My famous Marauders story

✖32✖

PROUD!!

✖✖✖✖✖✖✖✖

Olivia's pov

Na een tijdje laten we elkaar los. Grijnzend pakt Alan mijn hand en begeleid me weer naar de tafel van Ravenclaw. Mijn blik schiet naar de tafel van Gryffindor. Sirius kijkt me voor een moment versteend aan, dan trekt hij Marlene op zijn schoot en begint haar te zoenen. Damnit!

Ik verstijf. Dan trekt Alan me op zijn schoot. 'Dat ging goed.' Zegt Dean lachend. Ik probeer gemeend te grijnzen, maar het mislukt. 'Wat is er?' Vraagt Jayson een andere vriend van Alan. 'Niks!' Mijn stem is hoog. 'Ik besef alleen net dat ik iets vergeten ben! Ik moet gaan!' Ik sta op twijfel even, maar geef Alan toch een snelle kus op zijn wang. Dan loop ik met grote passen de Grote Zaal uit. 

Zonder dat ik het door heb loop ik naar de Astronomietoren. Daar aangekomen laat ik me in het midden op de grond vallen. 'VERDOMME!' Ik pak een pot die naast me staat en smijt hem woedend van de trap naar beneden. Mijn haar en ogen kleuren zwart terwijl ik dingen blijf gooien, het begint te waaien en de lucht wordt donker. 'VERDOMME VERDOMME VERDOMME!' Schreeuw ik boos terwijl ik een pot van de toren af smijt. 

Na een tijdje laat ik mijn hoofd uitgeput in mijn handen vallen. Mijn haar wordt blauw en tranen beginnen te vallen.

Sirius' pov

Ik kijk hoe Olivia roept dat Alan haar los moet laten. Ze maakt een opmerking over haar rokje en direct zet Alan haar neer. 'Ik ben de enige die dat mag zien.' Ze grijnst. 'Oh ja joh!' Zegt ze uitdagend. 'Ja!' Dan drukt hij zijn lippen op die van haar. Jaloezie giert door mijn lijf. 

Na een tijdje laten ze elkaar los. Alan begeleid haar weer naar de tafel van Ravenklauw terwijl haar blik naar mij schiet. Ik ben even versteend en niet instaat me te bewegen. Dan pak ik Marlene vast en trek haar op mijn schoot. Ze begint te giechelen en ik zoen haar. Het gaat er behoorlijk heftig aan toe. Als ik haar loslaat zie ik Olivia verstijven. Alan trekt haar op zijn schoot en ze lachen even met elkaar. 'Niks!' Krijg ik mee. Haar stem is onnatuurlijk hoog. 'Ik besef alleen net dat ik iets vergeten ben! Ik moet gaan!' Ze staat op en geeft Alan een snelle kus op zijn wang. Dan loopt ze met grote passen de zaal uit.

'Dit meen je toch niet Sirius?!' Lily kijkt me scherp aan. 'Zij begon!' Nu kijken ook James en Remus me aan. Marlene en Alice luisteren ook mee. 'Dat is geen reden om zo te doen!' 'Waarom verdedig je haar Lily?!' Het is James. 'Hoe ze ook doet tegen ons, voor mij betekent ze nog iets. Ook al ziet zij dat niet zo!' Ketst ze boos terug. 'Ja Lily! Ik ben het met James eens. Ze is weg! Zij en Siri zijn uit elkaar dus hij mag doen wat hij wilt.' Zegt Marlene boos tegen Lily. Ze laat een pufje ontsnappen en staat op. 'Natuurlijk mag hij doen wat hij wil, maar hij hoeft geen machtsstrijd uit te gaan voeren ofzo!' Zegt Lily woedend. 'En al helemaal niet met zo'n slet zoals jij!' Na haar woorden is het stil in ons groepje. 'Wat?' 'Heb je me niet gehoord? Niemand mag je hier! Op de slaapzaal is het alleen maar Sirius dit of Sirius dat! Iedereen is er klaar mee, alleen zijn de andere zo aardig het niet te zeggen.' Ze kijkt Marlene fel aan. 'Wij hoeven niet te weten hoe wanhopig je bent naar zijn aandacht. Of hoe jullie seks was?!' Marlene haar blik wordt arrogant. 'Ik heb tenminste een seksleven! Wat heb jij? Niks! En je bent zo smoor op James, maar jij blijft hem met je arrogante kop afwijzen.' Op dat moment gooit Lily haar arm naar achter en slaat Marlene hard in haar gezicht. Ik hoor Marlene haar neus kraken, maar ook Lily's vingers. Haar gezicht vertrekt van de pijn... Die zijn gebroken. 

Bloed is overal en Lily gooit haar haar naar achteren om vervolgens de Grote zaal uit te rennen. Zonder na te denken sta ik ook op. 'Bro wat ga je doen?!' Roept James verbaasd. 'Ze had gelijkt James, ik ging te ver!' Dan ren ik achter haar aan. Als ik de zaal uit ben kijk ik om me heen. Ik zie nog net een glimp van rood haar de trap naar de Astronomietoren op rennen. Ik ren erachter aan maar blijf wel op een gepaste afstand. Hoe verder ik naar boven loop hoe meer gebroken glas en steen ik tegen kom. Holy shit!

Als ik boven kom blijf ik halverwege op de trap staan. 'Liv!' Het is Lily. 'Ga weg Lily!' Snikt Olivia gebroken. Ik ben verbaasd dat ze haar geen Evans noemt. 'Hij ging te ver Liv en dat weet hij nu ook!' 'Wat heb je gedaan?' 'Hem en Marlene eens goed de waarheid verteld.' Er klinkt gegrinnik. 'Dat is mooi.' 

Ik zet een stap omhoog. 

'Mag ik vragen waarom je huilt?' 'Ik weet het niet! Hij is het niet waard! Maar toch huil ik! Waarom?!' Ik hoor een geluid en het volgende moment vliegt er een pot langs me naar beneden. 'Het is oké..-' Zegt Lily voorzichtig. 'Nee dat is het niet....- Niks is oké!' 'Als je het hebt over..-' 'Niet hier Lily, mensen kunnen het horen.' Ik wil nog een stap omhoog doen, maar de trap kraakt onder mijn voeten. Shit!

Lily's pov

'Shit! Er is hier iemand!' Fluistert Olivia in paniek. Ze kijkt even bedachtzaam naar beneden en kijkt me dan aan. 'Vertrouw je me?' Zonder na te denken knik ik. 'Doe dan alsof we ruzie maken, ik trek je zo van de astronomietoren, gil hard, maar vertrouw me.' Ik knik aarzelend.

'Maar we moeten erover praten!' 'Ik zei niet hier!' Ze wenkt dat ik naar haar toe moet lopen terwijl ze meer naar de rand loopt. 'Dit kan je niet ontkennen!' 'Ontkennen?! Nu wordt het mooi! Wat zou ik moeten ontkennen dan?!' 'De brieven, de waarheid....- Siri-' Ik weet dat het een risico is om te zeggen. 'Maak dat niet af!' '-Us..-' Dan laat ze zich achterover vallen en ze trekt me mee de diepte in.