KARA KARTAL / KARA SERİSİ II - FİNAL

10.BÖLÜM - BENİMLE BENİ ALDATIYOR BU! 🤤

Uzun ve güzel bir bölüm sizlerle, ben yazarken çok keyif aldığım bir bölüm oldu, umarım sizde keyif alırsınız. =) Karaca'nın kendi kazdığı kuyuya kendisinin düşmesi üzücü oldu biraz =)

Günü zor kurtarmıştı Karaca, adam bir türlü yakasından düşmemişti. Yok görüşelim, yok neredesin geleyim. Deli miydi ne?
Evlerinin önüne geldiklerinde Karahan hala homurdanıyordu.
“Çiçekle çikolata alsaydık daha iyiydi. Şu halimize bak.”
Sevda derin bir nefes aldı. “Karahan yeter. Altı üstü bir yemek.”
“Şimdilik. Sonra o alt üst ilişkisi değişecek biliyor musun değil mi? Bu davet sırf Karaca’ya yapılacak ve-“

“Tamam Karahan sus!” Sevda sinirle zile bastı.
“Bazen gerçekten kızlarından bıkmışsın gibi davranıyorsun ve bu beni öfkelendiriyor.”
“Seni öfkelendiren onların büyüdüğünü kabullenmemek.”
“Benim kızlarım daha minik.”
“Küçülelim de cebine koy baba ya.”

Karahan tam kızına bir şey diyecekti ki kapı açıldı. Üçü de sustu ve Karahan yüzüne sevimsiz bir gülümseme yerleştirdi.
“İyi akşamlar hoşgeldiniz. Ben Nergiz. Kartal beyin yardımcısıyım,” dedi yaşı elliye yakın, tombul bir kadın.
“Hoşbulduk,” diye yanıtladı onu Sevda gülümseyerek. Elindeki şarabı ve kendi yaptığı tatlıyı kadına uzattı.

O sırada Kartal da merdivenlerden indi. “Hoşgeldiniz.”
“Hoşbulduk,” Karahan hala suratsızdı.
Selamlaşma faslı biterken Kartal’ın eli kızın nazik ellerinde biraz fazla oyalanınca, Karahan öksürdü.

Birlikte yemek masasına geçerken Kartal kızın kulağına eğildi. “Umarım beni affetmişsinizdir.”
“Mazeretinizi merak ediyorum.”
Kartal sinsice sırıttı. “Küçük bir sokak çocuğu, benim yanımda çalışıyordu. Karakola düşmüş. Belalının teki işte. Komisere benim adımı vermiş. Gidip onu kurtardım.” Karaca elindeki çantayı sıktı. “Karnını falan doyurdum. İçimdeki insan sevgisi işte. Böylelerine dayanamıyorum.”

Karaca adama bakarken dişlerini sıkıyordu. “Bende ‘hayvanları’ çok severim, aşığımdır onlara. Zevk meselesi işte. İnsanlarla işim olmuyor.”
“Uçangilleri mi seviyorsunuz?” dedi gülerek.
“Yok sürüngengilleri. Öküzlere de ayrı bir zaafım var. Sevimli oluyor keratalar.” -Gösteririm ben sana erkek çocuğunu. O yatak odana geçelim de, orada göreceksin o erkek çocuğu seni nasıl-
Kartal’ın kısık kahkahası ile düşüncesi bölündü.

Masaya geçtiklerinde Karahan ikiliye bakıyordu. “Kızımı ayartıyor.”
“Sohbet ediyorlar.”
“Sohbetleri eminim ‘nasılsın iyi misin’ değildir tatlım. Baksana kızımı tavlamak için seksi seksi gülüyor.”
“Adamı seksi bulman ne hoş,” dedi Sevda gülümsemesini saklayarak.

Yemek servisi başladığında Kartal telefonunun mesaj kısmına girdi.
Kr: “Bugün gelseydin çok eğlenebilirdik ;)”

Karaca diğer telefonu titreyince, tedirgin oldu. Kartal’dan başkası bilmiyordu o numarasını ve adamın elindeydi telefon. Muhtemelen oydu. Adama baktı, babası ile hastalarından bahsediyorlardı.
Aslında çok tatlı baba-oğul olurlardı.
‘Allah cezanı vermesin Kartal. Uçangiller ile sürüngenler becersin seni,’ diye geçirdi içinden.

Masadakilere baktı. Kimse ona bakmıyordu, masanın altında çantasını açtı ve okuduğu mesajla kaşlarını çattı. Bu adam ne yapmaya çalışıyordu.
Kc: “Eminim yanında beni aratmayacak güzel bir KIZ vardır.”

Kartal gelen mesajı açtı. Okuyunca gülümsedi.
Kr: “Hiçbir şey senden özel değil. Evet karşımda bir kız var ama boya ile zorla kendini güzelleştiren bir kız. Senin gibi doğal değil yani. Bu tipler beni ilk görüşte cezbediyor ve bir iki görüşmede sıkılıyorum. Yani senin gibi değiller. Senin yanında ayrı bir huzur var.”