Prisoner Of Love : Book 1 (COMPLETE)

Chapter 26

Chapter 26

Nagising ako na may mabigat na braso ang nakapatong sa akin. Isang malawak ng ngiti ang sumilay sa aking labi pagmulat ko. Isang Arlan Cortez ang nakayakap sa akin ng mahigpit na tila ba ayaw akong mawala.

Yes, dito ulit ako natulog sa bahay nila. Nangulit ihh. Gusto niya pa nga dito na ako tumira. Pero pinagkaiba lang, walang nangyari sa amin.

"Oy, baka matunaw ako." nanlaki ang mata ko sa gulat ng bigla syang magsalita habang pinagmamasdan ko sya. Lahat yata ng dugo ko ay napunta sa aking mukha.

"K-Kapal mo!" dipensa ko at napaiwas ng tingin sa kanya.

Nagulat ako ng bigla niya akong bigyan ng mabilis na halik sa aking labi na lalo kong ikinapula.

"I." kiss sa lips.

"Love." kiss sa left cheek.

"You." kiss sa right cheek.

"Jea-" kiss sa nose tip.

"-nelle." kiss sa lips, again.

"Chua." ang last he kissed me on my forehead. Tinignan ko sya matapos gawin iyon. Ginawaran ko sya ng isang ngiti kasabay noon ay ang pagbigay ko ng isang mabilis na halik sa kanyang labi.

"I love you too, Arlan Cortez." I smiled at him.

"Shit! Elle, stopped seducing me. Baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko at kung ano ang magawa ko!" nagulat ako ng bigla syang umupo at tinalikuran ako. Pero agad iyon napalitan ng pagkamangha sa kanya. Gusto kong tumawa ng malakas sa ginawa niya at ipinapakita niya. Dahan dahan akong umupo palapit sa kanyang likod at agad sya niyakap. Ramdam ko ang mahinang pagkatalon niya sa gulat sa ginawa ko.

"I'm sorry," mahinang sambit ko pero nakangiti.

"Shit! Elle! Anong ginagawa mo?!" hindi makapaniwalang tanong niya. Hindi ko na napigilan ang paghalakhak ko sa kanya.

"Anong nakakatawa?" singhal niya sa akin. Kitang kita ko ang inis sa kanyang mukha, agad ko syang inilingan.

"Wala." sabi ko ng makabawi sa pagtawa.

Nakaramdam ako ng pagkataramta ng unti unti syang lumapit sa akin.

"H-Hoy! Anong gagawin mo?" tanong ko sa kanya at agad na tumayo ng hindi niya ako sinagot. Halos magtayuan ang mga balahibo sa ipinakita niyang ngisi sa akin.

"Arlan! Hala! Ayoko na!" napatili ako ng bigla niya akong habulin sa kinatatayuan ko kaya agad akong nagtatakbo palayo sa kanya. Naghahabulan kami sa loob ng kanyang kwarto, hanggang sa wala na akong papuntahan kundi CR. Ikinulong ko ang sarili ko doon habang natawa at hinihingal.

"Elle, yoo-hoo. Dyan mo ba gusto? Ayaw mo sa kama?" nangilabot ako sa sinabi niya pati sa kanyang halakhak. Para bamang nanghina ang aking tuhod sa sinabi niya.

"Arlan naman! Ang aga aga pa ehh!" namumula kong sigaw.

"Ha? Ehh ano ngayon?"

"Arlan!"

Agad kong hinawakan ang doorknob ng gumalaw galaw iyon. Pinipilit yatang buksan ni Arlan sa labas. Lalo akong namula ng maimagine ko na ginagawa namin iyon dito sa loob ng CR. Agad kong ipinilig ang ulo ko.

Elle, kailan pa dumumi ang utak mo? Nagiging manyak ka na!

"Elle, bubuksan ko na ahh? Humanda ka na." muli akong kinilabutan sa kanyang halakhak. Para akong na hypnotized sa sinabi niya kaya agad kong nabitawan ang doorknob. Namalayan ko nalang na bumukas iyon at pumasok si Arlan. Walang sabi sabing siniil niya ako ng halik.

He lift me up and turn the shower on. He started to undress me. Nababaliw ako sa mga pinaggagawa niya, ni hindi ko na namalayan lahat.

After that, he help me to take a bath. Actually sya nagpaligo sa akin na tila ba isa akong bata.

"Eto na lang ang suotin mo." paglabas ko ng CR ay iniabot niya sa akin ang isang t-shirt niya at isang boxer. Tinanggap ko naman iyon at sinuot.

"My shirt looks perfect for you. Paano pa kaya pag apelyido ko na ang nasa pangalan mo?" agad akong pinamulahan sa sinabi niya. Unti unti syang lumapit sa akin, agad na naghuramentado ang puso ko.

Nanlaki ang mata ko ng bigla syang lumuhod sa harap ko. Agad na nangilid ang luha ko aa ginawa niya.

"Elle, ang tagal kitang hinintay. Araw araw akong pumupunta sa bahay niyo para lang tignan kung nandoon ka na ba. Lahat ng lagi nating pinupuntahan noon pinupuntahan ko. Sorry kung ang gago ko nung nagkita tayong muli, sorry." parang may mainit na kamay ng humaplos sa aking puso.

"Elle, Marry me. I'm not asking you, so no need to answer me. You'll marry me no matter what happened." agad niyang isinuot sa akin ang sing sing na hawak niya. Hindi ko na napigilan ang luha ko.

Hindi ako makapaniwalang mangyayare ito. He'll marry me! Para bang mahirap paniwalaan pero nangyayare na.

"Stopped cry, baby. I love you." wala akong nagawa kundi yakapin sya pabalik. Then he kissed me in my forehead.

Sana hindi na matapos ang oras na ito. Sana dito nalang. Sana.