Alo Anonim?

-35- "Cesaretler hiçbir zaman basit değildir."

Bölümü yazarken fena heyecana girdim, gaza getirecek bir şarkı mı koysam diye düşünüyorum şu an .d

Cameron Dallas - She Bad

-Gaza getirmiyor, üzgünüm test ettim ama şarkı hoş💙-
Ha şey, 34. saniyede o adamın konuşması bitiyor. İleri alabilirsinizz💜

İyi okumalar, inş beğenirsinizodğtğdeğ💙💙

——————-

"Kuzen! İyi misin lan, fenalaştın başımıza!" dedi Yalın, nefes seslerimden onu bile duyamaz hale gelmiştim.

"Değilim." dedim zar zor, heyecandan midem bulanıyordu, ölmeden bugünü bitirebilir isek ne hoş!

"Şeyda Teyze, koş!" dedi, Duru.

"Abartın az daha, durun sakinleştirelim." diye feryat etti Atlas, onu ilk defa bu kadar ciddi görüyordum.

"Kanka, alt tarafı bir şarkı söyleyeceksiniz. Çok büyüttün, kalk artık lan! Yetişemeyeceğiz, ondan sonra heyecandan değil, pişmanlıktan ağlarsın." dedi, Allah'ım ben Atlas'ın bu halini de mi görecektim?

"Yankı 'da böyle midir acaba?" dedi Yağmur, umrunda bile değildim sanırım.

"Sana ne elin çocuğundan, gel bak burada öz kuzenin duruyor, ona yardım et!" dedi Yalın, neden bu kadar sinirli olduğunu hiç birimiz anlamamıştık.

Daha sonra yattığım yerden dirilip, saçımı yapmaya koyuldum. Herkes bu ani dirilişimden korkmuştu.

"Kanka madem böyle yapacaksın, neden herkesi başına topladın?" diyen Atlas ile biraz palavralaşmak göz çıkarmaz idi.

"Çünkü siz başıma toplaştınız, çağıran mı oldu?" dedikten sonra, herkesten "aaa" , "oo" gibi sesler çıkmıştı.

" 'Atlas ölüyorum gel.' , 'Atlas iyi değilim.' , 'Atlas kusacağım.' bunları diyen kimdi Asel? Yarışma çıkışı rotamız belli; psikolog!"

"Psikolog az gelir, bence tımarhane!" dedi Yağmur, vay be!

"Bir değişmiş geldin gözüme bebeğim?" dedim, Yağmur'a, en son çok eğlenirdik. Şu zamanlarda sanaldan bile kuzen değilmişiz gibi davranıyordu.

  Saçımı bizimkiler ile konuşurken halletmiştim. Daha sonra kıyafetimi aldım ve hepsini odamdan kışkışladım.

  Lacivert dar kesimli bir pantolonun üzerine düz siyah bir tişört giyip, uzun ucunda hilal olan bir kolye takmıştım. Parfüm sıkıp, odamdan dışarı çıktım.

  Yarışmaya yarım saat kala, Yankı'yı aradım. Yalın'ın "Hoparlörü aç! Ne diyecek merak ettim." cümlesi üzerine hoparlörü açtım. Sanki şaka yapıyorduk da tepkisini merak ediyorlardı, anlamamıştım...

"Alo Yankı?"

"He Asel, n'oldu?" dedi, nasıl bu kadar sakin idi?

"Nasıl bu kadar sakinsin?" diye bağırdı arkadan Yalın, tanışma faslına hoşgeldiniz!

"Bilmem, arkadan konuşan beyefendi kim Asel?" dedi sorgucu bir tavır ile Yankı.

"Hani şu bahsettiğim erkek kuzenim, Yalın."

"Anladım, hani şu geveze dediğin mi?"

"Hasss" dememe kalmadan Yalın tarafından bana atılan yastık beni susturdu. Alışmıştım artık o fırlatılan yastıklara, malum.