Side School /Min Yoongi (Tamamlandı)

1. Bölüm

YAZDIĞIM İLK HAYRAN KURGU. UMARIM KONUSUNU VE ANLATIMIMI BEĞENIRSINIZ 😙💜
İYİ OKUMALAR...💜

Her öğlen olduğu gibi yine Yu Jin'in kolundan tutup zorla yan okulumuzda ki üniversitenin kantinine getirdim. Her gün oturduğumuz masaya yöneldiğim de Yu Jin kolumdan tuttu.

"İki haftadır her öğlen buraya geliyoruz Eun Mi ve hiçbir açıklama yapmıyorsun."

Neden buraya geldiğimizi en az yüz kere sormuştur. Sürekli onu geçiştiriyordum çünkü tam olarak bende daha kendime açıklayamamıştım buraya neden geldiğimi. Bu yüzden Yu Jin'i yine geçiştirecektim.

"Burayı seviyorum Yu Jin. Hem seneye bizde üniversiteli olacağız. Üniversite ortamına alıştırma yapıyorum."

Söylediklerime inanıp inanmadığı konusunda hiçbir fikrim yoktu ama fazlasıyla kafası karışmış görünüyordu. Yu Jin'i tekrar kolundan tutup sandalyeye otutturdum. Oturduğum sandalyeyi çaprazımızda ki masaya oturan kişiyle karşı karşıya denk gelecek şekilde ayarladım ve beklemeye başladım.Evet beklemeye başladım dedim çünkü birini bekliyordum. Adını bile bilmediğim birini...
Şuan fazlasıyla gerdindim. Abim Taehyung bu okulda okuyordu ve beni şu son 2 haftadır her gördüğünde şüpheli bakışlar atıyordu. Aslında oda haklı. Sonuçta bu zamana kadar bir kez bile onu görmek için bu okula gelmemiştim. Şüphelenmesi fazlasıyla normaldi. Yu Jin'in kolumu dürtmesiyle boş boş baktığım masadan gözlerimi çekip Yu Jin'e baktım.

"Ne oldu?"

"Nereye bakıyorsun öyle daldın gittin. Tadını çıkarsana çok merak ettiğin üniversite ortamının."

Ses tonunda bana karşı bir ima vardı ama bunu kafaya takmayacaktım. Zoraki bir gülüş atarak Yu Jin'e baktım.

"Ben tadını çıkartıyorum zaten merak etme."

Bu dediğime kendim de inanmamıştım çünkü beklediğim kişi her zaman olduğu yerde değildi ve ben bu moralle nasıl üniversite ortamının tadını çıkarabilirdim ki. Bir anda omzuma dokunan elle arkamı döndüm. Ahh bu uzun eller tabiki de Tae'den başkasına ait olamazdı. Sevimli görünmek için sırıttım ki bana kızmasın.

"Şöyle sırıtmayı kes Eun Mi. Çok çirkin gözüküyorsun."

Yüzümde ki gülümsemeyi soldurup Taehyung'un saçma sapan lafına gülen Yu Jin'in koluna vurdum.

"Tamam gülmüyorum vurma."

Yu Jin mükemmel bir abiye sahip olduğumu düşünüyor. Onu bir de bana sorsun. Taehyung'la aynı evde kalmanın nasıl bir duygu olduğunu benden başka kimse bilemez. lise birdeyken okula gideceğim sabah tahta kalemiyle yüzümü boyamıştı ve ne kadar yıkasam da boya izleri yüzümde duruyordu. Kafama kese kağıdı geçirip okula gitmek istesemde büyükannem tabiki de buna izin vermemişti. Aklıma geldikçe sinirlerim bozuluyor. Taehyung yanımda ki sandalyeyi çekerek oturdu. Hal hatır sormak için oturmadığı yüzündeki ciddiyetten anlaşılıyordu.

"2 haftadır buradan çıkmama nedenini öğrenebilir miyim Eun Mi? "

Yu Jin'e uydurduğum bahaneyi evde Taehyung'a da kaç kere söylemiştim ama o bu yalanı yememişti. Yine de aynı şeyleri söyleyeceğim başka çarem yok. yoksa Taehyung beni bu üniversitenin değil kantinine bahçesine bile sokmaz. Hoş bizim lise ile üniversite bahçesi ortak ama ona da karışır eminim. Kendimden emin bir şekilde Tae'ye baktım.

"Daha kaç kere söyleyeceğim bilmiyorum. Seneye üniversiteli olacağım ve üniversite ortamını merak ediyorum."

"Bir çık okulu gez hatta gel ben gezdiriyim. Sadece öğlenleri kantinde aynı masada oturmakla üniversite ortamını anlayamazsın Eun Mi "