Anka Kuşu.

.

Sİpariş verdikten sonra karşıma oturdu.

-Merhaba.Çok bekletmedim umarım.

+Hayır. Sadece ben biraz erken geldim diyelim.İlk kez geleceğim bir yerde hep böyle yaparım.Farklı mekanlara alışmam zor oluyor.

Cümlem bittikten sonra yutkundum.Tüm cümlelerim kaybolmuş gibiydi.

Garson geldi.Siparişlerimizi masaya bıraktı.

...

-Adını cüzdanından gördüm ama senden duymak istiyorum birde.

+ Siraç... Peki sen kimsin.Hikayen ne?

-Zümrüt... Zümrüt katil olarak doğan bir kız çocuğu.Annesi ölürken doğanlardanım ben..

Annesi ölmeyi hiç haketmiyordu. Böyle güzel bir kızı doğurduğu için en azından ona teşekkür etme fırsatım olmalıydı.

 Onun çekmiş olduğu o acı benim içimi parçalamıştı. Canım acıyordu.. 

 Yaklaşık üç dört saat kadar sohbet ettik. o anlattı ben dinledim.Ben anlattım o dinledi.Hatta ben anlatırken bile ben onu dinledim.

-Saat epey geç olmuş.Artık eve gitmeliyim.

+Ben seni bırakırım .

-Hayır kendim giderim teşekkür ederim

+Lütfen.

 Garsondan hesabı istedim ve sonrasında kalktık. Zümrüt ile evine doğru ilerliyorduk. O anlarda Kafka'nın bir sözü geldi aklıma; '' Yanımda yürüyordun Milena,düşünsene yanımda yürümüştün.''

 Evlerinin önüne geldiğimizde kaza zamanı onu teslim ettiğim sarışın adam kapıdaydı.

+Baban sanırım?

-o mu evet babam

 Zümrüt Hoşçakal diyerek kapıya doğru ilerledi. İçeri girdi ve kapı kapandı.

Bende evime doğru gitmek içi yürümeye başladım.

O günden sonra bir süre görüşmedik. Yanıma da gelmedi.Kapılarını önüne gittim ama zili çalmaya bir türlü cesaret edemedim. Mektup yazıp kapılarına bırakmak geldi aklıma. Eve dönüp mektup yazmaya başladım..