My Dream Power Life :OFFICIAL #FANTASY FICTION (COMPLETED)

Chapter 53:HER REASONS

(CHESTER POINT OF VIEW)

Nabalitaan kong may pag pupulong pero hindi ako nag pakita pero alam ko ang lahat nang napag kasunduan nila at ako? Ito nag iisip kung ano ba talaga ang gusto kong mangyari.

"Nalilito ka?"nagulat ako at napaamba pero nang makita kosya huminahon din ako.

"Xiwon? Anong ginagawa mo dito?"mahinahon kong tanong habang nakaiwas nang tingin sa kanya.

"Kahit ako nalilito kaya nga nag papahangin ako ang sarap nang hangin dito hindi ba?Sayang lang at aalis na tayo."sambit nya simula nang mag kasundo kami kung ako ang gagawin kay kean hindi na kami muling nag away pero sya palang ang nakakaayos ko.

matagal na kaming nandito at natagpuan nanamin sya kaya naman nag karon na nang hangganan ang pagtira namin dito sa oras kase na makita namin sya kaylangan naming dalin sya doon mapa buhay man o patay..

"Pero hindi pa natin sya na papaslang at sa palagay ko hindi kona magagawa yon."may iba akong naramdaman siguro ito nayung parusa nang pag-kabigo ko kaya kumikirot ang damdamin ko?

"Pero ganon paman napatunayan mong mapag kakatiwalaan ka sumunod kalang at nabigo kaya hindi mo kasalanan yon."napatingin ako at humugot nang malalim na hininga.

"Gusto kong umayos na ang lahat, sabik na sabik nakong malaman kung bakit nawala ang mga magulang ko."at halos mag init ang gilid nang aking mga mata.

"Kung maaayos lang ang grupo sigurado akong tapos na sana to kaso...hindi at kahit kaylan hindi na siguro mangyayari yon."sambit nya na may lungkot.

"Pero may paraan pa."hindi ko alam pero sa tingin ko tama ang grupo ko. sana hindi nila ako itakwil, napatingin sya saken.

"Sya.."
•••••••••••

Nakaramdam kami nang masama kaya kagad kaming nag punta sa pinag usapan nila sa may bahay nila chuan..

"Handa kana ba talagang harapin sila?"tumango lang ako at kagad kaming nag punta kayla yunsike.

Nagulat kami nang mag kagulo ang lahat hindi pa nila kami na kikita nag hintay muna kami kung ano ba talaga ang nangyayare ni wala akong makitang kalaban kung hindi sila kean lang.

"Ano kayang nangyayare? Halika."pero hinila kosya, nag obserba muna ako mukang may mali.

"Teka, mukang may mali mag hintay tayo."kagad syang tumango pero..

Sila chansoe ay tumalsik kaya nagiba ang ilang gamit napatingin ako kay kean parang may kaaway sya pero wala naman sa harap tsk!

"Wala kabang napapansin?"tanong nya hindi ako sumagot at tinitigan si kean parang may kung anong liwanag akong nakita sa kanya kaya napailing ako.

Halos giba na ang paligid ang bahay ay parang nagiging abo dahil sa na babasag na wawarak na mga kagamitan.

Nakita ko sila senddric at carlle nakikipag laban din sila pero bakit wala akong makitang kalaban? halos lahat ay may sugat na at si nowhe na nag papagaling ay halatang pagod na kaylangan nanaming tumulong pero...

"Sandali."pigil ko kay xiwon na kanina pa kating kating malaman kung sino ang kalaban.

"Kung naging duwag ako noon! Hindi na ngayon tapusin nanatin to dahil sa oras na matapos to mag sisisi kang kinalaban moko kung saan kaman galing bumalik kana pero hindi sa KATAWAN KO!"Matapang na sigaw ni kean hindi ko alam pero napatango ako at humanga kahit na hindi ko makita ang kalaban.

Nanlaki ang mga mata ko, hindi ko malaman kung bakit napatakbo ako nang makitang may dugo si kean at...yung ispada pakonti konti ay nakikita kona ang kalaban at....

"Wahhhhhhhh!!!!"Mabilis kong hinablot ang kwintas hindi ko alam basta pag-kalapit ko dun kagad nag punta ang kamay ko.

May bumulong saken na kagad kong sinunod, nilagay ko ang kwintas sa noo nya at bigla nalang sya mag laho kasama ang kwintas.

"Wiryeom?"banggit nya bago sya napapikit dahil sa pagod.

"W-wiryeom? Salamat!"bago pa sila lumapit kagad akong umalis at lumabas hindi ko alam pero hindi panga ata ako handa.

*Bogshhh!*

Napahiga ako sa sakit nang maramdaman kong tumama ang aking likod at ulo sa lupa.

"Wiryeom!!"tawag saken ni chansoe at hinila ako napapapikit nako at hindi ako makagalaw.

"Bitawan mosya! Hindi sya matutuwa kapag nalaman nyang ganto ang ginagawa mo."hindi kona malaman kung sino ang mga nag sasalita dahil para akong nabibingi.

Pero...nakita kong nag kakagulo sila kaya tinulungan ako nila chuan na tumayo at makitulong nanlaki ang mga mata ko nang..

Walang malay si kean at nakabitin lang sya pero pansin kong parang walang nangyayari pero kahit ganon hindi pumapayag sila chansoe na mawala sa kanila si kean.

••••••••••
"K-kean!? Kean gumising ka!"sigaw ni chuan habang inaalog to bigla nalang kase syang bumagsak habang umiiyak.

"Teka lang, hayaan nyo muna sya."sambit ko habang nahawi naman sila hawak nya ang kwintas at umiiyak sya.

"Ano bang sinasabi mo? Baka mamaya hindi na sya magising."parang na tatarantang sambit ni yunsike.

Kagad na lumapit si nowhe at hinawakan ang palapunsunan ni kean napangiti naman sya kaya kumunot ang noo namin hindi namin alam kung anong nangyayare sa kanya.

"Ma? Pa!!!!"kagad syang bumangon kaya naman nakarinig kami nang sigawan.

"Aray ko!!"sigaw ni kean dahil nag kauntugan sila tsk!

"Anong nangyare sayo asan sya?"tanong ni jongshien.

"W-wala nasya pero babalik parin sya."kampante pasya.