My Dream Power Life :OFFICIAL #FANTASY FICTION (COMPLETED)

Chapter 39:CREEPY!

Parang slowmotion ang nangyayari dahil kagad kong binaba si kith at tumakbo kung saan nandun si chester habang kasalubong ang nag babagang apoy...

Napasigaw ako at kagad akong dumapa para maiwasan ang apoy nang warfreak na lalaking yon! tapatan ba naman ako nang nag babagang apoy ng DRAGON.

Patuloy lang sila sa pag aaway at halos sira sira na ang nasa paligid at lahat nang ito ay dahil sa mga to sigurado akong madaming nagambala.

"GATYA!"at kagad na tinulak si chester papunta sa gilid kaya naman mag kabila kami sa kanan sya sa kaliwa ako, kaya ang nangyare sa gitna ang daan nang patusok na yelo at ang nag babagang apoy nasa tingin ko galing kay carlle at xiwon.

sinubukan kaseng lusawin ni carlle ang yelo pero hindi to umabot kaya mag kasunod itong napatapat kay chester na saktong sa gawi ko ang takbo nya kaya nang makaiwas ako sa kumakalat na apoy ni zack iniwasan ko naman ay yung bilog na apoy at patusok na yelo at..

Tatayo nako nang makaramdam ako nang hilo at hapdi sa braso at balikat ko mukang ako ang tinamaan.

"Kean! Sabi ko wag kang aalis don ayos kalang ba halika!"at tutulungan na ako ni sendd na makatayo pero...

Kagad kosyang hinitak pero bago kopa sya hilahin pahiga nanginig nako dahil malamig na tubig ang bumuhos samin kaya nawala yung apoy na dapat tatama samin ni sendd.

Pag tingin ko nakita ko si jude na nakatayo sa medyo malayo habang nakatapat ang kamay samin niligtas nya kami kay zack talagang gusto nya kong tuluyan, napabuntong hininga ako.

"T-teka senddric diba hangin ka? Kaya mobang gumawa nang malakas na hangin?"tanong ko sa kalagitnaan ng awayan dahil ayaw parin nilang tumigil at hindi ko sila kayang pigilan.

"Teka kean wag mong sabihing.."tumango lang ako at tumayo na para puntahan si kith hinanap ko si chester.

Hindi ko sya makita pag katulak ko hindi ko alam kung san sya nag punta, nakita ko si kith pilit nyang pinapagana ang kapangyarihan nya pero hindi sya makapag laho dahil sa pagod.

"Halika kumapit ka pupunta tayo kay nathan para mapagaling ka bilis!"at inalalayan sya.

Kumaway ako kay nathan habang nasa gilid kaya kagad syang tumakbo para tulungan ako kay kith.

"Salamat! Ikaw na ang bahala sa kanya, dun kayo sa gilid wag kayong aalis."sabi ko at tumakbo kay senddric na sa tingin ko nag sisimula na.

"T-teka delekado! dito ka nalang mun-" pinutol ko ang nag aalalang si nathan.

"Kaya ko ang sarili ko." Pag ka saad konon nag lakad nako patungo kay senddric.

"Ilakas mopa patumbahin mo silang lahat! Siguraduhin mong mag kakahiwa hiwalay sila."sigaw ko sa kanya tumango naman sya kung hindi ko sila makakausap nang masinsinan para tumigil idadaan koto sa masakit na paraan para tumigil sila.

Palakas nato nang palakas at ang iba ay natangay na, nag tago ako sa likod nang pader kung saan nandun kami kanina ni ace...

"Ace!?"malakas na sigaw ko dahil nakita ko syang umaamoy amoy sa gilid at sa tingin ko matatangay din sya kapag hinayaan ko sya.

"Bahala na!"at tumakbo pero wala pako sa kalagitnaan ng tinatangay nako, pero pilit kong nilabanan to ng may biglang lumabas sa mga kamay kong liwanag kaya naman ginamit ko ito para pigilan ang hangin na tatangay saken, malapit nako kay ace..

"GATYA!"at kinuha sya pero bigla akong tumalsik na ikinatama ko sa pader habang yakap si ace.

"Arp! Arp!"tahol nito at pilit akong bumangon ng biglang tumigil ang hangin, kaya napatingin ako kay Senddric na tumatakbo patungo saken, lahat sila napatigil.

"Kean! Halika sumama ka saken!"at walang ano ano ay...nawala kami doon.
_________________________________________

"Kaylan pa?"tanong nya saken pero hindi kagad ako naka sagot pano ko ipapakita sa kanya kung alam kong matatakot sya?

"Kanina lang."maikli kong sagot at napaiwas naalala ko nanaman ang mukhang ayoko nang makita.

"Sabihin mo anong nangyare? Anong kinalabasan?"tanong nya kaya napa luha ako.

"Gusto mobang makita?"tanong ko pero lumapit sya at lumuhod sa harap ko.

"Mabuti naman yon hindi ba?"tanong din nya pero tumayo ako at tumalikod sa kanya at pilit na pinalalabas ang mga pakpak ko at ang magiging anyo ko.

Hindi ko alam kung pano ko ibubukas ang mga pakpak ko pero nagulat ako nang nailabas ko ito ng sabay, nakatalikod ako dahil ayokong makita nya kung pano nangyayare ang lahat

"B-bakit may mga pakpak ka? At bakit mag kaiba ang kulay nang mga pakpak mo?"tanong nya pero ramdam ko ang kaba nya.

"Senddric Mangako ka hindi mo ito ipagsasabi at..sana hindi mo ako layuan ngayon ko kayo kaylangan kahit ako natatakot."sambit ko habang nakatalikod.

Dahan dahan akong humarap habang nakayuko pero...nang tumingin ako sa kanya nasaktan ako sa naging reaksyon nya dahil..

Napaatras sya at parang takot na lumapit saken kaya hindi ko mapigilang maluha sabi kona at matatakot sya sana pala hindi ko nalang pinakita pa hindi manlang sya makakibo saken.

"Sino ka! Lumayo ka sa kapatid ko!"at walang ano ano ay kagad akong tumalsik sa mga gamit ko na ikinasara nang mga pakpak ko.

"Chansoe! Bakit mo ginawa yon!"mabilis na awat ni sendd sa kuya nya.

"Sino yan! Sinaktan kaba nya ha?"tanong ni carlle kay senddric habang naka talikod, naiintindihan ko si carlle kaya hindi ako galit, kung bakit nya ako nagawang saktan dahil nakakatakot at masama ang ityura ko, biglang sumakit ang ulo ko at nagulat ako sa kusang pag sara nang kamao ko.

"H-hindi pwede to."bulong ko dahil parang kusang gaganti ang katawan ko sa ginawa ni carlle kaya habang kaya kopa pipigilin ko muna.

Dahan dahan naman akong nagiging normal kaya dahan dahan din akong tumayo masakit na makitang ganto ang naging reaksyon nila kaya mabuti pa kung aalis nalang ako.

"Si kean yan kaya huminahon ka! Wag mo syang saktan."pigil ni sendd na ikina harap ni carlle kaya pag harap nya normal nako at kita na ang mga pasa at sugat na natamo ko.

Nanlaki ang mga mata nya maging si senddric ay ganon din, sinubukang lumapit ni Senddric saken pero mabilis akong umatras at tumingin kay carlle na hindi makapaniwala ramdam ko ang kaba nya.

"K-kean?"ramdam ko ang kaba ni senddric kaya naman malayo ako sa kanila nang dumaan ako sa harap nila para pumuntang pinto.

"W-wag kang lalapit saken, hayaan nyo nako!"bawal ko habang umiiyak ayokong masaktan ko sila kaya mabuti kung aalis nalang ako.

Nang tumigil si senddric kagad akong tumakbo palabas hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayong takot sila saken at sa tingin ko alam narin nang iba dahil sa nangyare kanina at...

Alam ko kung bakit may biglang umatake saken dahil sa tingin ko may isang nakakita saken habang pinipigilan ang hangin at kinukuha si ace...

"Hindi ko alam kung sino ang nakahuli saken kaya ngayon..kaylangan konang mag ingat.."