Anka Kuşu.

.

''Sevgi de savaş gibi bir şey'' diye tekrarladı..

-Çok acımasızca bu savaş. Belki yine sever yine aşık olursun.

+Her aşk bir öncekinin tekrarıdır. Önceki de kırmış kalbini sonra gelen de kıracak.Önceki de parçalayıp bıraktı,sonraki de parçalayacak gidecek. Yani diyorsun ki her gelene al bu benim kalbim artık senindir.Sana ait. O da bakıyor zaten kırılmış bir kalp var biraz da ben kırayım ne olacak diyor.

-Ee ne olacak böyle.

+Kırıla kırıla yok olacak o kalp.Parçalarını bulamayacak kadar kırılacak sonra yok olacak.

-Özlüyor değil mi kırık kalbin onu

+Kalbim değil de burnum..

-Nasıl yani.?

+Bence en çok özlem çeken insan vücudundaki şey burun.Benim burnumda duran koku hala aynı. Kalbimden çıkarırım da kokusu zor.Yani sen sen ol kimseyi koklayarak sevme.Bir gün giderse burnunun direği sızlar..

Elimle boynumu gösterdim..

+Bak boş burası da.Boynumdaki boşluğu doldurandı. Şimdi yine boş.Onu affedebilmem için hiç bir sebep yok gördüğün gibi..

Biraz sessizlikten sonra.

-Sen herhalde dünyanın en güzel seven adamısın.Ama o sevgin hoyratça harcanmış bir adamsın aynı zamanda..

+Kalkalım mı ?

-olur.

+Beliz

-Efendim

+Teşekkür ederim...

-Ne zaman istersen..

..

Eve döndük.O yukarı evine çıktı.Kapıyı açtım içeri girdim.Annem salonda bekliyordu.

+Sen beni mi bekledin?

-Uyku tutmadı.Bu kadar gecikmezdin.Arayıp rahatsız etmek de istemedim.

+Bİraz oturdum bir arkadaşla.

-O arkadaş üst komşu herhalde..

+Anne.. Hadi sende yat bende yatacağım şimdi sabah iş var hadi annem

-İyi geceler.

+İyi geceler anne.

Yatmadan önce banyoya gittim.Yüzümü yıkadım.Aynaya baktım.Uzun uzun baktım.Aynanın içinde kendimi,benliğimi görürcesine baktım.Bu bana hiç benzemiyordu.Kıpkırmızı gözlerle bakan,yüzü solmuş bu adam hiç bir şekilde ben olamazdım.Gözümden yaşlar akmaya başladı.

'Ne kadar kaçarsan kaç Siraç sonunda karşılaşacağın manzara bu.Sonsuz bir acısın sen...

Ben bunları haketmedim'' diyerek hızla vurdum aynaya. Katlanamadım daha fazla aynadaki yansımama.Ayna paramparça...Ellerimden bileklerime akan kanlar... Ben paramparça.. oturdum duvar dibine bir daha ağladım.

Annemin sesini duydum;

-Siraç iyi misin? o ses neydi?

+İyiyim anne ayna kırıldı bir şey yok.

-Aç kapıyı da toplayayım.

+Ben hallettim anne sen yat.

-Oğlum

+Anne lütfen bir şey yok sen git.

Ellerimden hala kan akıyordu.Benim yaptığımsa akan kanları izlemekti sadece.. Kalktım oturduğum yerden. Bir havlu alıp elime sardım.Derin bir nefes aldım.