Trouble mark •|L.S•|•Z.M|• COMPLETED

23.[Burgers]

-پس تو از همه جواب هات مطمئنی ?

-بـ… بله مطمئنم

-به هیچکس شک نداری? که به گوشی،لپتاپ یا وسایل مادرت دسترسی داشته باشه? پدرت چی? به اونا دسترسی داره?

-گوشی مامان همیشه پیششه… لپتاپشم تو خونه است اما… نه بابا سرش میره نه ما… ما وسایل خودمونو داریم

لیام سعی کرد قانع کننده حرف بزنه و هوران متوجه تلاشش برای اروم موندن بود اما این رو پای اضطرابی که به پسر جوون القا شده بود میگذاشت.

-مهمون? دوست و فامیل… کسی خونتون نیومده توی چند وقت اخیر ?

-ما رفت و آمدی نداریم… کسی خونه ی ما نمیاد چون مامان و بابا تقریبا جز وقت خواب هیچ وقت خونه نیستن

-دوستای تو یا برادرت?

-برادرم دوستاشو خونه نمیاره… منم همینطور… ترجیح میدم من برم خونه ی دوستام

لیام اسمی از لویی نبرد چون اصلا دلش نمیخواست اون هم پشت این میز بشینه و به سوالات اون بازرس جواب بده و تمام مدت دختر ریزه میزه ی گوشه ی اتاق بهش زل بزنه… شرایط افتضاحی بود.

-میتونی اینجا همه ی مشخصاتتو برام بنویسی? شما و ایمیلتو حتما بنویس

-ایمیلمو? برای چی?

لیام به سرعت پرسید چون کسی به ایمیلش دسترسی پیدا میکرد متوجه تمام کارهاش میشد… تغییر نمره ها! دید زدن ایمیل برت ساربز ،کراش مدرسه اش و هرکاری که با اموزش های مالو انجام داده بود… مشکل هیچکدوم از اینها نبود… مشکل اینجا بودکه اونها میفهمیدن که لویی تا حدودی هک بلده!

-اوهوم… مشکلی هست?

هوران که از چشم های درشت و گرد شده و واکنش سریع  پسر تعجب کرده بود با ابروهای بالا رفته پرسید و با چشم هاش لیام رو که دستپاچه شد زیر نظر گرفت… این دیگه اضطراب از روی فشار نبود!

-اممم… میدونی… یعنی یکم… مکالمات شخصی شاید… میدونی… من دبیرستانیم و یکم شاید ایمیلم…

لیام سعی کرد با جلب توجه بازرس به سمت بعد دیگه ای از قضیه که کمی درتی بود اوضاع رو روبه راه کنه اما اون قرار نبود تاثیری داشته باشه.

-بهت قول میدم کسی ایمیلتو نبینه… اابته راجب خودم قولی نمیدم به هرحال این روند کاره پس برام بنویسش… قرار نیست کسی به شیطنتای دبیرستانی خرده بگیره!

هوران با چشمک و خنده ی ریزی گفت و فرم رو بیشتر به سمت لیام هل داد.

تنها فکری که توی ذهن لیام میچرخید این بود که خودش رو توی دردسر انداخته بود… کاش از اموزش هاش استفاده نمیکرد… اونم برای کارهای اونقدر بچگانه و بی دلیل!