Traydor ang mga luha
Kung kailan mo gustong magpakakatatag
Sa ka naman siya kakawala
Bilitin mo mang panghawakan
Pero bilit din siyang bibitaw.
Bibitaw siya sa pagkakakapit ay tuluyan ng babagsak.
Tuluyan ng aagos ang emosyon.
Ayokong umiyak
Natatakot ako
Kinakaban
Di ko alam ang gagawin ko
Ayokong umiyak pero patuloy siyang kakawala
Patuloy siyang papatak sa aking mga pisngi
Patuloy hanggang sa makasanayan ko na
Natatakot sa pwedeng mangyare
Hindi pa ko handa
Pero bakit parang niloloko na lang ako.
Wag naman sana ako.
Hindi sa gusto kong iba na lang.
Pero sana wag samin.
Kasi hindi ko kaya
Guguho ang aking buhay
Dahil sa kanyang pagkawala
Alam kong ako'y maaari ring mawala
Oo kasabay ng pagkawala niya
Ay ang kahinaan na magtutulak sakin
Para sundan siya kahit sa kamatayan
Dahil siya ang aking kalakasan
Hindi ko kaya ang mawala siya
Lagi kong hinihiling nung bata pa ko na sana
Sana pag siya ay lumisan.
Maaring isama na niya ko
Hindi ko kayang harapin ang bukas na wala siya.
Hindi ko kayang gumising at matulong ng wala siya.
Para na rin akong pinatay sa oras na siya ay lumisan
Para mag katotoo mas mabuti pang patayin na rin ang sarili
Nang sa ganoon kami at mag kasama pa rin
Ayoko na...
Hindi ko alam kung dapat pa ba kong maniwala sa diyos
O hindi na dapat
Hindi ko alam natatakot na magyare ang bagay na kinakatakutan ko
