CHAPTER 29

1.2K 26 0
                                    


Skit POV

"Ate h-elp me"

"Sky kumapit k-a hindi ka bibitawan ni ate pls kapit"sabay higpit ng hawak ko sa kamay ng kapatid ko para hindi siya malaglag sa bangin.

"A-te dumudula--"

"NO!! Stop don't say that ililigtas ka ni ate"-sabi ko sa kaniya habang tumutulo na ang luha ko. Hindi ko kayang mawala siya.

"A-te hindi ko na kaya"

"No-"iling na sabi ko

"Ate pls take good care to mom and dad. Tell them that I love them. Specially you"

"No.. Hindi!  Hindi!!!! Sky!! "-huli na. Kita ng dalawang mata ko kung paano kumawala ang mga maliliit niyang kamay sa pagkakahawak ko.

"NOOOOOO!!! "

---------

napamulat ako ng mata sabay bangoon at habol ng hininga ko. Panaginip.. Panaginip lang.. Napahilamos ako ng mukha ko at yumuko.

Napatingin ako sa labas at umuulan pala. Malakas din ang buhos ng ulan. Napatingin ako sa mga katabi ko at ang himbing ng tulog nila.

"Huhuhuhu"napakunot ako ng noo dahil sa narinig kong may umiiyak. Tumayo ako at lumabas sa kwarto kong saan kami dito tumutuloy sa orphanage

Napalunok ako ng mapagtanto kong nanggagaling ang iyak sa kwarto ng mga bata. Ng nasa tapat na ako ng pinto dahan dahan ko yung binuksan.
Ng makapasok ako bigla nalang kumulog ng malakas samahan mo pa ng kidlat.

"Huhuhuhu"

Tinignan ko ang nagiisang bata sa sulok at nayuko ito habang umiiyak. Akmang lalapitan ko na siya ng biglang manginig ang paa ko at hindi ko magalaw. Ito na naman. No skit labanan mo ang kahinaan mo. Matagal nang nangyari yun. Pinagsisihan mo na ang lahat. Wala kang kasalanan kung bakit namatay ang nagiisang kapatid mo. Napapikit ako ng Mariin at napabuntong hininga.

"Huhuhu... Mo-mmy"tinignan ko ulit ang bata at hindi ko alam kong saan ko nakuha ang lakas ko para lapitan siya. Napaangat siya ng tingin at tinignan ako. Umupo ako sa kama niya at niyakap siya. Una nagaalinlangan pa ako pero ginawa ko din.

"Sh-hhhhhh... Ate sk-it is here "-pagpapatahan ko sa kaniya. Si angel pala ang batang to.

"A-shte.. Huhuhuhu... S-i mommy"

"Shhhhh..ok lang ang mommy mo.. Nandito naman si ate. Sasamahan ka ni ate para hindi ka matakot ok"-sabi ko sa kaniya sabay ngiti. Napatango naman siya sa akin. Pinunasan ko ang luha sa mukha niya at inihiga siya. Tinabihan ko naman siya at ginawa ang lahat para mapatulog siya.

-------------

Zenia POV

Nagising ako ng mapansin kong wala si skit sa tabi ko. Bumangon ako at naisipang lumabas. Nahagip ng paningin ko ang nakabukas na pinto kung saan ang kwarto ng mga bata.

Lumapit ako don at sinilip ang nasa loob. Hindi ko alam pero napangiti nalang ako ng palihim dahil sa naabutan ko.

I know someday malalabanan niya din ang madalim na nakaraan niya. Skit is a brave girl. I know her past story na hindi niya magawang ikwento sa amin. Nalaman ko lang ito ng minsan pumunta ako sa bahay nila at naabutan kong sinisigawan siya ng mga magulang niya. At nalaman ko din na sinisisi nila si skit sa pagkamatay ng kapatid niya. I know nahihirapan na siya. I pity her.

Sinara ko nalang ang pinto at bumalik na sa kwarto namin at natulog na ulit.

-------------

"Ms. Zenia"-hinarap ko si sister Rosella na papalapit sa akin.

"Babalik pa ba kayo? "-nakangiti niyang tanong.

"Oo naman po. Babalik po kami mamayang hapon at dito ulit matutulog "-nakangiti kong sabi sa  kaniya"may kailangan lang po talaga kaming asikasuhin sa school"

"Ganon ba.. Mabuti naman.. Masaya kasi ang mga bata kapag nandito kayo ng mga kaibigan mo"

Napatingin naman ako sa mga kasama ko na hindi alam ang gagawin sa mga bata dahil mukhang hindi yata sila papaalisin. Nahagip naman ng paningin ko si skit na nagpapaalam Kay angel. Mukhang maayos na talaga siya.

Hindi din makapaniwala ang iba sa nakikita nila kanina pero hinayaan nalang nila.

"Segi po sister aalis na po kami"-paalam ko sabay mano

"Kaawaan ka ng diyos.. Balik kayo ha"

"Opo"sabi ko. Tinignan ko naman sila dria at sinabihang aalis na kami.

"Bye kids pakabait kayo ah"

"Huhu.. Ate balik kayo a"

"Oo naman.. "

Hindi ko na sila hinintay pa at nauna nang pumasok sa van na kanina pa kami hinihintay. Hindi din nagtagal nagsipasok na sila. Katabi ko naman si skit. Sinilip ko siya at nakangiti siya.

"How do you feel? "-I ask her. Napatingin siya sa akin

"Better"

"Good"-sabi ko at umandar na ang van namin. Kita ko pang kumakaway sila dria sa mga bata.

Napatingin ako sa salamin at nagitla naman ako ng palihim dahil nakatingi sa akin si Charles. Anong problema ng isang to. Kahapon ko pa napapansin na ang sama niyang makatingin sa amin ni kyle kapag nakakasama ko si kyle.

Tsk bahala siya sa buhay niya.

------------

Binaba ng driver sila Monique kasama ang mga kings sa school. Gusto pa sanang magpaiwan si kyle kaso hinila na siya nila stacy gaya ng gusto ko.ng makarating kami sa bahay bumaba na ako sa van. Bigla naman akong sinalubong ng isang katulong. Nakabalik na pala sila. May inabot siya sa akin na isang sobre.

"What's this? "-I ask her

"My lady pinapaabot po yan ng isang mga tauhan ng mga Salvador"-sabi niya. Nag nod naman ako at nauna nang pumasok sa bahay bitbit ang sobre. Dumeretso ako sa kwarto ko at doon binuksan ang sobre.

It's an invitation party

Ms. Zenia you are invited to the welcoming party of Mr. And mrs. Salvador back to the Philippines

We gladly invited you together with your friends. We Hope you will came

Napabuntong hininga naman ako. Alam na ba to ni skit? Kinuha ko ang phone ko at di-nialled ang no. Niya. Nakailang ring lang yun bago niya sagutin.

"Zenia? Bakit ka na patawag?"sa tuno niya mukhang hindi niya pa alam.

"Your parents is back"walang pagaalinlangan kong sinabi. I know hindi maganda to sa kaniya. Alam kong papahirapan na naman nila si skit.

"I-se-e"

"Sk-"

"Ahmm.. Ano Zen Mamaya nalang may practice pa ako"sabi niya at binabaan na ako ng tawag. Tinapon ko naman ang invitation card sa kama ko at pabagsak na humiga.

"Tsk"

---------------

Clash Between The Two Gang'sTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon