EYLÜL
Az önce bana evlilik mi teklif etti yoksa ben mi yanlış duydum?
Eylül: sen az önce bana evlenme mi teklif ettin?
Serkan : evet... ve eğer gitmene engel olacaksa hemen şuanda evlenebiliriz.
Eylül : sen delirmişsin!
Serkan: muhtemelen, ama gitme...
Çantamı yere bırakıp Serkana sarıldım... o da bana sarıldı ve yerden çantamı aldı...
Serkan : gitmiyorsun dimi?
Eylül: hayır, gitmiyorum...
Serkan derin bir nefes alıp güldü...
Eylül: gitmiyorum ama seninle evlenmicem...
Serkan : ne? Neden?
Eylül: bunu ben gitmeyeyim diye söylediğini biliyorum bu yüzden kabul etmiyorum.
Serkan : peki... ama kalıyorsun dimi?
Eylül: evet... kalıyorum...
Serkan: aklım çıktı Eylül! Buraya nasıl geldim bilmiyorum
Eylül: nasıl öğrendin ki?
Serkan: Kader arayıp söyledi. Ben de hemen geldim... gerçi yetişemeseydim de ilk uçakla gelirdim.. duramazdım burada
Eylül: babama gelemeyeceğimi söylemem gerek...
Babamı arayıp söylediğimde tahmin ettiğim kadar üzülmediğini farkettim...
Eylül: haber verdim... artık gidebiliriz
Serkan: hay hay... gidelim. Evine mi?
Eylül: evet... yoldayken ev sahibiyle konuşurum
Serkan : olur, hallederiz
Eve geldiğimizde kapıyı kapatır kapatmaz Serkan dudağıma ufak bir öpücük kondurdu..
Serkan: seni seviyorum
Eylül: ben de
Serkan: ben de deme... kestirip atmışsın gibi geliyo
Eylül: şey... tamam... seni seviyorum... oldu mu?
Serkan : oldu... çok da güzel oldu...
Hiç düşünmeden bir şarkı mırıldanmaya başladım. Serkan ilk başta biraz şaşırmıştı ama sonuna kadar dinledi...
Ey sevgili koy elini kalbime, sen diye atıyor
Gözlerin gözlerime değince içimde güneş açıyor
Ey sevgili koy elini kalbime, sen diye atıyor
Gözlerin gözlerime değince içimde güneş açıyor
Sen ömrümün sahibi, sen canımın ta içi
Aşkım sana sahici ben gönlünün talibi
Beni sen can gibi beni canan gibi beni kendin gibi gör
Bana dünyaları verseler nafile kalp gözüm başkasına gör
Beni sen can gibi beni canan gibi beni kendin gibi gör
Bana dünyaları verseler nafile
Kalp gözüm başkasına kör
Kalp gözüm başkasına kör
Şarkımı bitirir bitirmez beni öpmeye başladı...geçen sefer ki gibiydi... bu sefer o itiraz edemeden benim ellerim gömleğine gitmişti bile...
Serkan : emin misin?
Birşey demeden onu öpmeye devam ettim...
Serkan: Eylül...
Eylül: eminim...
Gülüp beni öpmeye başladı sonra bir anda kalkıp beni kucakladı...
Eylül: naapıyosun?!
Serkan : odana götürüyorum...
GÜNEY
Cemre'yi yemeğe çıkaracaktım. Olmak istediğim kişi oydu ve bunun için yapmayacağım şey yoktu, bunu anlamıştım... evlenmek istiyorsa evlenecektim. Eğer istediği buysa...
Evine geldiğimde karşımda mini elbisesiyle duruyordu. Öyle güzeldi ki...
Güney : çıkalım mı?
Cemre : olur çıkalım...
Birlikte restoranda geldik. Yemeklerimizi yemiştik, tatlıya geçecekken Cemre lavaboya gitmek istedi. Ben ise onu beklerken karşımda Gökhan'ı görmüştüm. O da beni görür görmez yanıma geldi. Bu adamı zerre sevmiyordum. Cemre'yle ayrılmış olsalar bile gıcık kapıyorum...
Gökhan : merhaba
Güney: merhaba
Gökhan : Görünce bi selam vermek istedim ama Cemre yok mu?
Güney : lavaboya kadar gitti, gelir birazdan
Gökhan : anladım. İyi gidiyor herhalde
Güney : evet çok çok iyi...
Gökhan : ben de biriyle çıktım bu gece, gerçekten arkadaşça uğramak istedim yani
Güney : iyi, sevindim. Böylece benim sevgilimin etrafında dolanma ihtimalin azalır
Gökhan : öyle bir niyetim yok. Biz Cemreyle herşeyi açık açık konuştuk ve arkadaşça ayırdık yollarımızı
Güney : peki
Gökhan : ama açıkçası sizin bu kadar çabuk birleşmenize biraz şaşırdım. Yani onu sevdiğini biliyorum ama sonuçta...
Güney : ne demek bu şimdi? Aklımı falan mı karıştırmaya çalışıyosun sen?!
Gökhan : hayır hayır... yani sonuçta sen kendi bebeğini öldürdün, bu biraz kötü bir durum. Bunu bile bile Cemreyle bu kadar çabuk devam edeceğini düşünmemiştim, onu demeye çalışıyordum. Ama tabii sevdikten sonra insanın gözü hiçbirşey görmüyor dimi?
Canım arkadaşım songuncuay bir EySer hikayesi yazıyor, ismi "Bir Ege Hikayesi". Tüm EySercileri o hikayeyi okumaya davet ediyorum. İlginç bir girişi var, neler olacak ben de merak ediyorum🙊
Yorumlar unutulmasın, seviliyorsunuz 💜
