Melez |TAMAMLANDI|

İnat...

İyi okumalar ❣️ 💕
Nyks'tan
Hayır anlamında başını salladı. Oh çektim. Yatağa girdi. Başına kadar yorganı çekti. Zihnine girmeye çalıştım. Kabul etmiyordu. Koruyordu. İstesem zihnini yine de okurdum ama okumak istemedim.

Belki de dinleyeckelerimden korktuğum içindi... Bende yanına yattım. Ona sarıldım. Çok geçmeden de ağlaya ağlaya uyumuştu zaten...

Atalent'ten
Yine dağdaydım. Herhalde Mark'ın annesi bana küsmüştü. İçeri girmeyi reddettim. İstemiyordum. İçeriye girmek istemiyordum... Ellen mağaranın başında belirdi. Gözleri doluydu. Bana sarıldı. Ona sarıldım. Ellen"Özür dilerim. Özür dilerim." ondan ayrıldım." Başka bir şey yoksa bugün sadece uyumak istiyorum..." dedi dolan gözlerim. Ellen kafasını salladı ve beni deliksiz bir uykuya bıraktı...

Sabah uyandığımda bir çift yeşil göz görmem ile çığlık attım. Carlos'tu!" Bana bak çocuk sabah sabah tepemde ne işin var?!" Nyks yanımda kıkırdadı. Onun kafasına vurdum. "Çık git! Hem sen sa..." sapık diyecektim ama tüylerim ürpermişti.

Sustum ve yatağa geri girdim. "Odamdan çıkar mısın?" demem ile yorganı başıma kadar çektim. Carlos"Kapıyı çaldım hemde birçok kez ama cevap gelmeyince de korktum. Girmiş bulundum. Bir konuşabilir miyiz?" 

"Hayır şimdi odamdan çık." Nyks yorganı hafifçe çekti. Nyks"Sabaah olduuuu hu hu"  "Ben biraz daha yatayım. Sonra kalkarım." Nyks"Atalent sen melezsin." "Yorgunum!" diye çıkıştım. Sinirlerim gerilmişti. Bu yüzden de Nyks'a patlıyordum.

"Ben özür dilerim... İstemiyerek oldu. Sadece uyumak istiyorum. Lütfen." demem ile Nyks yanağıma buse kondurdu ve "Tamam iyi gündüzler" gülümsedim. Nyks ışınlandı.

Carlos'un çıkmadığını anladığımda "Carlos uyumak istiyorum." Carlos"Atalent..." dedi ve derin bir nefes aldı. Kalp atışları yavaşlamıştı.

Carlos" O sa-" sözünü keserek" Carlos odamdan çıkar mısın?" yanıma geldi. Yatakta doğruldum. Carlos" Atalent... Bir şey yaptı mı?" "Carlos seni ilgilendirmez. Çık odamdan." yatağıma oturdu.

Kaşlarımı çattım. Carlos"Atalent bir şey oldu mu?" "Sanane!" gözlerini kapattı. Derin nefesler almaya başladı.  Elini bana doğru uzattı. Geri çekildim. Carlos buruk bir şekilde gülümsedi. Carlos"Bir şey oldu değil mi?"

Kalp atışlarım hızlanırken hayır anlamında başımı salladım. Aksi halde konuşursam kalbim ağzımdan çıkacaktı. Carlos" Oldu ve sen kimseye söylemiyorsun. " dedi dişlerinin arasından.

Carlos" Atalent ne oldu? Sana dokundu mu?" hırlamaya başlamıştı. Hayır anlamında başımı salladım. Carlos" Atalent sana ne yaptı?!" "Hiçbir şey." Carlos"Atalent yalan söylüyorsun." "Hayır."

Carlos"Atalent yalan söylediğin zamanlar kalbin hızlanıyor, gözlerin büyüyor, şu an yaptığın gibi pantolonunun cepleri ile oynuyorsun." oha lan ben bunları fark ettmiyorum sen ne ara fark ettin?

Boğazımı temizledim." Zorlama olmayan bir şeyi söyleyemem." Carlos"Atalent söyler misin şunu artık!" hırlaması çoğalırken ofladım. "Carlos gider misin?" Carlos"Söyle o zaman!" " Sana bir şey söylemek zorunda değilim!"

Carlos" Zorundasın! Konuş bak her türlü öğrenirim." yüzü kurt olduğunda yapacağı şeyi anşadım ve gözlerimi kapattım." Şerefsizsin! Hani bana emir vermeyecektin!" dedim ve hızla gözlerimi açıp ona yumruk atacağım sorada elimi tuttu.

Elimi çekmeye çalıştım."Bırak lan elimi!" Carlos"Atalent ne oldu?" bunun sesi yumuşamış mıydı?" Hayır. Zorlama." dedi benim de yumuşamış sesim.

Elimi bıraktı ve odadan çıkarken hızla kapıyı çarptı. Kapıdan kırılma sesi gelmişti. Gözlerim dolmuştu. Kafamı ranzaya hızla vurdum.

Yarın sabah