Melez |TAMAMLANDI|

Kurtlar

İyi okumalar 😊 ❣️

Annemler hala dalgındı. Herkese göz gezdirdim. Carlos sırıtıyordu. Ona doğru gidip tam karşısında durdum. "Sen de bir şeyler biliyorsun. Dökül" önce bir herkese göz gezdirdi. Sonra tek nefeste"Sen artık kurtsun." demesiyle kahkaha atmam bir oldu.

" Şaka? Acaba benim yokluğumda ne ara bu kadar saçmalar oldunuz?" ofladı. Sonra acılar aklıma geldi. Kafam? Kalbim? Bileğim? Carlos?! Carlos kurt! Yüzümdeki gülümseme solarken, onda hafif bir tebessüm belirdi.

" Beni sen dönüştürdün." fısıldayarak dediğim sözleri iğrenerek söylemiştim." Kahretsin." sesim fısıltıdan hafif yüksek çıkmıştı. Derin bir nefes aldım. Dolan gözlerime inat gülümsemeye çalışarak"Hadi gidelim. Hastaneler beni bayıyor."

Mark omzuma elini koyup sıktı. Gülümsedim. Bu gerçekti." Hadi ama... " Carlos" Bir dakika sen iyi misin?" Süperim! Geri zekalı! İşin gücün yok beni dönüştürüyorsun! Mark sinirlendiğimi anladığında" Atalent haklı." Carlos'un sorusunu cevapsız bırakarak yürümeye başladım.

Geri zekalı! Mal! Özürlü! Beyinsiz! Lan ben ne güzel ölecektim! Yetmezmiş gibi beni öldürmek için can atan Carlos kurtarmıştı! Yetmezmiş gibi en nefret ettiğim kurt kadın yapmıştı! Şerefsiz! Lan ben vampirim! Vampirler - kurt adamlar = ÖLÜM ama ben vampirler+kurt kadın=???

Mark"Bir şey soracağım. " ona döndüm. Sormasını bekledim. Mark" Eveeeettt. Şimdik senin şu an ki ruh halin malumunuz. O zaman biz de seni eğlendirelim diyorum. Nasıl fikir?" güldüm" Kötü bir fikir. Çünkü benim eğlenmemem gerek. Aksine ceza çekmeliyim. " kaşlarını çattı.

Mark" Sende vampirsin. Senin de eğlenmeye hakkın var. Hem ceza çekeceksin diye kim söyledi?" sesi tehditkardı." Eğer o kişiyi öldüreceksen karşında duruyorum." Mark kaşları daha da çatılırken ben bizimkilere dönüp" Bir şey sormam gerek. Benim her tanıdığım insanlar yada kişilerin ya öfke sorunu var. Ya da sinirlenince çok pis duruyorlar. Neden?" dedim ve neden dercesine göz kırptım.

Mark" Kendi adına konuş. Ben gayet sakin biriyim." demesiyle kahkaha attım. Bu mu sakindi. Yüzünün hali... Mark" Atalent sen bu kadar güler miydin?" dedi alaycı bir tonda. Diğerleri de onaylar bir mırıltı çıkarırken." Ya size de gülsem suç. Gülmesem suç. Bir karar verin."

Mark" O zaman yürü. Seni eğlendirelim." " İstemiyorum. Cidden" ofladı. Mark"Atalent istemediğin için gidiyoruz zaten." Emy'i gözlerim ararken" Emy nerede?" Emy" Buradayım" dedi Elena ile Carlos'un arkasından çıktı. Dizlerimi kırarak onun boyutuna ulaştım. Gözlerine baktım. "Ne oldu?" Emy"Hiçbir şey" dedi ve gülümseyerek sarıldı.

Ben sarılmadım. "Ne oldu,dedim?" bu seferki sesimi ciddileştirmiştim. Geri çekildi. Emy"Hiçbir şey olmadı." Carlos'a baktım. Yüzü gergindi. Emy de kötüydü zaten. Derin bir nefes verdim." Tamam öyle olsun bakalım." dedim ve kalktım. Hemen abisinin yanına gitti. Kaşlarımı çattım. "Ben mi bir şey yaptım?" sesim üzgün çıkmıştı.

Carlos"Hayır. Sadece yorgun. Biz gidelim." Emy'i kucağına aldı ve çıktılar.

Carlos'tan

" İyi misin fındık?" Hayır anlamında başını salladı." Neden?" sesim çatallaşmıştı. Emy" Biliyorsun" "Ama bana bir şey olmayacak." göğsüme hızlıca vurdu. Emy"Yalan söyleme!" " Çürüttün" dedim ve inledim. Aslında hiçbir şey olmamıştı. Konuyu dağıtmaya çalışıyordum. Emy"Konuyu dağıtma abi! Bende geleceğim." kaşlarım hızla çatıldı." Hayır olmaz." Emy" Abi gelmek istiyorum. Belki-"

" Abicim benim yaptığımı normal bir kurt yapsaydı öldürülürdü. Bana bir şey olmayacak. Sadece konuşulacak en fazla ceza. Ölüm yok. Unutma ben güçlüyüm. Sende. O yüzden bir şey yapamazlar." en fazla ceza. Emy'i Adele'ye bıraktım ve kurtlar konseyine gittim.