Side School /Min Yoongi (Tamamlandı)

20. Bölüm

Bu bölümü efsane bölüm olarak ilan ediyorum...zhksjzks

İYİ OKUMALAR....💜🙆

Yaklaşık beş saniye sonra Eun Mi dudaklarını dudaklarımdan çekti ve başı omzuma düştü. Bu durum karşısında elimden geldiğince soğuk kanlı olmaya çalışıyordum ama başımı kaldırdığım da Yoongi'yi görmemle bu pek de mümkün gibi durmuyordu. Yüksek çıkan müzik sesinden zar zor da olsa ne dediğini duymuştum.

''Bana gerek kalmadı o zaman, gidiyorum.''

Cevap vermemi bile beklemeden kafeden çıkıp gitti. Resmen beynim durmuştu ve ne yapacağımı bilemiyordum. Eun Mi'yi bu halde eve götürsem Tae kesin çıldırırdı. Yu Jin'e götürsem az önce olduğu gibi sarhoş halde ağzından bir şeyler kaçırabilirdi ki buda hiç iyi olmaz. En sonunda mantıklı olduğunu düşündüğüm bir karar aldım. Hızla cebimden telefonumu çıkardım ve rehberden Yu Jin'i bulup mesaj attım.

'Tae'yi ara ve Eun Mi'nin sizde uyuyakaldığını, bu günlük orada kalacağını söyle.'

Tekrar rehbere girdim ve bir taksi çağırdım. Taksinin gelmesiyle omzumda yarı uykulu olan Eun Mi'yi kucağıma alıp taksiye bindirdim. Yol boyunca onu izleyip yarın bu olanları hatırlayıp hatırlamayacağını düşündüm durdum. O hatırlamasa bile ben hatırlayacaktım öyle değil mi?

Taksi durduğunda parayı ödeyip Eun Mi'yi kucağıma aldım ve taksiden indim. Kapıya geldiğim de iki elimde dolu olduğu için kapıya tekme atıp ses çıkmasını sağladım. Yaklaşık on beş saniye sonra kapı açıldı. Yoongi şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu.

''Yok artık. Eve niye götürmedin kızı.''

''Götüreyim de Tae ağzına sıçsın Eun Mi'nin dimi?''

Yoongi'nin yanından geçip odama çıktım. Arkamdan geldiğini ayak sesinden anlayabiliyordum. Eun Mi'yi yatağıma yatırıp ayakkabılarını çıkarmaya başladım.

''Yatağına Eun Mi'yi koydun sen nerede yatacaksın?''

Yoongi'nin kısık çıkan sesini duyunca ayakkabıları bir köşeye koyup yüzüne bakmaya başladım.

''Yatağıma yatacağım Yoongi.''

''Bak kız sarhoş uyur...''

Lafını bitirmesine izin vermeden sinirlenip ayağa kalktım ve her ne kadar Eun Mi uyuyor olsa da sesimi yükselttim.

''Lan benim öyle bir insan olmadığımı benden daha iyi biliyorsun kendi kendine kötü senaryolar niye üretiyorsun Yoongi.''

''Bilmiyorum..''

Bilmiyorum mu? Bu çocuk beni deli edecek. Sinirle kolundan tutup merdivenlerden aşağı indirdim. Salona geldiğimiz de çekiştirdiğim kolunu bırakıp yüzüne baktım.

''Sana ilk ve son kez soruyorum Yoongi. Eun Mi'ye karşı bir şeyler hissediyor musun?''

Bir yandan şaşırmış bir yandan da sinirli görünüyordu ama umurumda değil, bir şeyler varsa ortaya çıkmalı artık. Karşıma geçmiş gülüyordu ama bunun sinirden olduğunu anlayabiliyordum.

''Tabi ki de Hayır.''

''O zaman yukarı çıkıp istediğimi yapabilirim öyle değil mi?''

Sadece onun inadına gitmek için böyle konuşuyordum. Benim sarhoş bir kıza elimi bile sürmeyeceğimi iyi bilen Yoongi'nin bu kadar kuşkuyla yaklaşıp endişelenmesi ondan beklenilen bir hareket değildi. Yüzünde ki korku ve öfke her konuşmam da git gide artıyordu.

''Jimin, Otur oturduğun yerde ve rahat dur.''

İyice yanına yaklaşıp gözlerimi gözlerine diktim. Daha ağır sözler söylememek için kendisini sıktığını yüzünden anlayabiliyordum. Onu daha da sinirlendirmek için iki elimle omuzlarından ittirip bağırmaya başladım.