For you [ H.S ]

هري

تاريكيه خالص ! سكوتي كه داره توي فضا فرياد ميزنه ! صندليه آهني كه سرماش پوست تنمو ميسوزونه ..
ترس ؟ اون هم اينجاست .. دقيقا همين اينجا ! درون تك تك سلول هاي بدنم ؛ در حال نوازش كردن موهاي قهوه ايمه و در گوشم نجوا ميكنه .. حسش كن داكوتا ... منو حس كن عزيزم !

دستمو تكون ميدم اما انگار حركتش دست من نيست ، ميخوام با بلندترين صداي ممكن فرياد بزنم اما صدام در نمياد .. نه اينكه دهنم بسته باشه ، نه !

فقط نميشه.. انگار هيچوقت نميتونستم حرف بزنم !
بيشتر خودمو تكون ميدم اما تكوني نميخورم .. انگار توي بدنم نيستم !

اشكهام ! اونا بدون وقفه از روي گونم جاري ميشن .. از چشم هاي درشتم با شتاب بيرون ميان و روي گونه هاي برجسته ام بوسه ميزارن و كم كم راهشونو به سمت لب و دهنم پيدا ميكنن ..!

اما من مزه شوريشونو احساس نميكنم .. من هيچ چيز رو احساس نميكنم !

:" داكوتا.."

صداي گرم اون ..مهربون.. واقعي !

بابا ؟

صداش توي تاريكي مثل نوري بهم ميتابه اما نيست .. چشم هاش نيست .. دستاش نيست !
به تاريكي محض نگاه ميكنم ولي نيست .

:" منو ببخش دخترم .."

خودشه ؟ صدايي كه شايد دوسالي بشه كه حتي از ده كيلومتري گوش هامم رد نشده بود ؟

سرد..بدون احساس..!
مامان !

ميبينمش .. چشم هاي درشت آبيش ! موهاي بلند و حالت دارش .. لباس سفيدي كه تنش كرده بود .. پاهاي كشيدش !

همون مادر .. همون بو.. همون چهره .. همون ترك كردن

:" تو منو ميبخشي داكوتا .."

لبخند زد..
اون بعد اين سالا ازم چي ميخواد ؟
ميخوام با صداي بلند ازش بپرسم من كجام ؟
اينجا كجاست ؟ اصلا اون اينجا چيكار ميكنه ؟

من..من بابت چي بايد ببخشمش ؟
تيزيه چيزي رو روي كمرم احساس ميكنم .. سرده ، خيلي سرد !

چشماي ابيش .. اونها هيچوقت منو دوست داشتن ؟
بهم اهميت دادن ؟

:" منو.."

اولين ضربه .. خيسي خونو روي تنم احساس ميكنم.. حتي توي تاريكي ميتونم رنگ سرخشو ببينم ! چجوري ؟

:"ببخش.."

دومين ضربه .. محكم تر از قبل ..
درد ؟ من هيچ چيزي احساس نميكنم ..

چشماش خالي از هرگونه پشيموني..
من دخترشم .. تنها دخترش و اون ؟ اون داره منو ميكشه ؟

اشكام .. دردام.. حسام..هيچي دست خودم نيست..!

:" نگران نباش دال.. من هستم"

كلفت و خش دار .. صدايي كه باعث لرزيدن بندبند بدنم ميشه ..
استايلز.. اون..توي تاريكي ...دقيقا پشت من ..