I'm His Girl

Chapter 6

Jane's POV

"Babe, come on. I'll bring you home and don't talk to her ok ?"

"Babe, come on. I'll bring you home and don't talk to her ok ?"

"Babe, come on. I'll bring you home and don't talk to her ok ?"

Paulit ulit na nageecho sa utak ko ang mga sinabi ni Ryan noong araw na iyon. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang wala na kami. Wala na nga ba talaga? Sabagay aasa pa ba ako ?Kung sa kanya na mismo nanggaling ang lahat ng iyon. Hindi na rin siya nagtetext,nakablock na rin ako sa lahat ng social media accounts niya. Mukhang iyon na talaga, hanggang doon na lang ang lahat after 2 years. Ilang araw na rin akong hindi lumalabas ng bahay.

Maya maya pa ay may kumatok sa pinto.

"Tok! Tok!" Sabi ng pintong nasasaktan kakakatok ng tao sa labas.

"Bukas yan.." Walang gana kong sabi ko.

Pumasok si Kuya at, "Hoy! Baby bunso, tumayo ka nga d'yan, tanghali na hindi pa bumabangon." pagalit na sabi ni Kuya.

"Ang aga aga pa ih. Anong oras palang oh," sagot ko sabay talukbong ng kumot

"Hoy! Bumangon ka na dyan! Arte arte nito," pang-iinis nya pa pero this time tinanggal nya ung kumot na nakatalukobong sakin

"Kasi naman kuya hayaan mo muna ako." Sagot ko.

"Kung ganyan ka ng ganyan mas lalo mo lang pinatunayan sa kanila na apektado ka sa mga nangyayari sa inyo. Matutuwa lang iyong babaeng ipinalit niya sa'yo." Seryosong sabi ni Kuya.

"Hindi ako nagkulang sa pagsasabi sayo na mahirap yang relasyon na ganyan pero pinilit mo pa rin kasalanan mo iyan kaya pagsisihan mo pero sobra na iyang ginagwa mo sa sarili mo hindi na tama iyan." Dagdag pa ni Kuya

May alam ba siya? Sabagay, alam naman na lahat ng tao dito sa bahay namin ang tungkol sa amin. Malamang si Daddy alam na rin niya ang nangyari. Lalabas at lalabas naman sa balita iyon.

"Kuya! Ang sakit kasi eh, may usapan kami, okay lang naman sa'kin iyon eh naiintindihan ko pero bakit di niya sinabi sa akin kuya bakit." Pagsusumbong na iyak ko kay Kuya.

"Tsk! Hayaan muna siya baka may rason bakit sya nagkaganun sayo kung anuman iyon ayusin niya lang. Sa ngayon maligo ka na baby bunso amoy laway ka pa.. Tsk tsk." Pabiro niyang sabi

sabay gulo ng buhok ko

Si Kuya Chester talaga! Hays !nasabi ko sa isip ko

"Kahit wala naman Kuya pang-asar ka eh no!" sagot ko sa kanya

"Palagay ko kaya nakipaghiwalay sayo si Ryan dahil diyan eh naamoy kanya hahahahahahahaha sige bumangon ka na diyan nagpahanda na ako kay manang ng almusal tsk ang baho." Nagmostrang mabaho at nagtakip ng ilong na akala mo bakla si Kuya haha natawa ako ganyan yan si Kuya ayaw ng drama seryoso tapos magbibiro. Di ko nga alam kung kanino nagmana yang baliw na iyan eh haha"

Chesther's POV

Hala! Bakit may POV ako Author? Haha.

(Author : Ayaw mo ba?)

Joke lang.

---

Ito na nga ako ang gwapong kapatid ng bidang babae sa kwentong ito, haha. Charot lang kinausap ko si Marco (magulat kayo na close pala kami ako rin eh, haha.)

Flashback

Nagulat ako ng mag-ring ang phone ko.

"Hello, bro?" Sabi sa kabilang linya, si Marco pala 'to.

"Problema mo? Napatawag ka sa akin hindi ako si Jane," Pabiro kong sabi sa kanya.

"Bro, naman! May sasabihin ako sa'yo." Sumeryoso ang tono n'ya.

"Ano naman 'yon?" Nacurious akong bigla sa sinabi niya.

"Ryan is planning to break up with your sister, because of this f*ckin love team with Maureen." Naramdaman ko ang pagkainis niya.

"So? It's good, you can court her now. There are no barriers, you and her are free now." Pabiro kong tugon.

"You crazy frog! I just want you to know, kasi concern ako." Sabi niya.

"Hahahaha. Yeah! Thanks, bro. Thanks for updating me. Need to go, bye." I then hung up the phone.

End of flashback

That day na nagkita sila ni Ryan ni Jane, alam ko ng lahat dahil kay Marco. Sumbungerong sipsip, eh. (Haha, not really). Siya kasi talaga ang bet ko para sa kapatid ko kaya lang duwag. Nagparaya, tsk!

Nalaman ko pa ang nangyari sa PressCon kaya ayun lalo kong nainis sa ginawa niya hanggang ngayon hindi pa rin lumalabas si Jane sa kwarto niya. Tsk, mga babae talaga emotera magmamahal tapos pag sinaktan magmumukmok. Di pa hinanda ang sarili alam naman kapag nagmahal hindi pwedeng hindi masasaktan.

Ayun nga pinuntahan ko siya sa kwarto nagtalukbong ng kumot bigla.

Haha, maga mata nito sigurado mukhang kinagat na naman ng ipis. Kumatok ako sa kwarto niya

"Bukas yan.." Sabi niya.

Hoy !baby bunso tumayo ka nga dyan, tanghali na hindi pa bumabangon" pagalit kong sabi

"Ang aga aga pa, ih. Anong oras palang, oh." Sagot n'ya sabay talukbong ng kumot ulit.

Hay mga babae talaga napakaiyakin.

"Hoy! Bumangon ka na d'yan! Arte arte nito " Pang-iinis ko pa pero this time tinanggal ko ung kumot na nakatalukobong sa kanya.

"Kasi naman kuya hayaan mo muna ako." Sagot niya.

Psh! Hayaan! Nakakairitang mga linya ng babae kapag nag-aalala sa kanila ang mga taong nakapaligid sa kanila.

"Kung ganyan ka ng ganyan mas lalo mo lang pinatunayan sa kanila na apektado ka sa mga nangyayari sa inyo. Matutuwa lang iyong babaeng ipinalit niya sayo." Seryoso kong sabi.

"Hindi ako nagkulang sa pagsasabi sayo na mahirap yang relasyon na ganyan pero pinilit mo pa rin kasalanan mo iyan kaya pagsisihan mo pero sobra na iyang ginagwa mo sa sarili mo hindi na tama iyan." Dagdag ko pa.

Nagulat siya, kala niya siguro may alam ako.

"Kuya! Ang sakit kasi eh, may usapan kami, okay lang naman sa'kin iyon, eh. Naiintindihan ko pero bakit di niya sinabi sa akin kuya? Bakit?" Pagsusumbong n'ya sa akin.

"Tsk! Hayaan muna siya baka may rason bakit sya nagkaganun sayo kung anuman iyon ayusin niya lang. Sa ngayon maligo ka na baby bunso amoy laway ka pa..tsk tsk" pabiro kong sabi

sabay gulo ng buhok nya.

Hindi naman kasi ako ung taong seryoso sa mga bagay lahat naman dinadaan ko sa biro kaya pati pagmamahal ko sa kanya akala niya biro hahaha Ooopss ! ibang story na iyan haha. To be honest hindi ako mahigpit na kuya kay Jane huwag ko lang siyang makitang masasaktan ng sobra dahil mapapatay ko talaga ang gagawa nun sa kapatid ko. Pasalamat lang si Ryan at hindi ko pa siya nakikita ulit makakatikim sa akin ng suntok yan.