My Dream Power Life :OFFICIAL #FANTASY FICTION (COMPLETED)

Chapter 30:THE NECKLACE

Nandito ako sa tapat nang bahay nila sir xiwon ayokong pumasok dahil sa nalaman ko pero ayoko ring iwan sila nang may kakaibang nangyayari kung mag kakaaway sila pwede ko namang gawan nang paraan para mag kaayos sila.

"Good moring."tamang expression lang ang ibinigay ko kay sir xiwon.

"Bakit wala ka kahapon?"tanong nya ano bang sasabihin ko? Nag tae ako? Sumakit yung tyan at ulo ko?

"Dibale na tinatawag kani chase nasa kwarto nya."sabi nito at nag puntang kusina lata naman akong nag puntang kwarto.

"Good morning."bati ko pero katulad nang sinabi ko tamang expression lang at hindi masyadong masaya hindi masyadong malungkot at hindi naman masyadong seryoso.

"Whoa! Ibaata ang mood mo ngayon nga pala pakilagay naman to sa room ni zack."sabi nito pero..

"Hindi ako pwedeng pumasok don, baka saktan lang ako non."sabi ko pero ngumisi sya.

"Ow! Kaaway mo nga pala yon suko kana ba?"tanong nito pero bumuntong hininga lang ako at dumeretyo nang tayo.

"Bakit ako susuko kung alam ko namang nasa tama ako at wala akong ginagawa mas lalong hindi ako gagawa nang paraan para saktan ang kaaway ko dahil lang sa ilang pag kakamali at maling pag kakaintindihan diba?"sabi kona ikinawala nang ngisi nya shoot!

"Yun nga e, nasa tama kanga pero wala paring maitutulong yon kung wala sa sitwasyon, mapipilitan mong saktan ang kaaway o talunin ito kahit na hindi mo gusto."sabi naman nya.

"Pero kung alam mong MALI at may paraan para mag kaayos kayo gagawin mo pera nalang kung ayaw mo talaga o sadyang na DUDUWAG KALANG."sabi ko at kinuha yung susi at bubuksan na sana yung pinto nang mag salita sya.

"Di bale nang maging duwag kesa sa kilos ka nang kilos hindi mo alam mali kana pala, at may sari sariling katwiran kada TAO dito."sabi nito pero tuluyan nakong lumabas may point sya kung tao sya kaso hindi kaya mas may point ako.

"Yung susi mo."sabi ko at kagad na nilapag sa kama nya nakita kong masama syang nakatingin saken.

"Marunong akong kumatok kaya wag kanang mag taka, naiintindihan ko kung bakit ka ganyan kaya sana maintindihan morin kung bakit ako ganto ngayong matagal nako dito gusto kolang na intindihin morin ako."sabi ko at lumabas na balak kona talagang umalis dito kaya parang pag papaalam nayung ginagawa ko.

Pag punta ko sa kusina nakita kosi sir xiwon seryoso syang nakaupo habang umiinom nang kape gusto ko talaga syang makausap.

"Gusto ko sanang makausap ka."sabi ko at umupo sa harap nya.

"Hindi ko alam kung bakit ang iinit nang Dugo nang mga kasama mo saken pero gusto kolang ding mag pasalamat dahil kahit papano natulungan nyoko."sabi ko.

"Sinabi kona ganon talaga sila."sabi nya okay? Sa tingin ko kulang yung sinabi ko.

"Hindi ko kayo masyadong kilala kaya naman gusto kolang sabihin na kung  aalis ako dito at alam kong kahit mag layas ako walang pipigil saken at alam korin naman na mag sasaya pasila dahil sa pag alis ko pero matagal tagal nadin ako dito kaya gusto ko sanang makita kahit na ngiti nyo lang."sabi ko at bahagyang ngumiti.

"Pasensya na pero aalis nako."sabi nya pero pinigilan kosya at nag salita.

"Sige, na iintindihan ko katulong lang ako at wala akong karapatan na utusan ka pero nag papasalamat parin ako sayo."pagkasabi konon umalis na sya.

"So aalis kana pala?"napatayo ako dahil sa gulat ngumiti lang ako nang bahagya.

"Ahh, nag babalak palang naman pero wag kang mag alala aalis din ako."sabi ko kay sir kurt ayaw nya din saken e.

Nakita kong nakatingin lang sya saken kaya tinitigan kodin sya syempre sya unang umiwas kagad din syang bumalik sa kwarto at ako naman kagad na nag punta sa kwarto ni sir thunder kahit na alam kong bawal, naalala ko tuloy yung nangyare non kaya napa ngiti ako.

"T-teka! Diba sabi ko wag kanang papasok dito?"tanong nya habang nag titiklop nang hinigan so kagigising lang nya sayang.

"Pasensya na wag kang mag alala ngayon nalang naman to, ako najan may breakfast kana don."sabi ko tumigil naman sya at lumabas na kaya ako na yung nag patuloy nang tinitiklop nya

Hays! Napaupo ako sabi kona nga ba masaya silang aalis ako pero..bakit koba kase inaalala yon? Sabagay medyo matagal nako dito at napalapit narin ako sa kanila lalo nakay baby ace..

(AFTER ONE HOUR)

"Hmmm...sir? Ito napo ba lahat nang kaylangan nyo?"tanong ko dahil kagagaling lang namin ni sir xiwon sa market at bumili nang ilang ingredients.

"Oo, wala na sigurong kulang dahil nalista ko naman lahat."sagot nya malapit narin kami sa bahay sya kase yung walang ginagawa kaya sya nalang yung namili kasama ko.

"Nga pala sir may nabili kapo bang pagkain nang aso? Wala na kasing pag kain sa ace."sabi ko habang nag hahalungkat sa mga plastic.

"Meron tignan mojan sa mga plastic pag wala jan nasa likod siguro abutin mo nalang."kaya tumango ako.

Wala naman dito may hawak kase akong tatlong plastic hinalungkat ko muna to bago ko tignan yung likod asan naba kase yon? Kaya ang pwesto ko nakaharap sa kanya habang inaabot nang isang kamay koyung ibang plastic at yung isa naman hawak yung plastic na nandito sa harap, nang tumigil kami.

"Wala papo tayo sa bahay sir."sabi ko pero nakatingin lang sya sa dibdib ko wag mong sabihing...

Kagad kong tinakpan to at tinakpan din nang hawak kong plastic ano bang problema nya?

"B-bakit may ganyan kang kwintas?"nanlalaking mata nyang tanong.

"Bakit poba?"tanong ko pero hindi nya inaalis yung tingin sa kwintas ko kaya pinasok koto paloob.

"M-may ano poba sa kwintas ko?"tanong ko pero hindi sya kumibo at umiling iling.

"Mali to hindi to totoo, at mas lalong HINDI IKAW YON."