Melez |TAMAMLANDI|

Bölüm 17 Peter,Elena ve John

Yol bitmek bilmiyordu ama son annemin dediğine göre son 15 dakikamız kalmış. Normalde uzun yolculukları severdim ama başımda sinirden kuduran bir vampir olunca keyfi falan kalmıyor. Lite adımı kükrerircesine bağırdığında "Ya sen benim zihnimden ne zaman çıkmayı planlıyorsun?" Lite sırıtıp "Hiç bir zaman" üfleyip yolu izlemeye devam ettim.

Sonunda gelmiştiiiik. Evimiz sitedeydi. Ta daam oha bu ev neden bu kadar büyük? "Annecim dört kişi için bu  üç katlı villa biraz büyük değil mi?"  ( multi medyadaki ev) annem"Bizim bu sitede oturmamız gerek ve bu sitedeki bütün evler böyle."  "Yooo şu an çıkıp başka eve gidebiliriz." Lite omzuma elini atıp "Maalesef haklısın"

 Ben derin nefesler alırken önümdeki şeyin ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Bi- bir bir dakika karşımdaki Jack! Hemen geriye doğru adım atarken Lite kulağıma "Hayırdır?" ona dönmeden."B- bak o Jack" dedim ve işaret parmağımı Jack'in geldiği yöne gösterdim. Lite"Evet ben çağırdım. Nasıl sevindin mi?" elini çekmeye çalışırken o kolumu sıktı. "A- an- anne!" anneme bağırmaya başladım. Lite"Annen yok" kolumu bıraktı. Buradaki görüntüm bulanıklaşırken Jack'in bana dokunduğunu anladım ama hissetmemiştim.

Lite elini gözümün önünde sallıyordu. Sesi endişeliydi "Huuu kızım iyi misin? Atalent!" eline vurup "Senin derdin ne!!!!" Lite kaşlarını çatmış ne dediğimi anlamaya çalışıyordu. Lite "Kızım elimi omzuna attım diyeyse..." yüzünü ekşitip "Sen ne biçim bir manyaksın?!"  üstüne yürümeye başladığımda Lite"Atalent! Şaka yapıyorsan hiç sırası değil" karnına tekme attığımda iki büklüm oldu."Şaka? Şaka mı!"tekrar tekme atacağım sırada bir çift kol belimi sardı ve beni Lite'dan ayırdığı tekmem de havaya gelmiş oldu. 

"Bırak beni ! Yoksa aynısını sanada yaparım!" "O biraz zor işte" önce boşluğuna bir dirsek attım. Kolları gevşediğinde ondan kurtuldum. Sağ kolunu alıp sırtında birleştirdim. Sırtına da tekme attım. "Bana bak çocuk her kimsen bana bulaşma! Sonu senin için kötü olur" dedim ve tam yürüyeceğim sırada bacağımı tuttu.

 Gök gürültüsü artarken kahrolası vizyonlardan bir tane daha gördüm. Çocuğun adı Peter'di. Evimize giriyordu. Ben üst kattaydım herkes uyuduğumu sanıyordu. Sadece son cümlelerini duyabildim."... anlayacağınız üzere az kalsın kendimi ele veriyordum" annem sinirli bir şekilde "Nasıl yapabilirsin?"  Peter"Adımı söyledi.Bende siz bahsettiniz sandım ama son dakika da kurtuldum Elena geldi. Hatta Elena'nın adını bile söyledi. Şaşırsak da belli etmedik." görüntü karardı. Ayağımı hızla çektim. "Adımı nereden biliyorsun Peter?" ağzı açık kaldı güya belli etmeyecekti.

 "Asıl sen benim adımı nereden biliyorsun At-" dilini ısırdı."Hiç iyi bir oyuncu değilsin" dedim ve göz kırptım. Ellerimi göğüs hizamda birleştirdim ve tırnaklarımla oynarken "Evet Peter annemle ne ilgin var ve adımı nereden biliyorsun?" ağzı iyice açılırken adının Elena olduğunu sandığım kız geldi."Abii!"  kahkaha attım ve "Merak etme Elena abiğine bir şey yapmadım. Sadece konuşuyoruz" kız da ağzı açık beni dinlerken "Hiç iyi bir oyuncu deilsiniz. Neyse ben annemden öğreniririm." dedim ve oradan uzaklaştım.

 Lite' ı gördüğümde üstüne üstüne yürüdüğümde bu sefer beni bir kol durdurdu. İnşallah annemindir. Baktığım da şansıma sövdüm. Zaten ne zaman şansım oldu ki? "Kolumu bırakırsan. Kendisi çok işe yarıyor mesela sana yumruk atmamda çok yardımcı" dikkatlice yüzüne baktım. Kahverengi gözleri, kumral saçları vardı. Bu Peter'e daha demin dövdüğüm çocuğa çok benziyordu yani tıpatıp aynısıydı. ama kıyafet farklıydı.

 Omzunun üstünden arkaya baktım. Peter oradaydı. Bunlar klon mu! İç sesim devreye girdiğinde "Kızım tam bir salaksın ikiz onlar ikiz! Tamam göz rengine kadar aynı olması biraz tuhaf olabilir. Tek yumurta ikizidir!" elimi bırakacağı sırada kahrolası vizyona geçiş yaptım. Elini kendim tuttum. Aynı şeyleri gördüm sadece bunun adı John' du. Elini hızlıca çektim."Evet adın John doğru mudur?" ağzını açacağı sırada "Doğrudur hatta anemle siz üçünüzün bir ilgisi var ama ne olduğunu bilmiyorum.

 Hatta adımın Atalent olduğunu da biliyorsun. Sen anlatır mısın? Yoksa senin yüzüne de bir yumruk geçireyim mi?" annemin bağırmasıyla ona döndüm. "Anne bunların senle ne ilgisi var ve adımı nereden biliyorlar?" annem tuhaf tuhaf bana bakarken "Nereden bildiğimi sonra da anlatabilirim değil mi?" annem başını ağır ağır sallarken

 annem ve John aynı anda farklı cevaplar verdiler. Biri "Evin sahibi benim annem alırken duyduk" annemde"Onların annesi benim arkadaşım" demesiyle yağmurum yağmaya başladı.Annemin bildiği gibi yalanlardan nefret ederdim. O sırada dönüştüğümden bile habersizdim...