ne yapıyormuşum ben?"
Bu çocuk neden böyle bilmece gibi konuşuyor ve beni gıcık etmeye çalışıyor? Yine o alaycı gülüşünü yaparak bana baktı.
"Herkesin huzurunu kaçırıyorsun."
Bir insanın kalbi nasıl paramparça olur işte canlı örneği benim kalbim olabilir. O kadar kırıcı konuşuyordu ki beni ne kadar üzdüğünü bile fark etmiyordu. Ne hissettiğimi anlamaması için ifadesiz bir şekilde baktım.
"Bundan sonra kaçırmam Yoongi."
"İyi olur."
Bana düşmanınmışım gibi bakıyordu. Şuan ona o kadar sinirliydim ki elimden bir kaza çıkmasın diye kendimi tutuyordum.
Çatık kaşlarımı Yoongi'den çekip arkamı döndüm ve son kez Yoongi'ye dönüp baktım.
"O lanet olası gözlerini bir daha bana çevirme ve sakın bakma. Sesini bile duymak istemiyorum."
"Ben sana çok meraklıydım sanki. Bu isteklerin benim için bir zevk emin ol."
Sinirle Yoongi'ye doğru yürüyüp ellerimle göğsüne dokunup ittirdim ve sesimi yükselttim.
"Senin benimle derdin ne? Söyle ne derdin var?"
Yoongi hiç bir şey yapmadan öylece bana bakıyordu. Ahh gerçekten beni çileden mi çıkarmaya çalışıyordu bu. Başımı sola çevirdiğimde Yu Jin ve Jimin'in buraya doğru hızla geldiğini gördüm. Yu Jin şaşkın şaşkın Yoongi ve bana baktı.
"Size noluyor? Bu gerginlik neden?"
Jimin'de Yoongi'ye bakarak "Ne oluyor" dercesine kaş göz işareti yapıyordu. Yoongi hala sessizdi. Bir cevabı olamaz ki zaten. Gerginliğin nedenini açıklasın bakiyim.
Yu Jin ve Jimin'e bakıp derin bir nefes aldım.
"Lütfen kimse peşimden gelmesin. Eve gidip halletmem gereken işlerim var."
Jimin'le Yu Jin her ne kadar istemeselerde kabul ettiler. Üçü de kafeye tekrar girince bende bir taksi çağırdım ve eve geldim. Kapıya baktığımda yine bizim çocukların ayakkabısı vardı. Kapıyı anahtarla açıp yavaşça girdim.
Her zamanki gibi salonda oturmuş oyun oynuyorlardı. Eğer şimdi odama çıkarsam Yoongi'yi düşünüp duracaktım. Bu yüzden çocukların yanına gitmeye karar verdim.
"Hoş geldiniz de Jungkook nerede?"
Jungkook'u görmeyince şaşırmıştım. Namjoon başıyla bana selam verip konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Side School /Min Yoongi (Tamamlandı)
FanficSonunu düşünmeden söylenilen bir yalan insanın hayatını nasıl etkiler? "Iyi mi ? kötü mü ?"