Yankı'dan"Yankı, hayır..."
"Hayır! Gitmiş olamaz Yankı.""Sakin ol." dedim ve çöktüğü yere çöktüm.
"Olamam Yankı! O benim tek arkadaşımdı anlatamıyor muyum sana?" delirmiş gibiydi, ağlıyordu.
"O sıradan bir köpek değildi benim için Yankı. Bunu bana yapma, beni yargılayacak son insanın sen olduğunu düşünmüştüm." daha çok ağlıyordu.
"Seni yargılamıyorum, bunu sana düşündüren ne bilmiyorum ama, yalvarırım ağlama."
"Atlas ve diğerleri öğrendi mi?" hıçkırıyordu, ne dediğini anlamak zordu.
"Bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum!"
"Yankı, ben çok özür dilerim."
"Neden Ayça? Gerek yok ve yalvarırım toparlan."
"Seni üzdüğüm için. Suçlu olan sen değilsin Yankı."
"Bak biliyorum bu çok zor, ondan ayrılmak çok zor."
"Tavsiyeni kendine sakla, çünkü duymayacağım Yankı." Camz'in başını okşuyordu, bağırmaya başladı.
"Sana kim çarptı bebeğim? Neden benimle konuşmuyorsun ki? Lanet olsun." bir anda bana sarıldı, bunu beklemiyordum.
"Yankı, ben onunla büyüdüm. Biliyorum deli gibi gözüküyorum ama o beni anlıyordu. Her ağladığımda yatağıma çıkıyordu ve benimle uyuyordu. O her şeyi hissediyordu."
"Biliyorum, sakin ol lütfen sakin ol."
"Nereden bilebilirsin ki?"
"Aynısını yıllar önce yaşadım, boşver şimdi beni. Hadi kalk gidelim."
"Neyden bahsediyorsun? Camz'i ne yapacağız Yankı?"
"Daha fazla görmemelisin, tamam mı? Ben annenleri arayıp her şeyi anlatacağım. Sen de beni bekleyeceksin." kafasını onaylar anlamda salladı. Ama yapamayacaktı ve bundan emindim. Gözyaşları asla durmuyordu. Anlaması zor değildi, cidden canı yanıyordu.
"Alo kızım?"
"Merhaba Şeyda Teyze, ben Yankı."
"Asel'in arkadaşı olan Yankı değil mi?"
"Evet, evet. Acilen attığım konuma gelebilir misiniz?"
"Yoksa, Asel'e bir şey mi..."
"Hayır, hayır. Sadece Camz'e araba çarpmış ve yardımınıza ihtiyacımız var."
"Ne? Hayır, işte bu sefer gerçekten mahvolacak Asel. İhtiyacımız derken? Kimler var?" bu sefer mahvolacak derken neyden bahsediyordu ki?
"Asel ve ben burada kaldık. Diğerlerine haber vermemi istemedi. Lütfen yardım edin."
"Hemen geliyorum Yankı, at konumunuzu. Taksi çağırıyorum, kapatmam gerek." dedi ve kapattı. Asel'in yanına gittim. Sırtını duvara dayamış, bu sefer de o şekilde ağlıyordu.
"Anlamıyorum seni kızım, her tür şekilde ağlamayı mı deniyorsun?"
"Dalga geçme, aptal." dedi ve güldü.
"Hep böyle gülsen diyorum Ayça?"
"Sanırım bir süre olmaz."
"Hiç hareket etmedi değil mi?" dedi.
"Asel, ben çok üzgünüm ama, bildiğime göre..."
"Dinlemek istemiyorum şu an bilimsel konuşmalarını. Bir ağlattırmadın."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alo Anonim?
Genç KurguMiss Of Anonim - 1 Kendi halinde, bir o kadar da rahatına düşkün, üç kişilik minik grubu ile mutlu, hafiften de çılgın -hatta belki de çok-, hayatının tek bir dokunuş ile değişebileceğine inanan bir kız; Asel Ayça Elgin! Arkadaşları ile mas...