KARA KARTAL / KARA SERİSİ II - FİNAL

7.BÖLÜM - GÜZEL BİR KAHVALTI

OYUN BAŞLASIN MI?

Kc: “Uyudunuz mu Kartal bey?”
Kr: “Senden mesaj gelmeden uyku tutmadı nedense.”
Kc: “O zaman artık iyi geceler diyebilirim.”
Kr: “Önce yarın sabah için söz alabilir miyim?”
Kc: “Ne için mesela?”
Kr: “Kahvaltı olabilir.”
Kc: “Peki. Olabilir.”
Kr: “Bir şey daha istesem?”
Kc: “Ne gibi?”
Kr: “Bu gece rahat uyumam için bir fotoğraf olabilir.”
Kc: “Hayır.”
Kr: “Uyumam.”
Kc: “Uyuma.”
Kr: “Uyutmam.”

Karaca yatağından hızla çıktı. “Bana aşık olmanı sağlamayacak olsam kıçımın resmini yollardım sana ama, dua et, işim kısa sürsün istiyorum.” Ablasının odasına koştu ve çalmadan açtı.
Nevra üstünü değiştirirken çığlık attı.

“Ne yapıyorsun Karaca manyak mısın?”
“Hayır, dur şimdi,” pijamalarının olduğu çekmeceyi açtı ve pembe tavşanlı bir pijama çıkardı. Hemen giyindi ve yatağına zıpladı. Sevimli bir fotoğraf çekilip, adama yollayıp, altına da ‘iyi geceler’ yazdı.
“Karaca ne yapıyorsun Allah aşkına?”

“Adam benden fotoğraf istedi.”
“Ee ne diye benim pijamalarımla, benim yatağımda çekiliyorsun?”
Karaca onu ayıplar gibi baktı. “Abla valla bazen senin yanında kendimi çok zeki hissediyorum. Kendi odamda Beşiktaş bayrağının altında, Beşiktaş amblemli eşofmanımla böyle kartal figürü yaparak mı çekilseydim? Cık, yazık sana ya.”

Nevra gülümsedi kardeşine, “Deli. Hadi yürü git.”
Karaca gözlerini kocaman açtı. “Allah’ım çöle düştüm. Serap gördüm. Yemin ediyorum.”
Nevra arkasını döndü ve yine gülümsedi. “Ne serabı?”
“Bak hala görüyorum. Senin güldüğünü gördüm.”

Nevra yanına geldi ve kıza sarıldı. “Çünkü gülüyorum.” Karaca da ablasına sıkıca sarıldı. Gözlerinden akan yaşlara engel olamadı.
“Abla... Abla ben çok mutlu oldum.”
Nevra kızdan ayrıldı ve Karaca’nın gözündeki yaşları görünce bu sefer kahkaha attı. “Benim gülmem bu kadar mı üzdü seni?”

“Hayır, o kadar çok bekledim ki gülmeni, inanamıyorum. Saçlarını da açacak mısın?”
Elinden tutup, kaldırdı onu. Tokalarının olduğu kutuyu aldı ve ona verdi. Karaca kutuyu açtığında boş olduğunu gördü.

“İnanmıyorum, tokalarını da atmışsın.”
“Galiba aşk insanı özgürleştiriyor.”
Karaca ablasına sevgi dolu gözlerle baktı. “Ve değiştiriyor,” diye ekledi kendini göstererek. İkisi de gülerek birbirlerine sarıldı.

“Yanımda uyusana bugün. Eskisi gibi.”
Karaca hemen ablasından önce yatağa kuruldu. “Tamam,” diye bağırdı.

***

Serkan bıkkın bir şekilde hala güzellik uykusundaki adama baktı. Gerçekten sıkılmıştı. Komodine yaslanmış elindeki ilaca bakıp, bütün özelliklerini okudu.

“Lan ne uyanmaz herif çıktın!” diye homurdandı. O sırada adam yatakta gerildi. Gözünü araladığı an başındaki adamı görmesi ile korkarak yataktan fırladı.
“Sen... Sen de kimsin?”

Yanında uyuyan çıplak kadın da korkarak üstünü çarşafa sarıp, kalktı.
“Önce şu kadını yolla. Sevgilime erkek erkeğe olacağımıza dair söz verdim. Yoksa beni oyar.”
“Sen kimsin? Evimde ne arıyorsun?”
“Kadını yolla, anlatayım derdimi.”

Adam kadına başı ile çıkmasını işaret etti. Kadın etraftaki elbiselerini toplayıp, çıktı.
“Şimdi söyle sen kimsin?”
“Nevra’nın sevgilisi. Tanıdın mı?”
“Ben öyle birini tanımıyorum.”