Alo Anonim?

-45- Armut

Selam! Kısa bir süre içinde yeniden bölüm yazmaya başladım. Çünkü gerçekten ilk yazmaya başladığımdaki heyecanım var sanki. Ve sizi de çok bekletmek istemedim açıkçası. Doğruyu söylemek gerekirse, bu bölümde o ekşının devamını nasıl getireceğim hakkında çok bir fikrim olduğu söylenemez :")
-2 ay sonra bölüm attı.-
——-

Duru'dan

"Nerede kaldı bu?" diye söylenerek evde volta atıyordum. Atlas aramalarıma asla cevap vermiyor, meşgule atıp duruyordu. Apartmanın önüne çıkmıştım. Sürekli aradığım için en son sessize almıştı muhtemelen. Bildirim sesi ile söylenmelerimi kestim.

-Atlas'tan ses kaydı-

"Aramayı lütfen keser misin? Bora, Yankı'ya, ben de Asel'e ulaşmaya çalışıyorum. Biraz düşünceli ve yardımcı olmaya ne dersin Duru? Eve yaklaşıyoruz, lütfen biraz kafanı çalıştır. Nereye gitmiş olabilir?"

Ona yanıt verdim;

"Benimle konuşurken ses tonuna dikkat et Atlas."

O da bana yanıt verdi;

"Şu an konumuz Asel değil mi? Bence çok konuşma, ve sus."
"Tanrım, ben sana neden laf anlatmaya çalışıyorum ki?"

Cümlesi bittikten sonra kapımızın önünden bir taksi geçmişti, ne yani? Beni almayacaklar mıydı?

"Alo Bora?" dedim en sinirli ses tonumla.

"Evin önünden geçip gittiniz, durumun ciddiliğinin farkında değil misiniz?" dedim ve ekledim;

"Ben Şeyda Teyze'yi arayacağım. Bu böyle olmaz."

"Hayır! Sakın arama. Kadın meraktan çıldırır!" diye bağırdı arabadan Atlas.

"Ben farklı bir taksi ile geliyorum. Konumu çabuk bana atın. Çabuk." ardından Alkım beni aramıştı.

"Alkım, oyalanacak zamanımız yok."

"Yankı, Yankı." dedi.

"Asel'in mi yanında? Neler oluyor?"

"Telefonunu kapattı, ya da kapandı, belki de çekmiyor. Hiçbir şey anlamıyorum Duru! Umarım mutluluktan ağlıyorlardır. Çıldırmak üzereyim."

"Belki de şarjı bitmiştir. Veya Asel'e ulaşmasını yavaşlattığımızı düşündüğü için uçak moduna geçmiştir. Bunu bilemeyiz. Sadece en iyisini düşün, en iyisi."

"Duru, bunun iyi bir kısmı yok. Bardağın dolu tarafı da üzerimize döküldü bildiğin!"

  Çağırdığım taksi gelmişti. Alkım'dan adreslerini istedim ve taksiciye o adresi verdim.

  Beş dakika sonra Alkım taksiye bindi. Hayatımın en gergin anını yaşıyordum.

"Yankı'nın telefonu açılmış!" diye bağırdı. Ardından telefonum öttü.

Yankı: ben iyiyim
Yankı: korkmayın

*Yankı arıyor...* Alkım'ı aramıştı.

"Alo? İyi misiniz lan?"

"Ben iyiyim, ama Asel iyi mi bilmiyorum."

"Nasıl bilmiyorsun?" diye bağırdım.

"Bilmiyorum işte! Attığı konuma gittim ama o yoktu. Şimdi biraz daha net arayacağım. Attığım konuma ne zaman ulaşacaksınız?"

"Peki neden ağladınız, amaçsız amaçsız hönkür sonra yüzümüze kapat. Gerizekalı!" dedi.

"Valla ben korkudan ağladım. Çünkü beni de aradı, ağladı, konum attı."