PAR.A.DİSE // VRENE' ✓

~BÖLÜM 14~

Multimedia: WenGa

* * * *

Yeri, SeulGi'yi bana dalmaması için tutarken, Wendy ağzı açık olayları sindiriyordu.

Her şeyi anlatmıştım. Yani, plan dışında her şeyi. Azıcık yalan uydurmam gerekse de yapmak zorundaydım. Onlara her şeyi anlatamazdım.

"Yeri, bırak beni!" diye bağırdı SeulGi. Benim anlamadığım şey, neden bu kadar abartıyordu? Alt tarafı sevgilim var. Evlenmedim!

"Olmaz Unni!" Yeri, SeulGi'yi zor tutuyordu. Bu görüntüden bunalmıştım. "Yeri, bırak onu. SeulGi sende büyütme!" Yeri laf dinleyerek bıraktı. SeulGi ise derin derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışıyordu.

"Irene, aptal falan mısın? Kiminle çıktığından haberin var mı?!" SeulGi bana bağırırken, ben umursamıyordum. Her zaman olduğu gibi olayı büyütüyordu. "SeulGi, abartıyorsun!"

SeulGi alınmış olmalı ki, "İyi ne yaparsan yap! TaeHyung'la mutluluklar. Ah, bir de Sana'yla!" diyerek çıktı sınıftan. Yeri de peşinden gitti.

Derdi buydu işte. Yine zarar görmemi istemiyordu. Benim için endişelenen birinin, yine kalbini kırmıştım. Wendy ise hâlâ aynı pozisyondaydı.

"Vay be, sevgililermiş." derken bile boşluğa bakıyordu. Ona göz devirip, sınıftan çıktım.

Bahçeye indiğimde SeulGi, Yeri'yi yeni başından def ediyordu. Cidden bu kadar abartmasına gerek yoktu.

Hemen kapıya doğru gittim. Ne tarafa gitmişti? Manyak kız ne kadar da hızlı yürüyordu!

İç güdülerime güvenerek, en yakın parka gittim. Evet, ordaydı. Banka oturmuş, elleri dizinin üzerinde, bir noktaya dalmıştı. Yavaş adımlarla yanına ilerledim. Yanına oturana kadar beni fark etmemişti. "Şuan benim değil de, sevgilinin yanında olman gerekmiyor mu?"

Hafifçe gülerek, bakışlarımı kolumdaki saate çevirdim. "En yakın arkadaşım burda bu haldeyken, 24 saatlik sevgilimin yanında ne işim var?" Dediğim şey karşısında gülecek gibi olsa da, ciddiyetini korudu.

"Ne kadar süredir sevgili olduğun beni ilgilendirmiyor." Derin bir iç çektim. Bu kızın tripleri beni öldürüyor!

"Seulgi-ah yapma böyle. Daha dün çıkmaya başladık." Hışımla bana döndü. "Sana diyorum ki, ne zaman çıktığınızın bir önemi yok. Tek sorun o çocukla çıkıyor olman!" Tekrardan tartışma çıkmasın diye, sakinliğimi korudum.

"Düşündüğümüz gibi biri değilmiş." Kaşlarını çatarak bana baktı. Gözlerimde ciddi olup olmadığımı yokluyor gibiydi. "Irene, her ne kadar iyi bir insan olsa da, etrafındakiler öyle değil. En başında Sana." Ardından gözlerimin içine endişe ile baktı. "Ben seni düşünüyorum Irene. O kızın yapamayacağı şey yok. Ve emin ol biz bunların hiçbirine akıl erdiremeyiz."

Normalde şuan ağlamam gerekirdi ama normal olmadığım için Seulgi'ye sarılmakla yetindim. "Endişelenme Bayan Bear. Ben ne yaptığımı biliyorum." Geri çekilerek suratına baktım. "Hem sen o çirkef kızı benden üstün mü tutuyorsun?"

Gülümseyerek, "Ne münasebet canım. Sen kim, o kız kim." Bulunduğu imaya göz devirerek gülümsedim. Daha fazla duygusallığa girmeden ayağa kalktım. "Hadi gidelim. Sana yetişmek için montumu almadım. Şuan bir taraflarım donuyor."

Ayağa kalkarak kahkaha attı. "Gelmeseydim peşimden." Söylediği söz üzerine ona ters ters baktım. Ardından onu beklemeden yürümeye başladım. Koşarak yanıma geldiğinde, kolunu omzuma attı.

Bi böyleydik işte. Ne kadar birbirimize kızsakta, ayrılmıyorduk.

''''''''''''''''''''
Wendy'nin evine geldiğimizde buz tutmuştum. Az daha dışarıda kalırsam hareket dahi edemeyecektim. SeulGi kapıyı açıp içeriye girdi. Bende onu takip ettim.

Wendy hareketliliği duyduğu gibi hemen kapıya geldi. Ama bir tuhaflık vardı. Sinirli miydi o?

"Bu ne hal? Ne oldu?" SeulGi benden önce davranarak sordu bunu. Bende merak etmiştim. Bir yandan Wendy'yi inceliyor, bir yandan ayakkabılarımı çıkarıyordum.

"Joohyun, bakıyorum da arayan arayana!" Bakışlarımı çatarak ona baktım. Telefonum bende değil miydi? "Kim aramış?" Hafif alayla telefonu bana fırlattı. "TaeHyung dışında herkes! Merak ediyorum, Taehyung ile mi sevgilisin yoksa Yoongi'yle mi?!"

Wendy'ye cevap vermeden gelen çağrılara baktım. Yoongi 4 kere aramıştı. J-Hope ise mesaj attı. Mesaja baktığımda havadan sudan olduğunu görünce, geri çıktım.

Wendy'ye bakarak, "Neden aramış?" diye sordum. O da alayla cevap verdi. "Bende onu soracaktım. Neden aramış?" Anlaşılan bugün kavga günümdü. Sırada kim var? Yeri mi!

"Öğrenip geliyorum." diyip dışarıya çıktım. Kimsenin olmadığına emin olunca Yoongi'yi aradım.

"Nerdesin lan!" Hayvan gibi bağırması üzerine, telefonu kulağımdan uzaklaştırdım. "Ne bağırıyorsun be!" Karşıdan derin bir iç çekme sesi geldi. "Lazım olmayınca hep dibimdesin. Lazım olunca yoksun!"

Bu çocuğun derdi ne? "Adam akıllı anlatacak mısın yoksa kapatıyorum." Anında cevap verdi. "Bu gece bir arkadaşım evinde parti veriyor." Tek kaşımı kaldırdım. "Bundan bize ne?"

"TaeHyung ve Jimin de doğal olarak orda. O varsa, Sana da var." Anladığım şey üzerine gözlerim kısıldı. "O partiye bende gitmeyeceğim, değil mi?"

"Tam üstüne bastın. Hazırlanın. Saat 11'de sizi almaya geleceğim." Tam kapayacakken aceleyle konuştum. "Bizi? Kızları da mı alacağız?"

"11'de hazır olun!"

Tekrar konuşma fırsatı vermeden, telefonu kapattı. Bugün beni herkes çıldırtmaya çalışıyordu!

Sinirle eve girdim. Salona geçip direk konuya daldım. "Parti varmış." Wendy ışık hızında kafasını kaldırdı. "Ne yani. Bunun için mi aradı seni o kadar?"

Gözlerimi kısıp, ona şüpheyle baktım. "Başka ne için aramasını bekliyordun Wendy?" Gözlerini benden kaçırdı. "Hi-Hiçbir şey."

Bakışlarımı Wendy'den çekip, yerinde zıplayan Yeri'ye çevirdim. "Unni, bizde mi gidiyoruz?" Otoriter bir havaya bürünüp, konuştum. "Biz gidiyoruz YeRim. Sen değil." Suratı düşerken, zıplamayı kesti. "Ya ben neden gelmiyorum?" Cevap sırası Seulgi'deydi. "Partiler sana göre değil. Evde kal."

SeulGi'nin sert sesini duyan Yeri, yerine oturdu. "YoonGi, saat 11'de bizi alacakmış. Ona göre hazır olun." dedim.

"YoonGi mi alacak bizi?!?" Şüpheyle Wendy'ye baktım. "Bu davranışların beni şüphelendiriyor, Wendy."

"Aranızda bir şey mi var?" diye sordu SeulGi. Wendy ufak bir kahkaha atıp, cevap verdi. "Olsaydı, bazıları gibi saklama gereği duymadım." Göz devirdim, başka ne yapayım?

"Bu konuyu hallettiğimizi düşünüyorum Wendy." Hafif kırgınlıkla bana baktı. "İyi, tamam." Ardından ayağa kalktı. "Yetişmemiz gereken bir parti var. Ee, ne duruyoruz?" Bizde peşinden ayağa kalktık. Yeri uçarak yanımıza geldi. "Madem gelmiyorum, o zaman sizi ben giydireceğim."

İtiraz nidalarımız havada uçuşurken, Yeri çoktan üst kata çıkmıştı. Bu kızın eline düşmemelidik..