PAR.A.DİSE // VRENE' ✓

~BÖLÜM 10~

Çok uzun bir bölüm sjdbsjd besmele çekerek başlayın snbxjs

Multimedya: YoonGi ve Irene

VRene reel merak etmeyin sndbjabd
.....

 Sırtıma saplanan ağrıyla hafifçe inleyerek gözlerimi açtım. İlk başta nerede olduğumu çözemesem de birkaç saniye sonra basit bir hastane odasında olduğumu idrak ettim. Sıkıntıyla iç çekip diklenmeye çalışınca, sırtıma saplanan ağrı sebebiyle ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı. Aslında çok sesli bağırmamıştım ama çığlığın üzerine anında odanın kapısı açıldı ve içeriye başta Yoongi olmak üzere Yeri, Seulgi, Wendy ve burda görmeyi tahmin edemeyeceğim Jungkook ve Jimin girdi. 

"İyi misin? Neren ağrıyor? Ah benimde ki de soru mu?!" Endişeyle konuşan Yoongi'ye tuhaf bir bakış attım. "İyiyim. Bir şey yok."

Yatağın yanına gelen Yeri bana endişeyle baktı. "Bu mu iyi halin unni! Kolunu bile zor kıpırdatıyorsun! Yüzün desen..." Cümlesini tamamlayamadan gözleri doldu. Yeri'nin arkasına gelen Seulgi'ye baktım.

"Bunu sana kim, neden yaptı Joohyun?"  O kadar ciddi bir ifadeyle sormuştu ki açıkçası korkmuştum. Zaten genelde çok ciddi bir mevzu varsa bana gerçek adımla seslenirdi, Seulgi. Bu da o ciddi anlardan biriydi. Cevap vermeye hazırlanmıştım ki Wendy konuştu. 

"Ayrıca..." Gözlerini YoonGi'den yana çevirdi. "Bu çocuk kim ve seni nerden tanıyor?" Tek kaşı şüpheyle kalkmış şekilde bir bana bir de YoonGi'ye bakıyordu. Huzursuzca yerimde kıpırdanmaya çalıştım. Çalıştım çünkü yine sırtıma ve göğüs kafesine dayanılmaz bir ağrı saplanmıştı. Ağrıdan dolayı nefesimi tuttuğum sırada yüzümde nasıl bir ifade varsa YoonGi ve Wendy anında bana doğru yöneldiler. 

"İyi misin?" "Kıpırdamasana kızım!" İkiside yüzünü buruşturarak baktım. "Tamam. İyiyim. Sakin olun bi'." Pek inanmış gibi durmasalarda geri çekilmeyi tercih ettiler. 

Kaburgalarımı resmen hissetmiyordum. Sana, sana bunu çok fena ödeyeceğim!(Y/N: Burda çok güldük sjbdjsbd)

"Sana bunu yapan kim?"(Y/N: Sana sndbjsbd)  diye sordu Jungkook. YoonGi'ye baktığımda kaş göz işaretiyle 'söyleme' demeye çalışıyordu. Jimin ise çoktan olayı anlamış olmalıydı ki yüzü merak denen duygudan zerre kadar barındırmıyordu. Kızlar ise ağzımdan çıkacak ilk kelimeyi bekliyordu. "Bir kız ve iki erkek. Kim olduklarını bilmiyorum."

"Nasıl bilmiyorsun? Hiç mi görmedin okulda?" Bana bağıran Seulgi'ye bakışlarımı çevirdim. "Bağırma kıza!" diye karşılık verdi Wendy, benden önce. Benim suçum ne ki! 

"Seulgi, gel benimle." diyerek dışarıya çıktı Jimin. Seulgi ise suratıma bakarak öfkeyle onu takip etti. Sanırım Jimin'e bir teşekkür borçluyum. "Unni seni düşündüğü için böyle yapıyor, üzülme." Yanında oturan Yeri, teselli eder gibi konuşunca ona baktım. Ömrümden  ömür aldın be Kim Yerim, ne yapacağım ben seninle? 

"Yeri gel dışarıda bekleyelim. Yalnız kalması daha iyi olur." Mantıklı bir fikir öne süren Jungkook'u onayladım. Yeri istemesede laf dinleyerek Jungkook'la beraber odadan çıktı. Odada kalan diğer ikiliye baktım. 

"Sen neden çıkmıyorsun?" YoonGi'ye hitaben sordu Wendy. YoonGi ellerini cebine sokarak umursamaz bir şekilde Wendy'ye baktı. "Gitmek için sana mı soracağım? Konuşacaklarımız var. Çık dışarıya."

Wendy şok olmuş bir şekilde gözlerini büyüttü. Ardından ellerini beline koydu. "Siz ne haltlar karıştırıyorsunuz?" Gözlerini kuşkuyla kısarak devam etti. "Yoksa... Çıkıyor musunuz?" Sorduğu alayla gözlerimi devirdim. YoonGi ve ben? Komikti!