Melez |TAMAMLANDI|

Kulübe...

İyi okumalar ❣️ @alevdeneyleri5213 ve @__nancy_dark__ ın istediği gibi bir bölüm oldu. Umarım beğenirsiniz 😊

Annem"Yeter bu kadar şamata!" aha! Kesin bir şey olmuştu! Böyle konuşmasından belliydi. Ya benim hayatım neden böyleydi? Bıkmıştım artık.

Annem"Atalent biz bir yukarı çıkalım mı?" yandıııımmm! "Çıkalım." dedim bıkmış bir sesle. Ayağa kalktım. Nyks"Çok mu önemli? Daha iyileşmedi." dedi bana bakarak. Ama anneme seslendiği belliydi.

Annem" Önemli." dedi üzgün bir sesle. Annem bizi üst kata ışınladı. Ses yalıtımı yaptı ve" Carlos'u sevemezsin." demesi ile ofladım."Bir bitin ya. Ben onu zaten sevmiyorum."

Annem"Atalent anlamıyorsun. Sizin geleceğiniz... Var... Sen onu sevemezsin. Sevme... Eğer seversen... O ölecek." gözlerim büyüdü." H- hayır ben onu sevmiyorum. Sevmeyeceğim! Öyle bir şey olmayacak!"

Annem derin bir nefes aldı ve"Atalent önce yaraların iyileşecek... Anlamadığın şekilde olacak bunlar... Onu sevmeye başlayacaksın."  "Hayır! Onu sevmeyeceğim."

Annem" Ben sadece uyardım." dedi ve bizi salona ışınladı. Herkes bize bakarken ben Carlos'a baktım. Yutkundum. Diğerlerine dönüp"Ben yatıyorum. Size iyi gündüzler." dedim ve sağlam olan elim ile asker selamı verip odama doğru çıkarken Nyks beni ve kendini babamın evine ışınladı.

Benim odama ışınlanmıştık. Yatağıma yatarken Nyks" O ne dedi sana?" derken sesi buz gibiydi. Biraz duraksadım ve " Hiiçç" dedim ve ayağımın altına bir yastık koydum.

Başımı da yastığıma yerleştirirken Nyks yanıma oturdu. Gözlerimi kapattım. Kısa bir süre sonra tek gözümü açıp" Ne istiyorsun? Bırak da uyuyayım." Nyks" Anlat." derken elini elimin üstüne yerleştirip, hafifçe sıktı.

Ofladım." Gülüm bir şey olduğu yok." Nyks" Gülüm?" dedi ve kahkaha attı."Ateş'ten alışmışım." dedim ve gülümsedim.

Nyks"Başlatma Ateş'ine! O kadın sana ne dedi?" "Hiçbir şey! Carlos' a yaptığım laneti bozabilirmiş onu söyledi." Nyks"Bozanın da onu bir güzel pataklayayım!" güldüm.

"Neyse ben yatıyorum." dedim ve gözlerimi kapattım.

---
Gözlerimi açmam ile bir çift göz gördüm. Birden çığlık attım. Carlos'tu. Kaşlarımı çatıp"Ne işin var senin burada?! Hem de benim odamda!"

Carlos" Kapıyı kaç kere tıklattım ama duymadın." yatakta doğrulmaya çalışırken - aksi halde sağ kolunuz kırıksa ve bacağınız da aynı şekilde ise zor oluyor-" Neden geldin?" diye sordum.

Doğrulmayı başardığım da derin bir nefes aldım. Carlos" Konuşmalıyız." "İstemiyorum." dedim sesimin en soğuk hali ile. Carlos" Bir kere dinle."

Hayır anlamında başımı salladım. Eğer annemin dediği şey olursa vicdan azabından ölürdüm. Zaten annesi de benim yüzümden ölmüştü. Carlos" Peki. Atalent benim ile bu akşam yemeğe çıkar mısın?"

Kaşlarımı çattım." Çıkmam. Şimdi sem de odamdan çık!" Carlos" İddiaya girmiştik hatırlıyor musun?" evet anlamında başımı salladım. Carlos" Güzel madem hatırlıyorsun, akşam benim ile saat sekiz de yemeğe çıkıyorsun."

Demesi ile tısladım." Hayır! Çıkmıyorum!" Carlos" Çıkıyorsun. Mızıkçılık yok." dedi ve odamdan çıktı. Küfür ettim. Bununla yakın olmak istemiyordum!

Bacağımın tamamen iyileştiğini hissetmem ile gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Birini çağırıp doktor çağırttım. Çok geçmeden gelen doktor, muayenemi yapmıştı.

Doktor" Geçmiş olsun. Ayağınızdaki alçı çıkabilir. Ne zamandır alçıdaydı?" elimi enseme götürüo kaşıdım." Belki bir gün... Şey yani bir aydır." doktor gülümsedi ve odadan çıktı.