İLLEDE SEN

33. Bölüm

Bayram Hediyesi !!!

Keyifli Okumalar !

Kaçmak isterdi bazen insan. Kendisini bekleyen felaketi yaşamamak , o kahredici duyguyu tatmamak için gitmek isterdi. Herşeyi ile savunmasız kalmışken kalkan bulmak isterdi kendine. Yüreği göğüs kafesinden çıkmak için delicesine gümbür derken çaresiz bir şekilde sadece nefes alıp verirdi. Elini , kolunu koyacak yer bulamaz, gözleri nereye değeceğini şaşırırdı. Bir uçurumun kenarında gibi hissederdi çoğu zaman. İleri gitse tüm herşey yarım kalacak geri adım atsa sanki pişman olacak gibiydi. O uçurumun kıyısında arafta kalırken söylemek istedikleri , yapmak isteyip de bir türlü yapamadığı eylemler canlanırdı gözlerini kapadığı an. İki seçenek vardı önünde. İleri doğru mu adım atacaktı Elif , yoksa geriye doğru bir adım atıp uzaklaşacak mıydı uçurumun kenarından ? Ayakları kararını vermişcesine ileri adım atarken ela gözlerindeki kararlılıkla çıkmıştı siyah kapının önüne. Karşısında ateş püsküren yaşlı gözleri görür görmez eli ile kapının kolunu tutmuş ve sertçe kapatmıştı kapısını. Odasından büyük bir şaşkınlık ile çıkan Selma'ya değmişti kısa olsa da gözleri. Kafasını asıl muhatapına çevirmişti. Asmin hanımın sert çehresi onu tedirgin etse de uçurumun kıyısından bir adım atmıştı çoktan. Geri dönüş yoktu artık. Geriye dönüp baktığında pişmanlık görmeyecekti. İyi ki diyecekti. İyi ki yapmışım , iyi ki o adımı atmışım.

"İçeri geçesin gelin !"

Çehresi kadar sert olan sesi Elif'in kulaklarına iliştiği an gözlerini kısmıştı Elif.

Odasına  doğru atılan adıma göğüs germiş ve kararlı yüz ifadesi ile bakmıştı yaşlı gözlerin arkasına saklanan öfkeye. İçi titrese de almamıştı ela gözlerini.
Asmin hanımı ilk defa böyle şuursuzca öfkeye teslim olmuş bir şekilde görmek içindeki şaşkın düşünceleri peyda etse de göz ardı etmişti Elif. Kendinden emin bir ses tonuyla cevap vermişti.

"Ben izin vermeden kimse bu odaya adımını atamaz Asmin hanım ! Ne diyecekseniz burada diyesiniz ! "

Elif karşısındaki kadının yüz ifadelerini o kadar iyi takip edebiliyordu ki şaşıp kalmıştı. Kendisine karşı her zaman iyi niyetli olan bu kadın şimdi karşısında büyük bir sinir harbi ile dikiliyordu. Gökçe içinmiydi ? Yoksa günden güne büyüyen bir kin mı beslemişti kendisine karşı? Kafasının içinde cevaplarını o kadar merek ettiği sorular dönüyordu ki yorulmuştu Elif.

"Gelin ." Demişti Asmin hanım dişlerini sıkarak. Karşısında gözünü dahi kırpmadan büyük bir kararlılıkla yüzüne bakan Elif'e hiçbir tesiri olmamıştı.

"... Gökçe'ye ne demişsindir de o hale gelmiştir ?"

Asmin hanım Elif'in cevabını beklerken Elif ela gözleri ile sadece bakıyordu. Karşısında ona hesap soran kadına elbet verecek onlarca cevabı vardı. Zaten Gökçe'nin hâlâ Semih'e ilgi duymasında bir suçlu varsa -ki vardı - o kesinlikle Asmin hanımdı. Madem birlikte kardeş gibi büyümüşlerdi engel olamaz mıydı Gökçe'ye? O senin abin diyemez mıydı ? Bir anlık göz kapaklarını indirip kaldırdı Elif. Az öncekinin aksine sakin çıkan sesi ile konuşmuştu.

"Farkına varması gereken ne varsa onu demişimdir Asmin hanım . Ne Bir eksik ne de bir fazla . "

Asmin hanım Elif'in her türlü ruh halini neredeyse görmüştü. Şimdi böyle sakin kalması içten içe onu daha da tedirgin etmeye başlamıştı. Elif sözünü kimseden sakınmayan bir kızdı. Şimdi de Asmin hanıma gönlünden ne geçerse onu dillendiriyordu. Pişman değildi. İçinde sinsi  bir ur gibi büyüyen bir Gökçe sıkıntısı varken susamazdı.

Asmin hanım ise Gökçe'nin Semih'e olan sevdasını Elif'in öğrendiğinden adı gibi emin olmuştu artık. Ama Elif'in hala bu işi karıştırması , Gökçe'ye laf vurmasını doğru bulmuyordu. İş işten geçmişti artık. Oğlu Elif'i bırakıp Gökçe'yi alacak değildi ya . Neydi bu Elif de ki sıkıntı ?