KARA KARTAL / KARA SERİSİ II - FİNAL

22.BÖLÜM - GÜN GELİR DEVRAN DÖNER, SENİN DE KIZIN BÖYLE GİDER - FİNAL

Gecenin sürprizi...

VE BİR VEDA... BİR FİNAL DAHA...
KARA SEVDA'SI
BADE'M'İ
KARA ELMAS'I VE KARA KARTAL'I BURADA SONLANDIRIYORUZ =)

TUTKU VE KARA SERİSİNİN FİNALİ SİZLERLE....

***

“Hahaha... Gördün mü? Üçüncüsü de kız!” dedi Karahan sevinçle arabayı kullanırken.
“Yani?” dedi Sevda anlamayarak.
“Onun tam üç damadı olacak. Benden daha fazla.”
Sevda başını sağa sola salladı. “Ya sana inanamıyorum Karahan ya, bunu mu düşündün?”

“Serkan bey gözümün içine baka baka kızımı alırken iyiydi. Yakında onunda kızlarını alsınlar da görelim.”
“Kartal da Karaca’yı aldı, ona karşı daha ılımlısın sanki.”
“Kartal’ın bir suçu olmadığı sonucuna vardım.”
“Bak sen. Neden suçu yokmuş?”

“Yani sonuçta bizim kız kaçtı gitti adamla. O gelip almadı.”
Sevda gözlerini devirdi. “Sana inanamıyorum Karahan ya, gerçekten bunu mu düşünüyorsun?”
“Evet. Kartal sinsi değil. En azından düğün yapıp, ‘oh kızını aldım tey tey, diye göbek atmadı. Ama Serkan geçti karşıma, ‘nasıl verdin kızını’ der gibi davrandı bütün gece bana.”

“Saçmalıyorsun şu an. Bu Kartal’a olan ılımlı yakınlaşmasını acaba oğullarına senin istediğin ismi koydular diye mi borçluyuz?”
“Yok canım ne alakası var. Hem ben sadece fikrimi söyledim. Bi zorlama, bi istek yok. Kendileri çok beğendi. Ayrıca kızıma kalsaydı kesin beşikli taşlı bir isimi koyardı. Ama bak şimdi harika bir ismi oldu Metehan Şanova.”

“Ya Karahan’la da uyumlu oldu.”
“Yani, tesadüf.”
Sevda kocasına sevgiyle bakıp, gülümsedi. Onunla bir dolu şey yaşamıştı. Pişmanlık ve mutsuzluk hariç. Bu yola onunla çıktığına birgün bile pişman olmamıştı. Kapkara bir sevdanın her anını, her gününü dolu dizgin yaşamışlardı.

***

“Karaca, kızımızın doğum gününde Beşiktaş bayrağının işi ne Allah aşkına?”
Metehan da yüzünü buruşturdu. “Evet anne ya, o kız çocuğu. Çiçekli böcekli bir şey seçelim.”

Alara sinirle erkek kardeşine baktı, “Ben böcekli istemiyorum. Sensin böcek. Ben Beşiktaşlı istiyorum.”
Karaca kaşlarını kaldırdı ve “Gördünüz mü beyler? Şimdi izninizle,” deyip, Beşiktaşlı konsept hazırladı kızına. Alara aynı kendisiydi, Allah bağışlasın.

***

Serkan üç kızını da giydirirken, Nevra gülümseyerek onları izliyordu. Ama ortanca kızı Serra’nın ayrı bir telaşı vardı.
“Babacım bu çok çocuk işi oldu gibi.”
Serkan kaşlarını çattı. “Kızım sen zaten çocuksun.”
“Babacım ne çocuğu ya, tamı tamına yedi yaşına geldim ben.”
“Hey maşallah, valla çok haklısın bebeğim, koca kız olmuşsun.”

“Yani,” sonra babasına yaklaştı. “Serkan da gelecek değil mi babacım doğum gününe?” diye fısıldadı.
Serkan gözlerini açarak başını arkaya çevirdi ve karısına baktı.
Nevra sırıttı, “Sadece hayranlık, çocuk daha bunlar Serkan.”
“Çocuk değilim diyor Nevra! Anne-kız kendi aranızda çelişiyorsunuz valla.”

***

ÜÇ YIL SONRA...

“Kızım bak forma aldım sana,” dedi Kartal gülümseyerek.
Alara eline aldı, “Babacım bunun göbeği açık olanı falan var mı?”
“Yok kızım! Bunların henüz baba çıldırtan modelleri çıkmadı.”
“Babacım, onlar sevgilileri delirtir, senle ne ilgisi var? Alemsin valla!” deyip omzuna vurdu ve odadan çıktı.