Zonder zijn krukken, die had hij laten staan in de gang, strompelde Joël naar de keuken. Hij had een lach op zijn gezicht van hier tot ginder en kon niet stoppen. Zijn gedachtes waren bij Sarah en dat zal de komende weken niet anders worden. Hij had zich nog nooit zo gevoeld, hij voelde zich vrij, opgelucht en geliefd.
'Zo, wat is er met jou gebeurd?' klonk de stem van Mason die hem schaapachtig aan zat te kijken. Mason had al een idee wat er aan de hand is. Hij had de pick-up van Sarah net weg zien rijden en wist dat ze samen weg waren geweest. 'Niks,' zei Joël, nog steeds met een volmaakte glimlach op zijn gezicht.
'vertel!' zei Mason en was blij dat Joël zo gelukkig leek te zijn. 'We hebben gezwommen en gewoon gepraat, het was gezellig,' zei Joël die de brace van zijn enkel afhaalde. Hij draaide zijn enkel voorzichtig alle kanten op. 'Eindelijk! Je hebt nog nooit gezwommen terwijl het al bijna zomer is,' zei Mason die verder bladerde in een tijdschrift over trekkers. 'Morgenavond gaan we weer barbecueën, bij Peace River dus gaan we met z'n allen zwemmen, oké?'
Joël schudde zijn hoofd, 'ik weet niet,' zei hij aarzelend. Mason wist dat er iets was, iets wat hij niet mocht weten. Zwemmen in Peace River hoorde bij het leven, het was een deel van hun. Hij vond het jammer dat Joël dat zou moeten missen om welke reden dan ook.
'Joël, toe, het word echt gezellig!' zeurde Mason verder. Joël wist niet wat hij moest, zijn bloed begon sneller te stromen. Waarom kon die jongen niet gewoon stoppen en accepteren dat hij niet wou. Hij wou immers niet dat iedereen het wist. Niet iedereen hoefde te weten wat hij onder zijn shirt verborgen hield. Hij schaamde zich ervoor, hij voelde zich lelijk.
'Nee Mason, ik ga niet,' zei Joël vastbesloten. Mason schudde zijn hoofd, 'maar waarom niet, als je nou veel te dik en lelijk was zou ik het beter snappen maar je bent een gewone jongen, Joël, met een lichaam zoals iedereen.'
Joëls gezicht werd rood van woede, 'En dat is het juist! Als jij zo graag wil zwemmen, ga zonder mij,' zei Joël die opstond en weg strompelde. 'Joël, doe nou niet zo boos. Wat is er aan de hand?' vroeg Mason. Joël schudde zijn hoofd, het was klaar, 'klootzak' mompelde Joël. Mason was hem achterna gelopen en stond achter hem. Joël draaide zich om en keek recht in de ogen van Mason, 'ik heb dingen gedaan die je niet wil weten, ze hebben dingen met mij gedaan die jij niet wil weten,' zei hij hard. Mason fronste en keek vragend naar Joël. 'Je kan het ook vertellen,' zei Mason met een frons, hij had de opmerking die Joël had gemompeld niet eens gehoord. Joël keek geërgerd weg en haalde diep adem. Mason wou weer beginnen met praten. Joël aarzelde geen seconde en plantte zijn vuist in het gezicht van Mason. Joël wankelde even door zijn eigen onverwachte beweging. Mason deinsde achteruit, een vreemde blik stond in zijn ogen. Het was alsof Mason hem niet meer aankeek, alsof niks hem meer boeide. Joël wou weglopen toen Mason hem achterna kwam en hem op de grond legde. Joël schreeuwde van de pijn die door zijn enkel schoot. Hij probeerde Mason van hem af te duwen maar de jongen was sterk. Ze gaven elkaar wat rake klappen. Masons neus bloedde en zijn oog begon op te zwellen. Joëls lip was kapot en bloedde. Zijn knokkels waren open en hij bleef zichzelf verdedigen. Mason lag inmiddels onder, hij gooide Joël makkelijk van zich af tegen de muur aan. Joël hapte naar adem en ging op zijn knieën zitten. Mason stond op en haalde zijn hand door zijn haar, hij was woest. Hij knalde zijn vuist tegen de muur aan, hij wou Joël niet kapot maken. Joël stond op en keek Mason aan, zijn ogen waren groot, als blikken konden doden was Mason al tien jaar dood geweest. Joël hinkte naar Mason en sloeg hem zo hard als hij kon, zijn gebalde vuisten raakten hem hard en hij hoorde Mason kreunen. Toch was Mason sterker en lag Joël zo weer op de grond. Mason wou hem net goed terug pakken, 'je bent dit zelf begonnen,' zei Mason. 'Verdomme, jij snapt ook niks!' schreeuwde Joël die zich probeerde te bevrijden onder het grote lichaam van Mason vandaan.
JE LEEST
Peace River
Teen FictionHet leven is niet altijd makkelijk, en dat van Joël zeker niet. Hij is achttien jaar wanneer hij naar de boerderij van zijn tante gestuurd wordt om zijn leven te verbeteren. Helaas lijkt het verleden hem overal te achtervolgen. Zelfs wanneer hij...