PAR.A.DİSE // VRENE' ✓

~BÖLÜM 21~

Multimedya: Kim TaeHyung *-*

Keyifli okumalar...

*   *   *   *

"Ya ya ya!"

Taehyung'un yakınma dolu sesi kulaklarıma dolduğunda sırıttım. Parmaklarımı düğmelerde hızla oynatarak son hamlemi de yaptım. Kazanan olduğumu belirten ses televiyondan yankılandığında oyun kolunu masaya bırakıp büyük bir havayla arkama yaslandım.

"Hadi ama! Oynamayı bildiğini söylememiştin!?"

Küçük bir çocuk gibi isyan eden Taehyung bana döndüğünde kollarımı önümde bağlayıp omuz silktim.

"Demem için bir neden yoktu." Omuzları çökmüş bir şekilde koltukta otururken ayağa kalktım.

"Kazandığıma göre... Sana'dan uzak dur!" Kafasını kaldırıp bakışlarını bana sabitlediğinde suratına bakmayıp koltuktaki pijamaları elime aldım. Salonun çıkışına ilerlerken bakışları hala üzerimdeydi. Merdivenlerden çıkarak önüme gelen ilk odaya daldım. Misafir odası olduğu belliydi.

Bir yatak, üç masa, dolap ve raflardan oluşan, küçük bir odaydı. Siyah-beyaz ağırlıklıydı ama çok güzeldi. Hızlıca üzerimi değiştirip, kıyafetlerimi katladım. Kapı çalınca, "bir dakika" diyip elimdekileri masaya koydum. Kapıyı açınca TaeHyung'u gördüm. Gerçi başka kimi bekliyordum ki?

"Evet?" diye sordum. Üstüme bakıp gülmeyeye başladı. Tek kaşımı kaldırıp onu süzdüm. "Yakışmış." dedi en sonunda gerçekçi ve dalga geçme karışımı sözle söyledi.

"Ne istiyorsun?" diye sordum tekrar.

Gülmeyi, sırıtmaya indirerek, "Odanı göstereyim burda kalmayacaksın." dedi. Oda gayet şık, güzel ve benlikti. Neden kalmıyormuşum?

"Sebep?" Odayı sevmiştim. Hem misafir odası değil mi burası? Tabiki burada kalacağım!

"Irene uzatma. Gel, odanı göstereyim." dedi ve koridorda yürümeye başladı. Bu oda kimindi? Bunu öğrenmeliyim!.

TaeHyung'u takip ederek koridorun sonuna geldik. Ev çok büyüktü. Koridorda üç gün yürümüş gibi hissediyordum. O derece büyüktü! Sol tarafı göstererek, "Burada kal, karşında da ben varım. Korkarsan gel." diyip göz kırptı. Omzuna bir tane geçirip odaya girdim.

Mavi renkler hakimdi. Burası da çok güzeldi ama diğer odada aklımda kalmıştı. Tae içeri girip sandalyeye oturdu.

"Beğendin mi?" diye sordu. Yatağa oturup, gözlerinin içine baktım.

"Beğenmedim desem, diğer odada kalacak mıyım?" Soruma derin bir nefes alarak, "O işi unut." dedi.

Gözlerimi devirerek, "Evet beğendim, güzel." dedim bıkkınlıkla. Taehyung kalkıp yanıma oturdu. "O odada kimsenin kalmasına izin vermem." dedi.

"Neden?" diye sordum. Derin bir nefes alarak anlatmaya başladı.

"Bu ev bizim ilk evimiz. Yani, babamın servetiyle aldığı ilk ev. Diğer, senin geldiğin ev ise öylesine bir evdi işte. O evi alma sebebini de anlatacağım birazdan."

İlk gittiğim evle bu ev farklıydı. Sormayı unutmuştum, iyi oldu anlattığı.

"O oda benim kardeşim, yani, Park Dae Hyun'un odasıydı. Başlarda her şey iyiydi, ama sonradan onda bir tuhaflık hissettik. Sürekli bize Daisy diye birinden bahsediyordu. Arkadaşıymış. Bizde okuldan sanmıştık ama o gerçek değildi."

Gittikçe heyecan, korku karışımı bir şey yaşıyordum. Olayın nereye varacağını merak ediyordum.

"Bir gece çığlık atarak yanıma geldi. Ne olduğunu sorduğumda 'Daisy beni öldürecek korkuyorum' falan dedi. Kısacası, arkadaşı bir hayaletmiş! Kardeşimi trafik kazasında kaybettik. O hayalet ayın her 13'ünde o odaya gelir. O yüzden bu gün orada kalma." dedi.

Rengim atmıştı. Bu gün ayın 13'ü olduğunu var sayarsak, gidiyorum ben!

Ayağa kalkıp, "Wendy'lere gidiyorum. Hoşçakal." dedim. Korkudan kanım donmuştu.

Taehyung, kolumdan tutup, "Salak, otur." dedi ve gülmeye başladı. Öyle gülüyordu ki, çenesini orada sökesim gelmişti. Kahkahaları azalınca, "Irene, gerizekalı olma." dedi. "Benim kardeşim mi var?"

Gülmeye devam ederken düşündüm. Sahi, kardeşi var mı?

"Hadi onu bilmiyorsun, sence kardeşimin soyadı nasıl Park olacak?" dedi ve gülerken yataktan düştü. Orada kafasını koparasım gelmişti.

"Çok komik! Geri zekalı! Çık lan odadan!" dedim bağırarak. Ellerini kaldırıp, teslim olmuş gibi, gülerek kapıya yöneldi.

"Uyuyamazsan karşı odadayım. Beklerim, sevgilim." dedi. Yastığı fırlatmıştım ama o çoktan kaçmıştı.

Pamuk eller Vote'ye lskmsn