Chapter 22

67 4 0
                                    

Chapter 22

Tahimik lang kaming dalawa ni Arlan habang naghahapunan. May mga instant noodles at mga delata doon kaya may panghapunan kaming dalawa.

"Ahm. Elle?"nilingon ko sya ng tawagin ako. Ewan ko pero ngayon ko lang naramdaman ang pagiging awkward na kasama sya.

"Malakas ang ulan. Hindi tayo makakauwi. Okay lang ba sayo kung dito muna tayo?" napaisip ako sandali bago ako tumango.

Dito nga kami tutulog? Sure!

Ako ang nagligpit matapos naming kumain. Sya naman ay nasa sala at hindi ko alam kung anong ginagawa. Matapos kong magligpit ay agad akong pumunta ng sala para tignan sya kung anong ginagawa. Pero wala sya doon. Agad akong napalingon sa pinto ng bumukas ito.

Pumasok si Arlan na basang basa. Agad agad ko syang dinalohan.

"Anong ginawa mo sa labas? Ang lakas ng ulan ahh!" kinuha ko ang towel na nasa likod ng pinto at agad na inabot sa kanya.

"Yan. Basang basa ka na tuloy." tinulungan ko syang punasan ang kanyang sarili. Natigil lamang ako ng mapansing hindi sya gumagalaw at nakatingin lang sa akin.

Mabilis na naghuramentado ang puso ko sa mga titig niya. Para akong nalulunod sa mga titig niya. Lalo na ng makita ko ang pagtitig niya sa aking labi.

"A-Arlan. M-Maligo ka na. Para makapagpalit ka. Ihahanap kita ng masusuot sa kwarto." agad akong umalatras palayo sa kanya. Binuksan ko ang pinto ng kwarto para makapaghanap na agad.

Para akong nilalagnat sa init ng aking nararamdaman. And I don't know what will happen next, kung hindi ako lalayo sa kanya. Pinaypayan ko ang sarili ko habang nasa harap ako ng amparador.

Halos mapatalon ako ng bigla akong niyakap ni Arlan mula sa likod. Nanigas ako sa kinatatayuan ko sa ginawa niyang pagyakap sa akin.

"I missed you." paramg nagtayuan ang mga balahibo ko sa katawan sa ginawa niyang pagbulong sa akin. Hindi ako nakaimik sa kanya.

"Mahal kita. Mahal na mahal kita. Elle, don't leave me please." parang tinutunaw amg puso ko sa sinabi niya. Ang sakit. Sobrang sakit. Hindi ko na napigilan ang paglula ko.

"Shh. Ayokong nakikitang umiiyak ka." agad niya akong iniharap sa kanya. Kitang kita ko na sya ngayon pero hindi ko mapigilan ang pagluha ko.

Naramdaman ko ang pagpunas niya sa aking mga luha. Kasabay noon ay ang halik sa aking labi.

"I love you, Elle." he wispher between our kisses. I kissed him back.

"I love you too, Arlan." I said.

The kissed went deeper. His hands explore my body. He lift me up and lay me down on the bed. He started to remove my shirt and pants, until I felt my self naked and felt him inside me.

"I love you, Elle. Don't leave me, please." he wispher after we did. Parehas kaming nakatulog dala ng pagod.

Now he really owned me. I have his marked started tonight. I gave him myself. Yes we did it. I'm didn't regret it, ginusto ko dahil mahal ko sya.

Maaga akong nagising sa kanya, maayos na din ang panahon kaya hindi na ako nagpaalam pa sa kanya at umalis. Iniwan ko sya. Iniwan ko syang matutulog pagkatapos ng ginawa namin kagabi.

I'm sorry Arlan. I love you.

Prisoner Of Love : Book 1 (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon