Anka Kuşu.

Yağmurla Gelen

.....

Sürekli çay ve sigara içmekten nefesimde oluşmuş o kokuyu bile umursamıyorum artık.Birde su içiyorum bu ikili dışında.Günde tek öğün bir kase çorba ile de doyurmaya çalışıyorum karnımı.Az önce uzunca zamandır yapamadığım şeyi yapmaya çalıştım.Aynaya bakmaya kalktım.Baktım da.Baktım ama göremedim kendimi..Sanırım bir uzay boşluğunda amaçsızca sürüklenen bir nesneyim ben artık...

Yağmurlu bir akşamdı.Balkona çıktım ve dışarıyı izledim biraz.İlk defa ben ıslanmak istedim bu yağmurda.Üzerime hiçbir şey giymeden dışarıya çıktım.Amaçsızca yağmurun altında yürümeye başladım.Islandım,yürüdüm..Hadi sende kapat şimdi gözlerini ve tıpkı benim gibi saçlarının üstünün başının ve gözlerinin ıslandığını hisset.Kabuklarımdan sıyrılma vaktim gelmişti.Bu yağmur benim yaralarımı iyileştirecek bir şifaydı belki.

Yağmurun altında ıslanırken birine çarptı gözüm bir anda.Ağlayan birine.Yağmur yağarken nasıl farkettim ağladığını bende bilmiyorum.Ama ben ilk defa yağmurun ve gözyaşının birbirine karışmadığını onda gördüm.Durdum onu izledim dakikalarca.Sanki gökten akanlar gözyaşıda,onun gözünden akanlar yağmurdu. Onu izlerken istemsizce gözlerimden yaşlar akmaya başladı.İstemiyordum ağlamak hayır ama ağlıyordum.Aynı yağmurun altında o benden habersiz olsa da birlikte hem ağlıyor hem ıslanıyorduk. Tüm cesaretimi toplayıp yanına doğru gittim.

-Sen iyi misin? Neden ağlıyorsun.?

Göğe doğru kaldırmış olduğu başını hiç indirmeden yüzüme bakmadan, ''Çünkü burası dünya'' dedi. '' Burası dünya ve bu dünyanın gülünecek hiçbir yanı yok ''

Haklıydı.Cevap vermeden onun yağmurla bütünleşmesini izledim bir süre daha.Biraz daha baksam ona aşık olacaktım evet. Bende gözlerimi kapattım birkaç saniye ve gözümü açtığımda onun benden uzaklaştığını farkettim.Karanlık bir gecede ve ucu görünmeyen bir sokakta gözyaşlarımın yağmura karışmadığı anlarda onun benden uzaklaşmasını izledim.

Birbirimize belki bir daha bu kadar yakın olamayacağımıza sebep olan adımlarını izledim...