*فاز اول سوپرایز*
تمام طول کلاس رو دقیقه ای یکبار به عقب برگشته بود تا مطمئن بشه خواب ندیده و هربار با دیدن لبخند عمیق هری ناباور و بی صدا می خندید و دوباره صاف می نشست تا چند دقیقه ی بعد.
باورش نمیشد روز اول کالجش رو بدون اینکه حتی کلمه ای از حرف های اساتیدش فهمیده باشه سر کرده بود .
علاوه بر اون هنوز هم گیج میشد وقتی برای حضور و غیاب هری به اسم هرولد ادواردز واکنش نشون میداد و… لویی به این فکر میکرد که چقدر اون پسر با موهای کوتاه بالغ و جذابتر شده!
بالاخره با تموم شدن کلاس هاشون هری زودتر از جا بلند شد و کنار میز لویی که مشغول جمع کردن دفترش بود ایستاد.
-فکر کنم از همه اینجا بزرگترم! مردم مردای بالغو بیشتر دوست دارن مراقب باش ازت ندزدنم
-چرا باید مراقب باشم?
لویی گفت و کیفش رو روی کولش انداخت و از جا بلند شد و جلوتر از هری به سمت کلاسی که رفته رفته خالی میشد،رفت.
-اوه کامان… یعنی میخوای اینجوری رفتار کنی?
-بذار بگیم میخوام تلافی کنم!
لویی با شوخی ای که ته مایه ی جدی هم داشت گفت و خندید و از کلاس بیرون رفت هرچند که حواسش بود هری هم با قدم های بلندش بهش برسه.
-وایسا… لیام کجاست?
-اون کلاسش از من زودتر تموم میشه… فکر کنم رفته خوابگاه
-باید ببینمش
-به نظر منم اینکارو باید بکنی ولی میترسم… میترسم با دیدن تو… چه میدونم… میفهمی که چی میگم… زین…
-برای همون باید ببینمش!
➖➖➖
-ببین… میخوام یه چیزی نشونت بدم فقط… فقط اروم باش باشه?
-مسخره بازی رو تموم کن لویی لابد دوباره برام همستر خریدی?! جا برای نگه داریش نداریم به هرحال
-خب یکم برای همستر بودن بزرگه اما… اه لیام فقط قول بده سعی کنی اروم باشی
لیام چشم هاش رو توی حدقه چرخوند و با صدای سرفه ای از طرف دیگه ی اتاق به هم اتاقیشون نگاه کرد که سعی میکرد با تظاهر به سرفه دو پسر جدید رو ساکت کنه تا درس بخونه.
-اماده ای ?
-لویی!
لیام غر زد و هم اتاقیشون که به شدت عصبی و کلافه شده بود دفترش رو زیر بغل زد و از اتاق بیرون زد.
-بهتر !
لویی گفت و در رو کاملا باز کرد و نفس عمیقی کشید.
-بیا تو
لیام درحالی که دست هاش رو زیر سرش گذاشته بود و به در نگاه میکرد چشم هاش رو توی حدقه چرخوند و خمیازه کشید و وقتی چشم های ریز شده اش رو باز کرد اینبار با حیرت سکسکه کرد.
YOU ARE READING
Trouble mark •|L.S•|•Z.M|• COMPLETED
FanfictionHighest ranking : #1 in fanfiction -خدای من... تو بلدی خفه شی? -باور کن نه!