Prisoner Of Love : Book 1 (COMPLETE)

Prologue

Prologue

Payapa akong nakatingin sa dagat mula sa bintana ng aking kwarto. It's been 10 years, when the last time I went here. Agad akong napalingon sa higaan ko ng marinig ang tawag sa aking phone.

Mommy's calling. Kahit ayaw kong sagutin ay sinagot ko iyon. Hindi ako nagpaalam at hindi na nila kailangan malaman na naandito ako.

"Hello, Mom." Malamig kong sabi.

"Where the hell are you?!" Napairap ako sa galit na tanong sakin ni Mommy. Hindi na ako nakaramdam ng kaba, dahil tapos na ako dun. Nalagpasan ko na yun, nasanay na din ko.

"Please, Mom. Give up. I already said no."

"Jeanelle! Where are you!? Today is your engagement day with Markuz Azuela!" Agad akong nakaramdam ng inis. Naalala ko na naman kung bakit nagmamadali ako sa pagpunta ko dito.

"Mom, ayoko! Just cancel that stupid engagement!" Naiinis kong sabi.

Paulit ulit na kami sa bagay na ito. Bakit kasi hindi nalang sila ang magpakasal sa Azuela na yon! Tutal mapilit naman sila!

"Jeanelle, you can't do this to our family! Not again!" Galit na galit na sabi ni Mommy.

"I can, Mom." matapang kong sabi.

"Don't tell me, nandyan ka sa Pangasinan para sa lalaking iyon?! Jeanelle! I already warned you! Don't be a prisoner of that stupid love. That stupid love will kill you!" Napairap nalang ako.

Nakalimutan ko na iyon. We're in the right age. Hindi na mangyayare iyon.

"Mom, malaki na ko. Kaya ko na sarili ko. Wag mo kong igaya sayo na naging sunod sunuran kay Lolo." Hindi ko na napigilan ang pagsabi ko noon. Narinig ko ang mabilis na paghinga ni Mommy tanda ng matinding galit niya sa akin.

"Wala kang alam, Jeanelle! You can't run from this wedding! Tandaan mo yan!" Agad kong pinatay ang phone ko, ayoko marinig ang kasunod noon. Para makasigurado inalis ko na din ang battery para hindi na talaga matawagan pa.

Pagod na ibinagsak ko ang sarili ko sa aking kama. Bumalik ako dito hindi lang para takasan ang fix marriage na iyon. Kundi para balikan ang aking tunay na mahal.

I promise to myself that I will come back to this place, where we met. Where I met him and fell in love. Hinaplos ko ang bracelet na suot ko.

"Baby, I came back for you. Sana lang wala ka pang iba. Sana ako pa rin ang mahal mo."

May lungkot at saya akong naramdaman sa aking puso. Lungkot dahil walang kasiguraduhan kung may babalikan pa ba ako, saya dahil we're in the same province again. We breathe the same air.

Ate Ching: Na post ko na din po tong story na to sa dati kong account sa wattpad na hindi ko na mabuksan. Hindi naman sya natapos, kaya siguro naman pwede kong ipost ulit at tatapusin kong ipost. Madami naman akong binago ihh. Mula sa title at names ng characters. Kung hindi po kayo naniniwalang na post ko na to.

Try to visit my old account: @ErilAdine makikita mo doon ang story na to ang title ay 'Infinity Love'

So I hope na sana, tapusin niyo ito. :)

This is just a short story. Thank you.