Anka Kuşu.

.

+Hoşgeldiniz..

''Merhaba''

-Gelin kızım buyurun içeri..

Annem onlar gelene kadar masayı hazırlamıştı.Masaya buyur ettik hem yemek hem sohbet derken yaklaşık bir saat sohbet ettik.Sonrasında masayı toparlayıp çaylarımızı salonda içtik.Çaylarımızı yudumlarken de sohbete devam ediyorduk.

-Siraç da Edebiyat okudu siz gibi.Şimdi de yazar kitabı var onu yazıyor

+Annee

-Ee öyle ama kızlar da aynı bölümdeymiş bak.Hem nerede söylesem böyle yapıyorsun.

''Duydum evet Osman amca bahsetmişti bu konudan'' dedi Beliz.

-Ben galiba arkadaşının adını söyleyemeyeceğim sanırım.

+Anne. Hanuell

-Ben handan desem nasıl olur ki ?

Bir an herkes birbirine baktı ve Hanuel'in gülmesiyle beraber bizde gülmeye başladık.

''Çok haklısınız olsun Handan deyin siz ne olacak. Değil mi Beliz Handan güzel oldu bana ''

'' Kesinlikle canım'' diyerek gülümsedi.

Annemle Hanuell koyu bir sohbete girmişlerdi.Bizde Beliz ile muhabbet etmeye başladık.

''Aslında sormak istediğim bir şey var daha doğrusu merak ettiğim.''

+Tabi neymiş o

''Şey yazdığın kitabın adı''

+Cidden kitabın adını mı merak ettin.

Gözlerini devirerek'' Evet.'' dedi

+Ben niye devam etmediğimi veya ne zaman biteceğini falan sorarsın diye düşünmüştüm doğrusu.

''Ya onları da soracağım da önce bu ''

+Anka Kuşu..

''Anka kuşu..Değişik bir isim ve ben şuan içeriğini inanılmaz merak ediyorum.Ee ne zaman bitecek okuyabileceğiz?''

+Bilmem belirsiz..

''Bitecek ama değil mi ?''

+Umarım öyle olur..

+Anne siz ne konuşuyorsunuz orada ?

-Handan bana koreyi anlatıyor.Dizileri de güzelmiş Siraç.Handan sana isimleri versin de onları bana aç internetten izleyeyim ben.

+Tamam olur anne tamam.

-EE kızlar şimdi sizin okul bitmedi daha çalışıyor musunuz peki tatilde

''Hanuel için biraz sorun oluyor iş yerinde çalışması da ben çalışıyorum.Daha doğrusu çalışıyordum ayrıldım.Şimdi iş arıyorum yine.''

+Öyleydi benim yanımda başladı işe.

''İş bulana kadar.''

+Tamam iş bulana kadar bana yardımcı olacak anne.

-Öyle mii. Bak bunu sevdim Siraç abin sana göz kulak olur oralarda.Hem tek kalmamış olur.İş neden arıyorsun bulmuşsun işte kızım.

+Bak annem haklı.

Beliz sessiz kalmayı tercih etti. O sırada telefonu çaldı.

''İzninizle ben bir telefon ile konuşayım.''

Beliz telefonla konuşmaya gitti bizde annemle hannuel'in anlattıklarını dinliyorduk.Annemin bayağı hoşuna gitmişti anlattıkları.Birazdan Beliz sevinçle içeri girdi.

''Ablam geliyor Hannuel''.

Bu haber ikisini de epey mutlu etmişti.

+Gözünüz aydın.

''Teşekkürler ablamı çok özlemiştim.Yurtta kalırken biz ara sıra geliyordu ziyaretimize.Şimdi eve taşındığımızı duyunca ziyaretimize gelecekmiş hemde kaldığımız yeri kontrol aslında. İşyeri tatile girmiş fırsat bu fırsat geliyorum dedi.''

-EE haklı tabi ablan.Kız başınıza buralardasınız kontrol etmek gerek.

Kızlar ve annem mutfağa geçtiler.Bulaşıkları toparlamak için.Bende salonda tek başıma oturdum.Beliz ve hanuel ile annemin anlaşması beni epey mutlu etti.. Bir yarım saat kadar mutfakta kaldıktan sonra sesleri gelmeye başladı.

-Siraç oğlum kızlar gidiyor..

Kalktım bende yolcu etmek için kapıya doğru gittim.

''Her şey için teşekkür ederiz.Bize de bekleriz.''

-Ne teşekkürü kızım gece gündüz ne sorun olursa ilk bizi buluyorsunuz.Hiç çekinmeyin.

''Tekrar teşekkür ederiz. İyi akşamlar..''

+Sabah görüşürüz Beliz

''Görüşürüz.''

Kapıyı kapattık salona geçtik oturduk.

+EE anne nasıl buldun yeni komşularını.

-İkisini de çok sevdim ben çok iyi kızlar.

+Evet gerçekten öyleler seni de sevdiler bak.Ama kıza Handan dedin sende

-E napıyım oğlum dilim dönmüyor o da sevdi zaten.

+Tamam annem tamam .Ben kalkayım odama geçeyim.

-Tamam oğlum iyi geceler.

+İyi geceler anne.

Yukarı odama çıktım.Yatağımın üzerine uzandım.Birkaç dakika öylece yattıktan sonra.ayaklandım.Kütüphaneden kitabımı yazdığım defteri aldım.Kalemlikten de bir kalem seçip kitabı devam ettirmeye başladım.Yaklaşık 2 saat yazmışım ve 20 sayfayı bulmuş yazdıklarım. Son sayfayı şu paragrafla sonlandırdım;

''Bu yaşadığımız dünyanın yükü çok ağır biliyorum.Nefes aldığımız her an içimize zehir doluyor bu dünyada bunu da biliyorum. Ama çiçek açmış tüm bahçelerimiz yansa da umut diye bir şey var. Biz biz tutunalım diye var.Düştüysek de kalkalım diye var... Anılarımız bulanık,kafalarımız karışık belki,belki sende de benim kalbimdeki gibi kurşun izi var geçmişinden kalma,bir önceki sevdandan yadigar.. İkimizde biliyoruz o izler geçmeyecek.Sadece biz kabullenip alışacağız onlarla yaşamaya,belki her gün öleceğiz ama alışacağız.Tek eksik sensin Anka.Gel artık bul beni..''