Clash Between The Two Gang's

CHAPTER 30

Skit POV

Pagkatapos ipaalam sa akin ni zenia na nandito na sa pilipinas ang parents ko parang hindi ko na magawang matahimik.

Nandito kami ngayon sa cafeteria at kumakain ng lunch

"Skit are you ok? "-napatingin ako kay stacy dahil sa tanong niya.

"W-ala"sabay Iwas ng tingin. Bigla namang bumukas ang pinto ng cafeteria at pumasok doon ang tatlong men and black. Sa tatak palang ng uniforms nila. Alam ko kung sino sila.

"Skit.. H-indi ba--"

"Yes Monique "-putol ko sa sinasabi niya. Nakatingin lang kami sa papalapit na mga M and B sa pwesto namin.

"Lady skit your parents sent us to pick you up"-sabi ni Joe. I know him. Matagal na siyang naninilbihan sa pamilya namin. And I don't like him.

Napabuntong hininga naman ako at tumayo. Ramdam ko ang mga mapanuring tingin sa akin ng bawat istudyante.

Tumingin ako kila dria at mukhang naiintindihan din naman nila kaya sumama na ako sa kanila. Habang naglalalad kami sa corridor nakasalubong namin ang mga kings.

"Skit. Sino sila? "-tanong sa akin ni zack

"It's none of your business"- I said at nilagpasan na sila. Ramdam kong nakasaunod naman sa likuran ko ang mga tauhan nila mom.

Pagkarating namin sa kotse pinagbuksan nila ako ng pinto. Pumasok na ako at sumunod din sila. Naramdaman ko naman na umandar na ang kotse kaya napabuntong hininga nalang ako.

----------

Bumaba ako sa kotse ng makarating kami sa mansion. It's been a while since I been here.

Sinalubong ako papasok ng ibang tauhan nila mom at sinabing nasa opisina nila sila. Umakyat na ako sa hagdan at ng nasa tapat na ako ng pinto kumatok ako.

"Come in"dinig kong sabi sa loob. Hinawakan ko ang doorknob at dahan dahan yung pinihit. Binuksan ko ang pinto at pumasok ako. Inside the room I saw my parents. Napalunok ako bago lumapit sa kanila.

"M-om, dad"-tawag ko sa kanila. Napatingin sila sa akin at nakita ko naman ang mga tingin nilang mapanuri.

"Kailan kayo dumating? "Hindi ko alam kong saan ko nakuha ang lakas ng loob ko para tanungin sila ng ganon. Kita kong tumayo si mom at lumapit sa akin.

"That's how you welcome your parents ha. Skittiny Salvador? "-ma awtoridad na sabi niya. Napayuko naman ako at kinuyom ang kamao.

"I don't know kung bakit pa kayo umuwi.. I thought hindi na kay--"

PAK**

"don't you dare talk to us like that! "-napahawak ako sa pisngi ko dahil sa lakas ng pagkakasampal niya. Tinignan ko siya at mukhang nagulat pa siya dahil natitigan ko na siya ngayon ng harapan.

"Sana hindi nalang kayo bumalik. You know what ok na ang buhay ko na hindi ko kaya kasama...galit pa rin ba kayo? "-tanong ko sa kanila. Kita kong inalalayan ni dad si mom dahil ano mang oras mag benreakdown na naman siya.

"Skittiny!! "-sigaw ni dad sa akin. Napatawa naman ako sabay singhap. Ramdam ko anytime tutulo na talaga.

"Hanggang ngayon ba naman... Sinisisi niyo pa din ako sa pagkamatay niya.. Ilang ulit ko bang pinaliwanag sa inyo na hindi ko kasalanan yun. It was an accident .i try my best to save her but it's not easy! "-sigaw ko sa kanila.

"GET OUT!  YOU BRAT! "Sigaw sa akin ni dad. Napailing naman ako.

"You know what.. Minsan tinatanong ko sa sarili ko kung ako ba ang namatay ganito din kayo kay sky? KUNG AKO BA ANG NAHULOG SA BANGIN GANITO DIN BA KAYO?! alam niyo ang unfair niyo!  Ang unfair niyo! "-sigaw ko sa kanila at tumakbo papalabas sa opisina nila.

"Lady skit! "

"My lady! "

Dinig kong pagtawag sa akin ng ibang katulong pero hindi ko sila pinansin. Tumakbo ako papalabas sa mansion. Ang nasa isip ko lang lumayo sa kanila. Ayaw ko na silang makita pa.

Beeppp***

Napaatras ako ng bigla nalang akong mabangga ng kotse.Napaupo ako sa at hindi ko na napigilan ang luha ko at umiyak.

Sana nabangga nalang ako. Sana namatay nalang ako.

"Skit? Is that you! "-naramdaman ko nalang ng may mga bisig na umakap sa akin. Tinignan ko yun I saw zack

"What happened? Tell me. Bakit ka umiiyak? "Hindi ko siya sinagot at hindi ko din alam sa sarili ko pero niyakap ko siya. Seguro kinakailangan ko lang nang karamay.

"Get up.. Doon tayo sa kotse magusap"-inalalayan niya akong tumayo at pinapasok sa kotse niya.

--------------

Zack POV

Napatingin ako kay skit na pasimpleng pinupunasan ang mga luha niya.

"What happened? "-I ask habang nagmamaneho.

"It's nothing"-sabi niya habang hindi nakatingin sa akin.

"Do you know what maniniwala ako sayo? Sa nakikita ko palang I know matindi ang pinagdadaanan mo"-sabi ko

"Tell me. It's about friend? "

"Nope "

"Hmm.. Boyfriend? "-I ask. Tinignan niya naman ako na parang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko.

"What? Pwede naman Diba? "

"Sa tingin mo may boyfriend ako? "Tanong niya. Nagkibit balikat naman ako

"Who knows? "

"Gosh"

"Kung hindi boyfriend.. Family? "Kita ko naman kong paano umiba ang timpla ng mukha niya.

"Family ha! Tell me"umiling naman siya

"Nag-away kayo ng parents mo? "Tanong ko

"It's always hindi na bago yun"napaseryoso naman ako sa sinabi niya.

"What happened? "-I ask. I'm just curious kung bakit parang ang bigat ng pinagdadaanan niya.

"It's about my little sister"

"Hmm? "

"Sinisisi parin nila ako sa pagkamatay nila"napatingin ako sa kaniya at there I saw again kung paano nagsibagsakan ang mga luha niya. Itinigil ko ang kotse ko sa gilid. Ng daan at niyakap siya.

"Shhhhh"

"Sob* I-ts not my fault kung bakit nahulog siya sa bangin. She just 7 years old girl.. I try to *sob* save her but it's fail "-sabi niya

"Kaya ka ba may phobia siya mga bata? "-tanong ko sa kaniya.

"Yes... If I ever seen a child or a baby hindi ko kayang lapitan. Naalala ko kung paano ang pagkamatay ng kapatid ko sa harap ko. I-m scared na iniisip ko nalang na tapusin ang buhay ko"

"Shhhhh... Maiintindihan ka din nila. Sabi mo nga hindi mo kasalanan"

"Shhhhhh.. Tahan na"-pagaaalo ko sa kaniya. Nag tagal pa kami sa ganitong posisyon at hindi nagtagal naramdaman kong bumibigat siya. Sinilip ko siya at napangiti naman ako ng makita kong ang himbing nang tulog niya.

Ngayon ko lang nakita ang ganitong side niya.

------------