Clash Between The Two Gang's

CHAPTER 31

Zack POV

Dito ko dinala si skit sa mataas na bundok. Hindi ko naman alam kong saan siya nakatira kaya di ko siya mahatid hatid.

Napatingin ako sa phone ko ng biglang tumunog yun. Nakita ko ang pangalan ni Brent sa callers Id. Ano namang kailangan ng isang to. Sinagot ko ang tawag niya pagkatapos kong silipin si skit na ang himning pa din ng tulog. Napagod talaga siya seguro sa kakaiyak.

"Oh? "Bungad ko sa kaniya

"Gago ka zack!  Nasaan ka? Kanina ka pa namin hinihintay dito sa labas mg school.. Nauna na sila Monique sa orphanage. Nagaalburoto na ang ilong ni Charles sa galit "napatampal naman ako sa noo ko. Tinignan ko ang oras at 6:30pm na. Dumidilim na din.

Tinignan ko si skit mukhang kailangan niya munang makapag isip isip ngayon.

"Bro sorry.. A-no kasi mukhang hindi ako makakasama sa inyo"

"ANO!? G*G* malilintikan ka talaga kay Charles "

"Oo na.. K-asi ano kasama ko si skit ngayon"

"Woaw!  Segurado ka? "

"Oo nga! "Napasimangot naman ako. Mukhang ayaw pa niyang maniwala.

"As in skittiny Salvador? "

"Oo! King'ina paulit ulit"

"Hahaha.... How? "

"It's a long story.. Sabihin mo nalang kay Charles na pass na muna kami.. Pakisabi na din kila zenia na kasama ko skit baka mag-alala sila"sabi ko sa kaniya

"Tsk.. Mga da moves mo.. Hahaha.. "

"Ulol! Seraulo ka talaga! "-sabi ko sabay iling

"Hahaha. ...oo na... Hoy!  Baka may gawin ka diyan kay skit nako lagot ka kila stacy segurado akong sa susunod na araw hindi ka na buhay"

"G*g*! Sige na"

"Hahahahaha"-naiiling kong pinatay ang tawag.

"Hmmm"-napatingin ako kay skit nang umungol siya. Shit bakit ang gandang pakimggan ng ungol niya? Napailing nalang ako sa iniisip ko. Kita kong nagmulat siya ng mata at napabangon bigla.

"Where are we? "-she ask.

"Sa secret place ko... Let's go maganda ang view sa labas"-aya ko sa kaniya at nauna nang bumaba. Umikot naman ako at pinagbuksan siya ng pinto. Kita ko parin sa mukha niya ang pagtataka. Natawa nalang ako sa isipan ko.

Hinila ko siya doon malapit sa may bangin dahil kita doon ang city pero bigla siyang napaatras. Tinignan ko siya at bakas sa kaniya ang panginginig.

"Skit? Are you okay-"

"No! "-naiiling na sabi niya. Hinawakan ko ang braso niya pero tinapi niya lang yun.

"NO! "

"Hey!  Skit look at me! "

"No! "

"Skit just look at me"-pagkasabi ko non napatingin siya sa akin. Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko ng makita ko ang mumunting butil ng luha sa mukha niya. Lumapit ako sa kaniya at pinunasan yun.

"Shhhhh... Stop crying. Nasasaktan ako kapag nakikita kitang mahina. Hindi ito ang nakilala kong skittiny na matapang at parang may galit sa mundo"-sabi ko sa kaniya.

Napatingin ako sa mga mata niya. Ngayon ko lang napansin na may pagkaitim pala ang mga mata niya. Hindi ko alam pero hindi ko magawang iiwas ang paningin ko sa kaniya.