Anka Kuşu.

Köprücük kemiği

Sabah baş ağrısıyla uyandım.Kalkıp banyoya doğru yürüdüm.Soğuk suyla yüzümü yıkadım.Bu beni en kötü sabahlarımda bir nebzede olsa kendime getiren yöntem.Vazgeçilmezim olan çayımı demlemek için mutfağa geçtim.Dünkü yağmurdan sonra iyi bir sabahtı.Günlük güneşlik.

Çayımı alıp balkona çıktım.Oturdum.Aklıma çocukluk anılarım geldi..

Birinci sınıftaydım.Bir kız vardı.Onu hep anneme benzetirdim.Saçları gülüşü..Sanırım bu sebepten dolayı da hayrandım ona.Figürlü yapışkanlar vardı o dönemler.Onlardan kırmızı kalp figürlü olanı bulmalıydım.Ve ona vermeliydim diye düşündüm.Tabi o arada çıkış zilimiz de çalmıştı.Herkes bahçeye ailelerinin yanlarına gitmek için hızlıca toparlanıp gidiyorlardı.Bense hala çantamda kalpli kağıdı arıyordum.Çabuk olmalıydım biliyorum ona yetişmem lazımdı okuldan ayrılmadan.Buldum ve toparlanıp koşa koşa indim merdivenlerden.Onu görmüştüm annesinin yanındaydı.Yanına doğru koşup ona kalpli yapışkanı verdim ve utanıp hemen oradan annemin yanına doğru koşmuştum.

O zil sesi okulun son tenüffesüymüş.Nerden bilecektim ki okulların tatil olduğunu.Bunu çok geç öğrendim.Günlerce,haftalarca okula gitmeyi beklemiştim.O kızı görebilmek için tekrar.Aslında hemde komşumuzdu ama göremiyordum mahallede de.Anneme nerede olduklarını da soramıyordum,utanıyordum.Benimle dalga geçer diye çekiniyordum.

Hem babam demişti ki,'' Erkek adam, hiç merak etmez,merak edilir.''

Neyse işte kızı bir daha hiç görmedim.Babasının işleri sebebiyle ayrılmışlar bu şehirden,doğal olarak okuldan da.Kalbimi de alıp gitmişti işte.O günden sonra birine kalbimi vermekten hep korkmuşumdur.

...

Sabahın bu saatinde neden geçmişe gittim bilmiyorum.Geçmiş bence bilinmezlikleriyle bir büyüdür.Çünkü hangi zamanda olursak olalım özleriz geçmişi.Çok tuhaf.

Dün akşamki kız geldi aklıma.Şuan gerçek miydi,bir rüya mıydı acaba diye kendimi sorguluyorum. Hani gözünüz dalar bir noktaya, uzun zaman bakıp da sonra başka bir yere bakınca kısa bir süre baktığınız yerde de o uzunca baktığınız nesneyi görürsünüz ya bende işte her baktığım yerde o kızı görür oldum..Balkonda oturduğum yeter artık,içeri girdim.Kitaplığımdan bir kitap aldım ve okumaya başladım.Biraz kafam dağılır da düşünmem belki belli mi olur.

Zaman mı hızlıca geçmişti,yoksa ben kitaba fazla mı dalmışım bilmiyorum ama akşam olmuştu.Kalktım mutfağa geçtim ayaküstü bir şeyler atıştırdım.Sonra da evden çıktım.Acele ile çıktığım için merdivenlerden inerken anahtarı evde unuttuğumu farkettim.Ama yapacak bir şey yoktu artık.Döndüğümde bir çözümünü bulurdum.Bina kapısını açtım ve karanlık sokağa doğru yürümeye başladım.

Onu,dün gece gördüğüm yere geldim.Etrafta kimsecikler yoktu.Belki dünde yaşanmamıştı hiç.Benim gördüğüm saçma bir rüyadan ibaretti.Yaşanmamış mıydı sahiden?

Saat gece yarısını epey geçmişti sanırım.Zamana inat yaşadığım için kolumda bir saatim yoktu.Telefonu da anahtar gibi evde unutmuştum. Oturdum onu gördüğüm o sokağın kaldırımlarına.Bekledim epey bir süre.Etrafa bakınırken bir evin kapısı açıldı.Bir kız dışarı doğru çıktı ve koşmaya başladı sokağın ucundaki caddeye doğru.Ayaklandım bende peşinden gittim.O kızdı bu kesinlikle.Yetişmek için daha hızlı koşmaya başladım.Gözümden kaçırmıştım ama onu. yere çöktüm ve gözlerimi kapattım. Bir gürültü gözlerimi tekrar açmama sebep oldu.Sokağın sonuna doğru bir kalabalık toplanmıştı.Yerde bir kız yatıyordu uzunca saçları olan.Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.Yanına doğru yaklaştım bu oydu.Beynim durmuş gibiydi o an.Sadece etraftaki insanların sesleri kulaklarımda yankılanıyordu.Ambulans çağırın bir doktor yok mu... O an aklımdan geçen sadece o kalabalığı dağıtmaktı.Ve yaptım da.

-Çekilin biraz kenara lütfen.Ben erkek arkadaşıyım...

Bende bu cümleleri kurarken kendime inanamıyordum.Onu kendine getirmeye çalışırken gözüm arabaya takıldı.Araba bir ağaca çarpmıştı. Ön bölgesinde biraz hazarlar vardı.O an gülmeye başladım..Kıza çarpmamıştı araba çünkü.Korkudan bayılmış olacak. Tutamadım kendimi o sevinçle kolllarımdayken başı öptüm onu alnından.Gözüm köprücük kemiğine takıldı.Orada bir şey yazıyordu.Bir isim. ''Zümrüt'' ...Nasıl da asil bir isim...