Melez |TAMAMLANDI|

12. Bölüm

Lite beni indirdi "İyi misin?" evet anlamında başımı salladım ama aklım o kurttaydı. Ormana doğru birkaç adım attım ve orada öylece ormanı izledim. Lite' ın elini omzumda hissettim. İrkildiğimde "İyi olduğuna emin misin?"

gözlerimi birkaç saniyeliğine ormandan ayırdım ve Lite' a döndüm. "Lite neden bana öyle bir şey söyledi?" Lite derin bir nefes aldı ve gülümseyerek "Biz sanki seni kaçırmıştık?" "Lite soruma cevap ver. Benim kanım hakkındaki söyledikleri doğru muydu?" Lite "Evet doğruydu Hatta sana bir sürpriz yapayım mı? Senin kanın o kadar güzel kokuyor ki bütün yaratıklar bu kanı içmek istiyor. Vampirler de dahil"

"Ama ben vampirim. Yani vampirlerin kanı-" Lite "Evet vampirlerin kanı hiçbir canlıya çekici gelmez ama senin öyle değil işte." Şaşkınlıktan ağzım açık kaldı üç ay öncesine kadar her şey ne güzeldi(!) ah ah "Lite ben diyorum ki beni kurt adamların yada vampirlerin önüne atın benden toptan kurtulalım hem bende kendimden kurtulmuş olurum. Çünkü bu ne abi başıma gelenlere bak. Bence bende bir sıkıntı var. Yoksa bu bir insan bünyesi için fazla"

Lite "Atalent sen vampirsin" "Lite şu an umurumda mı?" dedim ve tek kaşımı kaldırdım. "Hem mantıken insan bünyesindeyiz" Lite "Üfff ben zırt pırt neden seni kaçırıyorum ki?" "Hah işte burada çok önemli bir noktaya değindin. Neden zırt pırt beni kaçırıyorsun Lite" Lite "Sanane" dedi ve kolumdan tutarak beni kulübenin içine sürükledi.

" Lite bizim bir ağzımız var. Hani kendisi çok işe yarıyor insanlarla anlaşabiliyorsun bence sende denemelisin." Bana ters ters bakınca " Bilgilendireyim dedim. Hani bazı zamanlarda onun varlığını unutuyorsun da"

Lite " David sen bunun neden dışarı çıkmasına izin verdin?" "Vay anasını ağzın varmış. Herhalde bana gelince unutuyorsun varlığını. Bir de –" Lite" Atalent susar mısın? Sinirlerimi bozuyorsun da" yüzümü buruşturdum " Anlayabiliyorum kolumu bıraksan mı? Onu söyleyecektim de."

Kolumu bıraktı ve David'e döndü " Şimdi şunun kolyesini çıkaracağız ve beni bu eziyetten kurtaracağız" "Hey asıl eziyete olan benim her ayda bir kere kaçırılıyorum ve bide şu kurt var." Yani mantıklı düşünün Lite olmasa beni öldürüyordu. Yetmiyormuş gibi bana hayran olduğunu söyledi. Bir de pişman olma durumu var. Başımı hafifçe salladım.

Lite ve David bana deliymiş gibi bakınca kahkaha atmaya başladım. Lite" Yok bu kız cidden kafayı yedi." David" Acaba hastaneye mi götürsek?" " İyiyim ben aklımdan komik bir şey geçti" Lite"O aklımdan geçenler komik değildi" "Üf siz benim zihnimden çıkın. Belki benim mizah anlayışım farklıdır olamaz mı?"

Lite "Olabilir tabi –" David lafımızı keserek "Şu işi halledin ben etrafa bakıyorum." Lite tamam anlamında başını salladı. Lite bana dik dik bakınca etrafı gerginlik sardı. Çok geçmeden Lite konuşmaya başladı. Lite" Hadi bakalım çıkart artık şu kolyeni" " Kolye?" Lite" Seni koruyan şey" Hayır anlamında başımı salladım. Lite "Bana güvenmelisin. Artık zamanı geldi. Senin kendini keşfetmen gerekiyor yoksa-" "Artık sana güvenmiyorum. Sana nasıl güvenmemi bekliyorsun? Bunca olaydan sonra "

Lite "Ama güvenmen gerek" dışarıdan gelen bir ses duydum. Kalbim deli gibi çarpmaya başladı. Lite "Fazla zamanımız yok hadi!" " HAYIR ben o halime dönmek istemiyordum ve onun yanına gitmek istiyorum"

Lite " Atalent ona gitmeyeceksin! Hem Kendine bir bak dönüştün bile" "Ama –" Lite "Doğandan kaçamayacağını gayet iyi biliyorsun Atalent." üzerime doğru yürümeye başladı. O geldikçe ben kaçıyordum. Birden sırtımın duvara değdiğini anladığımda durmak zorunda kaldım. Biraz daha yaklaşıp

" Üzgünüm bunu kendin yapmanı isterdim" dedi ve kolyemi hızlıca çekti. Annemin bana 19 yıldır çıkarttırmadığı kolyem sonunda çıkmıştı. Artık bu kolyeden kurtulmak istemiyordum. Bu kolyeden kurtulmak istediğim düşüncelerimden de nefret ediyordum bu yüzden hiç mutlu değildim.

Eğer kolyemim bu işe yaradığını bilseydim... Ah(!) Kolyemi almak için direndim "kolyemi ver!!"Lite "olmaz sadece birkaç dakika sakin olman gerek" dedi ve geri çekildi "kolyemi ver yoksa..." kalbim normal hızından daha yavaş atmaya başlamıştı. Lite "sakin ol" ben kulübeden gitmeye çalışırken tökezledim.

---

Uyandığımda başımda iki tane iri yarı adam vardı. Görüntüm netleşmeye başladığında bunların Lite ve David olduğunu anladım. Lite "İyi misin?" "İyi" David" Kendini nasıl hissediyorsun?"

" İyi" Elim boynuma gitti ve "Kolyem yok" dedim. Lite ve David bakıştılar. Lite "Hatırlamıyor musun?" "Neyi? " David" Atalent en son hatırladığın şeyi söyler misin?" " Biz buradaydık ve Jack'ten kaçıyorduk."

David "Amcandan mı?" "Ne amcası? O benim amcam değil" Lite "Atalent' in üstündeki büyü acaba kolyeyle gitti mi?" David" Olabilir bunu Atalent'i koruyanlar da yapmış olabilir" "Madem öyle dostlar benim kolyem nerede ve ben buraya nasıl geldim. Hiç bir şey hatırlamıyorum da" hakikaten ben neden bir şey hatırlamıyorum?

Lite "Atalent sen tamamen dönüştün. O kolye senin dönüşmeni engelliyordu. Bir de bir ay boyunca Jack 'in yanımda kaldın sana büyü yapmıştı ve onu amcan sanıp onunla kalmak istedin. Sana saçma sapan şeyler söyleyerek anneni düşman edindin. Tabi bundan onun haberi yok" "Anlıyorum. Sonuç olarak siz ikiniz tımarhaneye ben evime gidiyorum."

Lite "Şaka yapmıyoruz." "Ohooo siz iyice sapıttınız ha! Gerçekleri anlatacak mısınız?" David "Ne duymak istiyorsun?" " Gerçekleri" "Gerçekler bu" "O zaman daha mantıklı bir şey" Lite "Sen uyu" dedi ve David ile dışarı çıktı.

Gözlerimi kapattım. Daha yeni uyanmama rağmen çok uykum vardı ve bunu bir vampir söylüyordu. Çok geçmeden uykuya teslim olmuştum.

--

Jack biriyle anlaşma yapıyordu. Jack" Emin misinAtalent bana bağlanacak değil mi? Onu annesinden uzak tutmam gerek" evet anlamında başını salladı ve "Merak etme. Bu benim için çocuk oyuncağı alttarafı bağlanma büyüsü" aniden ortam değişti. Ben neler olduğunu kavramayaçalışırken bir villanın önündeydim.

Jack bağırıyordu "Neden hala gelmediler.Onun dışarı çıkmasına izin vermeyecektim." Ben dışarı mı çıkmak istemiştim?Kaçırılmama rağmen izin verilmişti bir de. Birden başım ağrımaya başladı. Herşeyi hatırlamaya başladım. Bir ay boyunca bana ne olduğunu, nasıl dışarıçıktığımı bir dakika o adam benim AMCAMDI! Yanına gitmek için koşmaya başladım amabirisi beni yakaladı ve kendine çevirdi.

Kim olduğunu anlamaya çalışırken kurtolduğu aklıma geldi. Ormandaki kurttu. "Atalent onun yanına gidemezsin. Sana anılarını unutturan benim ve şimdi geri verende ama bu olayların hepsinde sana büyü yapıldı. O adamın sana anlattıklarının hiçbiri doğru değil. Sana yardım ederek başıma büyük bela alıyorum bücür bu yüzden dediklerimi aklından çıkarma!Annen ve o vampirlere inan!" kollarını gevşetti ve ortadan yok oldu.

Yataktan zıpladığımda kulübenin kapısını açtım. Lite ve David bana şaşkınca bakarken ben ormana bakıyordum. Birden zihnimde bir ses yankılandı 'sakın beni aramaya kalkma. Yoksa bu ikimizin de sonu olur' bu o kurtun sesiydi. Derin bir Nefes aldım ve olduğum yere bağdaş kurarak oturdum.

Lite ve David yanıma geldi. Onlar sormadan "İyiyim her şeyi hatırlıyorum ve annemden nefret etmiyorum." David"Emin miyiz? Her şeyi hatırladığından?" " Evet normalde şu an annemden nefret etmem gerek ama etmiyorum. Bana büyü yapıldığını biliyorum. Hatta o anı gördüm"bir şey söylemediler
orada öylece dikili durdular. Sonra benim yanıma bağdaşkurup oturdular.