Anka Kuşu.

1 yıl sonra..

Siraç dediği gibi yeni bir şehirde annesiyle beraber hayat kurmaya çalışıyordu.Zümrüt ise geri dönmüştüİzmir'e.İzmir'e indiğinde ilk işi Siraç'ın evine gitmek oldu.Ama kapı duvardı zili defalarca çaldı ama kimse açmadı.Zümrütün aklına burada kaldığı zamandan kalma anahtar vardı.Acaba o anahtar hala kapıyı açar mıydı bilmiyordu ama denedi.Kapı açıldı.Kilidi değiştirmemişti.Ev tozlu ve epey kirliydi.Uzun zamandır kullanılmadığı belliydi. Ağlayarak oturdu Siraç'ın yatağının üzerine. "Siraç bak ben geldim.Geri geldim ve pişman oldum.Pişman olarak döndüm.Sen neredesin? Sana inanmamakla hayatımın en büyük hatasını yaptım.Ve en büyük yanlışımdı o cümleleri sana kurmak.Babama inandım ben ona inanmak istedim geçen günlerde telefonla biriyle konuşurken duydum herşeyi.Meğer sen değilmisin ona bunu yapan.Hiç suçun yokmuş.Babam o an benim onunla gitmem için yalanı söylemiş ve bunca zamanda bu yalanla benim senden uzak olmama sebep oldu.Ben geldim yine kapına elimi tut gözlerime bak.Pişmanım ben... ağlayarak bu sözler döküldü Zümrütün dudaklarından. Biraz toparlanıp etrafta dolanmaya başladı.Banyoda diş fırcası bile bıraktığı gibi duruyordu.Çalışma masasının üzerinde bir kitap gördü.Milenaya mektuplar.Beraber okumuşlardı bu kitabı.Sayfalarına bakınırken en son sayfada bir kağıt gözüne çarptı.Bir mektuptu sandalyeye oturup okumaya başladı...